Neron

Od czasów najdawniejszych do upadku starożytnego Rzymu.
Awatar użytkownika
elahgabal
Maréchal d'Empire
Posty: 6108
Rejestracja: wtorek, 18 listopada 2008, 19:14
Lokalizacja: Kraków
Has thanked: 10 times
Been thanked: 84 times

Post autor: elahgabal »

Anomander Rake pisze:Rzymianie go kochali. I przed i w trakcie i po okresie krótkich rządów. A czy nie po tym poznać dobrego władcę?
Nerona lud rzymski kochał przed, kochał w trakcie i kochał po. I to długo po. Zdaje się, że pojawiali się nawet samozwańcy podający się za cudownie ocalonego cesarza.
Neron był kochany. Czy był dobrym władcą ?
Tytus nie zdążył niczego zepsuć. Ludzie go wspominali jako młodego i obiecującego. I dlatego tak go żałowali. Zwłaszcza, że po nim był Domicjan. Więc siłą rzeczy Tytus wydawał się być typem władcy idealnego. I do tego nieszczęśliwego. Stąd to rozczulanie się nad nim.
"Jakie warunki mam im przedstawić?" "Najgorsze, jakie wymyślisz."
Kondeusz do Puységur (oblężenie Furnes, 1648 r.)

https://www.youtube.com/watch?v=RUmdWdEgHgk
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

Samozwańczy Neron pojawił się tylko w Grecji, gdzie ten prawdziwy był popularny. Nie powiedziałabym, że jego pojawienie się było wynikiem miłości tłumu do cesarza - ot po prostu w czasie, kiedy jeszcze nie było dowodów tożsamości i innych cudów ktoś sobie pomyślał, że może mu się uda dokonać niemożliwego i dzięki temu się dobrze ustawić. Mało to przecież było samozwańców w historii? :P

Lud rzymski swego czasu rozczulał się też nad Kaligulą :P Generalnie z tym rozczulaniem i miłością było różnie, więc nie traktowałabym tego w kategorii poważnych wyznaczników ;)
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
Awatar użytkownika
Anomander Rake
Général de Division
Posty: 3095
Rejestracja: poniedziałek, 29 maja 2006, 13:06
Lokalizacja: Wawa i okolice
Been thanked: 3 times

Post autor: Anomander Rake »

Celowo nie zawęziłem mojej wypowiedzi do ludu, ale gdzież tam by to ktoś zauważył. :P
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

Zauważył, zauważył, ale to elahgabal wyskoczył z tą miłością ludu, a nie ja :P
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
Awatar użytkownika
elahgabal
Maréchal d'Empire
Posty: 6108
Rejestracja: wtorek, 18 listopada 2008, 19:14
Lokalizacja: Kraków
Has thanked: 10 times
Been thanked: 84 times

Post autor: elahgabal »

nazaa pisze:Nie powiedziałabym, że jego pojawienie się było wynikiem miłości tłumu do cesarza - ot po prostu w czasie, kiedy jeszcze nie było dowodów tożsamości i innych cudów ktoś sobie pomyślał, że może mu się uda dokonać niemożliwego i dzięki temu się dobrze ustawić.
nazaa, proste pytanie: po co ktoś miałby się podawać za cudownie ocalonego znienawidzonego tyrana ?
Zjawisko samozwańca ma sens tylko w przypadku władców popularnych (i zaryzykowałbym stwierdzenie, że jednocześnie słabych - bo skoro samozwaniec, to znaczy, że oryginał stracił władzę razem z życiem).
A Neron był popularny nie tylko w Grecji.
"Jakie warunki mam im przedstawić?" "Najgorsze, jakie wymyślisz."
Kondeusz do Puységur (oblężenie Furnes, 1648 r.)

https://www.youtube.com/watch?v=RUmdWdEgHgk
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

elahgabal pisze:nazaa, proste pytanie: po co ktoś miałby się podawać za cudownie ocalonego znienawidzonego tyrana ?
A czemu nie? I znienawidzeni tyrani posiadali przecież swoich zwolenników :cool: Z Neronem było tak samo - miał i zwolenników, i przeciwników. Nie mam pojęcia, czy uda się kiedykolwiek ustalić kto był w większości, w każdym bądź razie u Swetoniusza (ks. VI, 57) jest taki ładny fragment:

Śmierć jego wywołała niepohamowaną radość powszechną, że lud w czapeczkach frygijskich biegał po całym Rzymie. Nie brakło jednak i takich, którzy przez długi czas zdobili jego grobowiec wiosennymi i letnimi kwiatami, wystawiali na mównicy publicznej (...) jego posągi (...) i obwieszczenia publiczne, tak jakby żył jeszcze i miał wrócić ku zgubie swych wrogów.

