Stroje w RONie w XVI i XVII wieku

Miuti · Post autor: **Miuti** » wtorek, 2 marca 2010, 08:15

O, jak fajnie! Swój człowiek!

Data sporządzenia inwentarza jest podana:

w Czerteżu dnia dwudziestego stycznia Roku Pańskiego tysięcznego sześćsetnego siedemdziesiątego czwartego, co się działo przy JeM Panach sąsiadach Ich Mościów panów Stawskich.

Mam nadzieję, że w kwietniu rąbnę inwentarz tego pana w koronkach.
Inny rejon - inny świat.

A Fromhold to mi się z Wolfem kojarzy.

Post autor: **Raleen** » wtorek, 2 marca 2010, 12:35

Gratulacje również, ciekawy artykuł.

Ja ze swojej strony wrzucę link do paru zdjęć z Niepołomic. Rekonstrukcje historyczne z Waszej ulubionej epoki, można komentować

Miuti · Post autor: **Miuti** » wtorek, 2 marca 2010, 13:45

Boże - jak to cieszy!
Może ja bym się też wybrała do Niepołomic?

Kiedyś występowałam w stroju staropolskim, prezentując charty polskie.

Post autor: **Raleen** » wtorek, 2 marca 2010, 13:57

Miuti pisze:Boże - jak to cieszy!
Może ja bym się też wybrała do Niepołomic?

Już Cię zachęcałem, a nie masz daleko

. Następna okazja będzie pod koniec września 2010.
W dodatku jeśli pracujesz na Wawelu, to Wawel i Zamek w Niepołomicach (i jeszcze jakaś trzecia instytucja w okolicy Krakowa, w tej chwili nie pamiętam) współpracują, tworząc swego rodzaju trójcę.

Ale to przy okazji, bo znów z lekka wpadamy w offtop.

Fromhold · Post autor: **Fromhold** » wtorek, 2 marca 2010, 18:57

Miuti pisze:O, jak fajnie! Swój człowiek!

Data sporządzenia inwentarza jest podana

Mam nadzieję, że w kwietniu rąbnę inwentarz tego pana w koronkach.
Inny rejon - inny świat.

A Fromhold to mi się z Wolfem kojarzy.

A przepraszam , zawartość regestru przyćmiła mi jego datowanie

W zamierzeniu Fromhold właśnie tak miał się kojarzyć i m.in dlatego tak bardzo jestem zainteresowany także tym kolejnym regestrem. Zdradzisz jakiej konkretnie formacji był to oficer? Poł XVII tzn koniec panowania WładysławaIV czy już gwardii Jana Kazimierza?
Przy okazji , strona kismety już nie działa, T_T czy zapisał ktoś może obrazki z tej strony? Chodzi mi konkretnie o stroje wojskowe z pominięciem rysunków B.Gembarzewskiego.Jeśli tak to mam prośbę o wrzucenie ich tutaj.

Warchoł · Post autor: **Warchoł** » wtorek, 2 marca 2010, 23:14

Tak ja mam wszystkie rysunki.

Miuti · Post autor: **Miuti** » środa, 3 marca 2010, 12:55

Prosimy o rysunki!

Ten oficer to, o ile mi się przypomina, był gwardzistą Jana Kazimierza.
Postaram się wrzucić inwentarz w kwietniu.

Fromhold · Post autor: **Fromhold** » środa, 3 marca 2010, 18:51

Jeśli Jana Kazimierza to wręcz cudownie ^^ . O ile z czasów Władysława IV jest parę źródeł dotytczących ubioru i wyposażenia gwardii(opisy ,nieco ikonografii) ,o tyle z czasów Jana Kazimierza tych informacji jest niewiele :'( Osobna sprawa to umundurowanie i wyposażenie autoramentu cudzoziemskiego w ogóle, a jazdy szczególnie. Ustalenie w których jednostkach używano pancerzy i hełmów oraz długiej broni palnej, a w których nie ,nastręcza bardzo dużych trudności.A może nie utrzymywano standardów i dominowało poplątanie z pomieszaniem, co sugerowałyby np. obrazy A.van Westervelta przedstawiające wojska Janusza Radziwiłła.Okres panowania Jana Kazimierza to przecież nieustające zawieruchy wojenne w trakcie których występowały trudności z finansami i zaopatrzeniem, i nie zdziwiło by mnie gdyby umundurowanie, wyposażenie i uzbrojenie tak w piechocie jak i jeździe cudzoziemskiej, w tym także w gwardii ,było mocno zróżnicowane.

Warchoł · Post autor: **Warchoł** » czwartek, 4 marca 2010, 03:53

Mam tego około 200mb. rs?

Miuti · Post autor: **Miuti** » czwartek, 4 marca 2010, 08:46

Kurczę - nie sprawdziłam.
Zapomniałam...

