Waterloo (Phalanx Games)

[Chevau-léger]

Niech więc ten "Duch Historii" czuwa i dobrze kieruje grą. Jutro mam w planach "Raszyn 1809". Trzymajcie kciuki!

[Raleen]

Jasne, daj znac jak Ci poszło, liczę na ciekawy AAR

[Chevau-léger]

Poszło ot tak sobie...

Plan gry miałem dobry ale niezbyt konsekwentnie się go trzymałem gdy na początku gry w zasięgu pułku ułanów znaleźli się Austriacy. Szarżowałem, rozbiłem dwa oddziały kawalerii i nadziałem się na piechotę. Potem, niezgodnie z pierwotnym zamiarem, zrobiłem w centrum i na prawym skrzydle zwrot ofensywny, ale odbiłem się jak piłka od masy wojsk austriackich. I w taki właśnie sposób toczyła się gra do 8-9 etapu kiedy to zakończyliśmy grę.

Droga do Warszawy z Raszyna była pod koniec gry jednym wielkim lazaretem co zresztą zgodne jest z prawdą historyczną. Dobrze się trzymałem na lewym skrzydle gdzie zakładany odwrót przebiegł planowo-tam też odparłem pod koniec gry atak silnej kolumny, która przeszła przez groblę. W centrum i na prawym skrzydle osłaniałem "szpitale" cofając się i odrywając od atakującego przeciwnika.

Graliśmy rozpoznając bojem system Waterloo 1815 więc zrobiliśmy mnóstwo błędów (co i rusz przypominając sobie o przepisach których nie zastosowaliśmy).

Na koniec tej zwięzłej relacji prośba: czy ktoś mógłby mi przesłać skany 2 żetonów pułku huzarów palatyńskich i 1 baonu piechoty Vukkasovicha.
Gdzieś mi się podziały te 3 żetony.

[Raleen]

Ja w to grałem może dwa razy, ale jak graliśmy to kolega kierujący Polakami cofał się nimi szybko za groble i tam szykował obronę. Oczywiście jak najbardziej słusznie. Stawianie oporu wcześniej w świetle warunków zwycięstwa tej gry jest bez sensu.

[Lipa]

To ja grałem Austirakami
Po rozegraniu tej partii uważam, że przy tych warunkach zwycięstwa gra jest prawie niemożliwa do wygrania Austriakami. Trzeba mieć dużo szczęścia przy przekraczaniu rzeki, a polska artyleria może bezkarnie (no prawie) masakrować austriackie kolumny.

[Raleen]

Zgadza się, przy równorzędnych graczach jest prawnie nie do wygrania Austriakami, dlatego ludzie na dłuższą metę grają w nią jedynie treningowo.

[Chevau-léger]

To ja grałem Austirakami

W końcu się ujawniłeś

dlatego ludzie na dłuższą metę grają w nią jedynie treningowo.

Jasne, taki był cel naszej rozgrywki, o czym wspomniałem wyżej. Dobrego treningu nigdy dość

[Chevau-léger]

Żeby nie było, że biorę udział tylko w dyskusjach, a nic sam nie gram -zrelacjonuję tutaj następną rozgrywkę w "Raszyn" w systemie Waterloo w którą grałem niedawno.

Tym razem, nauczony przykrym doświadczeniem poprzedniej rozgrywki, o której wyżej, wycofałem swoje (polskie) oddziały planowo na drugi brzeg Raszynki (północny), markując początkowym ustawieniem wszelako, żem do bitki skory i Austryjaka sie nie boję .

Austryjak wchodził więc na pole bitwy początkowo powoli, obawiając sie szarż ułańskich i potęgi polskiego oręża co umożliwiło mi sprawny odwrót.

Rozegraliśmy osiem etapów i końcowy obraz gry był taki, że Austryjacy ściągali posiłki formując się na południowym brzegu, pojedyńczymi oddziałami próbując przekroczyć bagna. Czyli daleko było jeszcze do rozstrzygnięcia...