To akurat nic nowego, taki Dracula też miał nie umrzeć i dybać w gotowości na swoich wrogów ;)
elahgabal pisze:Zjawisko samozwańca ma sens tylko w przypadku władców popularnych (i zaryzykowałbym stwierdzenie, że jednocześnie słabych - bo skoro samozwaniec, to znaczy, że oryginał stracił władzę razem z życiem).
Z tym to akurat różnie bywało, nie tylko tak jak piszesz ;)

OT się robi, że sobie pozwolę zauważyć. Trzeba założyć oddzielny temat o Neronie.
Ostatnio zmieniony środa, 21 października 2009, 20:36 przez nazaa, łącznie zmieniany 1 raz.
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
Awatar użytkownika
elahgabal
Maréchal d'Empire
Posty: 6108
Rejestracja: wtorek, 18 listopada 2008, 19:14
Lokalizacja: Kraków
Has thanked: 10 times
Been thanked: 84 times

Post autor: elahgabal »

nazaa pisze:Śmierć jego wywołała niepohamowaną radość powszechną, że lud w czapeczkach frygijskich biegał po całym Rzymie.
Biorąc pod uwagę, że pisał to Swetoniusz, to ja bym przed pierwszym przecinkiem dodał "w Senacie", a do części po przecinku podchodziłbym nieufnie.
Znając opinię Swetoniusza nt. Kaliguli chyba mi się nie dziwisz ? :>

Jesteś moderatorką, współrządzisz w tym dziale, to i możesz to wydzielić ;)
"Jakie warunki mam im przedstawić?" "Najgorsze, jakie wymyślisz."
Kondeusz do Puységur (oblężenie Furnes, 1648 r.)

https://www.youtube.com/watch?v=RUmdWdEgHgk
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

Tak, wiem jaką opinią cieszy się Swetoniusz w świecie. Nie chodziło mi o prawdę, tylko o zobrazowanie różnych nastrojów po śmierci cesarza, bo te niewątpliwie były różne.

PS. Przed przecinkiem nic nie było, a część po przecinku wbrew pozorom jest nawet sensowna, przynajmniej w pewnej części, bo grobowcem Nerona opiekowała się Akte i na pewno dbała o te świeże kwiaty :P
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
Awatar użytkownika
elahgabal
Maréchal d'Empire
Posty: 6108
Rejestracja: wtorek, 18 listopada 2008, 19:14
Lokalizacja: Kraków
Has thanked: 10 times
Been thanked: 84 times

Post autor: elahgabal »

nazaa pisze:Przed przecinkiem nic nie było
Wiem, że nic nie było. Chodziło mi o to, że może właśnie powinno być.
A co do części po przecinku to chodziło mi o tych "frygijczyków" pląsających radośnie, a nie o dowody przywiązania do Nerona.

Faktycznie weź i lepiej wydziel to w odrębny wątek. Inaczej wyjdzie, że to Nerona uznajemy za jednego z najwybitniejszych :>
"Jakie warunki mam im przedstawić?" "Najgorsze, jakie wymyślisz."
Kondeusz do Puységur (oblężenie Furnes, 1648 r.)

https://www.youtube.com/watch?v=RUmdWdEgHgk
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

elahgabal pisze:Wiem, że nic nie było. Chodziło mi o to, że może właśnie powinno być.
Może i powinno, ale jakoś trudno mi wyobrazić sobie szacownych senatorów latających w czapkach i wyrażających głośno swoją radość :P

Taki wdzięczny temat, że aż szkoda go zabijać :P

Neron jest postrzegany jak najbardziej negatywnie, a duża w tym zasługa Tacyta i Swetoniusza, czy jednak słusznie?

Neron na pewno nie była aniołkiem, ale robienie z niego na siłę potwora to przesada. Za czasów Nerona gospodarka się rozwijała, administracja była sprawna, namiestników dobrze dobierano, a ich ew. nadużycia karano, rozwiązano też sprawę Armenii, poza tym Neron nadał Grecji wolność i zwolnił ją od danin, zlecił rozpoczęcie prac przy kanale mającym przeciąć Przesmyk Koryncki tak, żeby nie trzeba już było pływać wokół całego Peloponezu (na ten pomysł wpadł już wcześniej Kaligula). Po pożarze Rzymu na polecenie Nerona otworzono dla bezdomnych jego ogrody i budynki na Polu Marsowym oraz wznoszono budynki tymczasowe, obniżono też cenę zboża i sprowadzano żywność z okolicy. Neron zajął się też odbudową miasta i minimalizowaniem ryzyka wystąpienia kolejnych pożarów - zaczęto budować szersze ulice, portyki domów miały być od pewnej wysokości wznoszone bez drewna, ograniczono dostawy wody z akweduktów do domów prywatnych żeby w razie czego mieć czym gasić. To jak w końcu - dobry, zły? :>
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
Darth Stalin
Censor
Posty: 6571
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 17:58
Has thanked: 73 times
Been thanked: 170 times

Post autor: Darth Stalin »

Patrząc pod kątem całego imperium to szczególnie zły nie był; pilnował dyscypliny budżetowej i w sumie to się trzymało kupy.
Problem w tym, że dostał "czarną legendę" podobnie jak Herod Wielki - nb. o obu pisał prof. Krawczuk i jakoś specjalnie Nerona nie zjechał w tej materii; za to choćby z racji jatek rodzinnych to obaj mieli "złą prasę"...
Awatar użytkownika
nazaa
Tribunus Angusticlavius
Posty: 692
Rejestracja: poniedziałek, 16 marca 2009, 16:38

Post autor: nazaa »

Trzymało się kupy, ale tylko do czasu, bo potem jak nastał czas Vindexa i Galby już tak różowo nie było.

Co do tej czarnej legendy - no cóż, to był akurat taki czas, że niemal każdemu cesarzowi się obrywało.

A Krawczuk Nerona owszem, nie zjechał, ale za to dostało się Kaliguli :roll:
"Każda trudność zdawała się beznadziejna i nie do pokonania, bo nie było Aleksandra by ich z niej wydobyć" (Arrian VI, 12, 2)
ODPOWIEDZ

Wróć do „Historia starożytna”