Coś nt. mundurów:
W pamiętniku Gordona jest taki fragment, z którego wynika, że w trakcie penetrowania dopalającego się Kleparza (1655 oczywiście) major w służbie szwedzkiej pomylił sobie ubranych w niebieskie mundury polskich żołnierzy ze Szwedami.

kadrinazi · Post autor: **kadrinazi** » czwartek, 4 marca 2010, 19:39

Pomylił, gdyż gwardia 'naszych' Wazów była często umundurowana właśnie w niebieskie mundury, nader często spotykane u szwedzkich wojaków.
Z kolei jeden z oficerów brandenburskich (zresztą były dworzanin naszego władcy) w ostatnim dniu bitwy pod Warszawą pomylił JKM Jana Kazimierza z oficerem autoramentu cudzoziemskiego i zachęcał go okrzykami do dezercji od Polaków

Fromhold · Post autor: **Fromhold** » czwartek, 4 marca 2010, 20:07

Miuti pisze: Coś nt. mundurów:
W pamiętniku Gordona jest taki fragment, z którego wynika, że w trakcie penetrowania dopalającego się Kleparza (1655 oczywiście) major w służbie szwedzkiej pomylił sobie ubranych w niebieskie mundury polskich żołnierzy ze Szwedami.

Znów mnie uprzedziłeś Michale ;D
Niestety Gordon jest dla mnie niedostępny T_T . Właśnie w rejonie Kleparza w czasie oblężenia Krakowa miał swoje stanowiska w szańcach regiment pieszy gwardii królewskiej F.von Lüdinghausen Wolfa i to najprawdopodobniej z tej jednostki pochodzili owi żołnierze.W skład wojsk broniących miasta wchodziło także 100 żołnierzy krakowskiej milicji miejskiej,którzy 50 lat wcześniej także ubrani byli po cudzoziemsku... Do tego regiment dragonów Czarnieckiego pod Wąsowiczem(ale tu ze strojem może być różnie).Piechotę łanową raczej trudno szwedzkiemu oficerowi byłoby pomylić ze swoimi rodakami. Nie mniej bardzo ważna to informacja a w zasadzie 2 w 1 bo sugeruje że i w szwedzkich oddziałach popularny był niebieski, wszak to w zasadzie początek kampanii a sukno dostarczono im w czerwcu i mundury nie zdążyły się jeszcze zużyć.

Miuti · Post autor: **Miuti** » piątek, 5 marca 2010, 08:14

Mnie też Michał wyprzedził.

Ta historia z próbą zwerbowania Jana Kazimierza do armii szwedzkiej - czy może ściślej - brandenburskiej-jest przekapitalna.
(Tu ten paskudnik Des Noyers musiał o królu coś dobrego napisać!).

Miuti · Post autor: **Miuti** » piątek, 5 marca 2010, 08:28

http://www.vostlit.narod.ru/haupt-Datei ... eien/G.htm

Stąd się wchodzi w Gordona w wersji rosyjskiej.
Skopiowałam go do worda - mogę przesłać na meila.

Ten pamiętnik jest po prostu cudowny!
(Daruję Gordonowi, że pomyłkowo ukatrupił Forgella, uprzednio namieszawszy mu w zyciorysie... niech tam!)

Miuti · Post autor: **Miuti** » piątek, 5 marca 2010, 11:34

Не успели мы заехать далеко, как я увидал двух переходящих улицу солдат в синих мундирах и сказал [об этом] майору.

Nie zdążyliśmy daleko zajechać, gdy zobaczyłem dwóch przechodzących przez ulicę żołnierzy i niebieskich mundurach i powiedziałem [o tym] majorowi.

Тот заметил: "Где двое, там могут быть и двадцать, надо возвращаться". Но я отвечал: "Чего нам бояться двоих? Вперед!"

Ten zauważył: „Gdzie dwóch, tam może być i dwudziestu, trzeba wracać!” Ale ja odpowiedziałem: „Czemu mielibyśmy się bać dwóch? Naprzód!”

Почти на том же месте, где я видел двух солдат, нас задержал караул из 10 или 12 человек.

Prawie w tym miejscu, gdzie zobaczyłem dwóch żołnierzy, zatrzymał nas patrol w liczbie 10 czy 12 ludzi.

Они стали расспрашивать, кто мы такие. Признав в них поляков, я сказал, что мы служим в польской армии и отстали от нее, и спросил, не дадут ли они нам напиться.

Zaczęli oni nas wypytywać, cośmy za jedni. Rozpoznawszy w nich Polaków, powiedziałem, że służymy w armii polskiej i odbiliśmy się od niej, i zapytałem, czy by się nam nie dali napić.

Они потребовали, чтобы мы спешились, и после нашего отказа спросили, из какого мы полка.

Zażądali, żebyśmy zsiedli z koni, a po naszej odmowie zapytali, z jakiego jesteśmy pułku.

Я ответил уклончиво, ибо не знал, который назвать.

Odpowiedziałem wymijająco, jako iż nie wiedziałem, jaki mam podać.

Один унтер-офицер выступил вперед и с проклятьем произнес: "Вы шведы!"

Jakiś podoficer postapił do przodu i przeklinając powiedział: „Jesteście Szwedami!”

Подойдя к майору, он извлек из кобуры его пистолеты.

Podszedłszy do majora, wyjął z olster jego pistolety.

Хотя я призвал его не отдавать их, он не оказал сопротивления; с самого начала он не понимал, о чем речь, и (как он позже оправдывался) полагал преступным противиться часовым, коих принял за наших, ибо я говорил с ними по-дружески.

Chociaż wzywałem go, by ich nie oddawał, nie sprzeciwił się; od początku nie rozumiał, o co chodzi, i (jak później się usprawiedliwiał) uważał za wykroczenie przeciwstawienie się wartownikom, których wziął za naszych, jako iż rozmawiałem z nimi przyjaźnie.