Natomiast, co było zaskoczeniem dla mnie, mój szanowny przeciwnik przeprowadził parę groźnych szarż na pozycje polskie. Przyznam się tutaj do lekkiej brawury (zachowałem się jak Chłopicki pod Winkowem, który tak ufał swoim żołnierzom-weteranom z Hiszpanii, że nawet nie kazał im formować czworoboków, a ataki jazdy rosyjskiej przyjmował gorąco en face w linii ), co mogło się okazać opłakane w skutkach gdy jednemu z szarżujacych oddziałów powiódł się atak w centrum moich pozycji, na dwa oddziały (został powstrzymany dopiero przez dzielnych altylerzystów). I choć Austryjacy srogo opłacili swoje powodzenie (suma sumarum okrążyłem i wyeliminowałem 3 szwadrony przedniej jazdy austriackiej) to w przypadku większego po ich stronie szczęścia i powodzenia kolejnych szarż-centrum polskiego szyku mogło zostać rozbite. Poza tym, utracony punkt siły po stronie polskiej, nie jest równoważny punktowi siły po stronie austriackiej, wobec szczupłości sił polsko-saskich.

Polskie kontrataki jazdą też powiodły sie tylko częściowo. Niewielki liczebnie pułk huzarów saskich został wręcz rozstrzelany przez piechotę austriacką. Atakujący z powodzeniem 2 pułk ułanów zagalopował się zbyt daleko i odparty, z ciężkimi stratami powrócił za Raszynkę.

[Raleen]

Pod koniec już zwykle piechota za wiele nie może i zostaje tylko kawaleria, więc szarże ze strony Austriaków są naturalnym zagraniem. Artyleria niestety ma w tej bitwie znikome znaczenie. Uważałbym w końcówce zwłaszcza na kirasjerów Sommerivy, bo 3 gwiazdki zawsze robią swoje i dają odpowiednie przesunięcie, tak że i polscy ułani mogą nie dać rady, a do tego to była dość liczebna jednostka z tego co pamiętam.

[slowik]

Oj tak. Nieznam wszak gry ale korpus austryjacki mial bardzo liczna kawalerie...

[Comandante]

To sa gry robione przez ludzi, ktorzy sadza, ze pod Raszynem i pod Bzura brakowalo niewiele do miazdzacego polskiego zwyciestwa. Wolne zarty po prostu.

A odnoszac sie do wypowiedzi Raleena, ze w 8-10 etapie wiadomo juz jak sie potoczy bitwa, to sie pytam, czy Napoleon po trzech-czterech godzinach walki tez juz wiedzial, ze moze sie zwijac i abdykowac?

[slowik]

Niewiem kto robil ta gre, jednak czy naprawde jest to w grze mozliwe?

[Karel W.F.M. Doorman]

To sa gry robione przez ludzi, ktorzy sadza, ze pod Raszynem i pod Bzura brakowalo niewiele do miazdzacego polskiego zwyciestwa. Wolne zarty po prostu.

A odnoszac sie do wypowiedzi Raleena, ze w 8-10 etapie wiadomo juz jak sie potoczy bitwa, to sie pytam, czy Napoleon po trzech-czterech godzinach walki tez juz wiedzial, ze moze sie zwijac i abdykowac?

Gra nie jest rekonstrukcją, więc niekoniecznie musi odzwierciedlać historyczny przebieg zdarzeń - równie ciekawe jest sprawdzenie, co byłoby, gdyby.
Poza tym może też być spartaczona, co chyba ma miejsce w przypadku Raszyna.
Po 4 godzinach Napoleon mógł wiedzieć, że trzeba się zwijać z zabawkami z terenu albo że przeciwnik będzie się musiał zwijać.

[slowik]

Moltke tez swego czasu pod Königgrätz wiedzial wczesnie je ze sprawa zakonczy sie sukcesem

[Comandante]

Po 4 godzinach Napoleon mógł wiedzieć, że trzeba się zwijać z zabawkami z terenu albo że przeciwnik będzie się musiał zwijać.

Raleen pisze, ze "zazwyczaj wiadomo" czyli, ze w wiekszosci rozgrywek wiadomo, czyli, ze jednak gra spartaczona i oferuje nieprawdopodobne rozwiazania.