Manewr na Pułtusk (G. Lechartier, Napoleon V)

[Raleen]

Książka czekała na mnie jakiś czas, ale niedawno udało mi się przeczytać. Jestem pod dużym wrażeniem. Autor potrafi ukazać przebieg manewrów w skali operacyjnej bez odwoływania się do detali, tak że właściwie można czytać bez sięgania po mapy (niby pomaga w tym fakt, że opisywane działania toczyły się na ziemiach polskich, ale ja akurat wybitnym znawcą geografii naszego kraju nie jestem...). Pozycja czytelniczo porównywalna z książką Francisa Loraine Petre "Ostatnia kampania Napoleona na terenie Niemiec". Tyle, że ta jest bardziej szczegółowa, bo obejmuje krótszy odcinek czasu. Świetnie udało się autorowi pokazać proces podejmowania decyzji przez Napoleona, a zwłaszcza to jak się one zmieniały pod wpływem różnych czynników.

Ciekaw jestem jak wrażenia innych, którzy mieli okazję przeczytać?

[Santa]

Dla mnie jest to znakomita praca, bardzo wyważona i obiektywna. Autor w niezwykle metodyczny sposób ukazuje jak wyglądał przebieg wydarzeń i z czego wynikały konkretne posunięcia (a więc proces decyzyjny, tak jak pisałeś). Czasem może trochę ciężko się czyta, bo zbyt suche, ale jak dla mnie idealna praca do prześledzenia, "jak to wszystko działało". Jak się okazuje można było pisać w XX wieku prace historyczne pozbawione skrzywienia autora na punkcie swojej nacji (prztyczek w stronę Omana ).

[Raleen]

Co do czytania: moim zdaniem czyta się wyśmienicie i również pod tym względem jest to jedna z lepszych książek napoleońskich wydanych przez Napoleona V. Poza tym będę mało oryginalny, ale nie pozostaje mi nic innego jak w pełni się zgodzić z tym co napisałeś.

[Torgill]

Dla mnie jest to znakomita praca, bardzo wyważona i obiektywna. Autor w niezwykle metodyczny sposób ukazuje jak wyglądał przebieg wydarzeń i z czego wynikały konkretne posunięcia (a więc proces decyzyjny, tak jak pisałeś). Czasem może trochę ciężko się czyta, bo zbyt suche, ale jak dla mnie idealna praca do prześledzenia, "jak to wszystko działało". Jak się okazuje można było pisać w XX wieku prace historyczne pozbawione skrzywienia autora na punkcie swojej nacji (prztyczek w stronę Omana ).

Mam wrażenie, że to jest przypadek wielu brytyjskich autorów, czego Oman był przykładem "klinicznym". Z drugiej strony niektórzy współcześni autorzy nie boją się odkręcać jego tez i stawiać bardziej realne.
Natomiast po Waszych wpisach zostałem zachęcony do kupna książki

[clown]

Oman, Omanem, ale tak czy siak wydaje się jego wielotomową epopeję na Półwyspie Iberyjskim

[Raleen]

Powiedzcie mi inną rzecz - czy nowa wersja "Manewru na Pułtusk" to jest tylko dodruk (domyślam się, że tak) czy coś tam jest innego w porównaniu z pierwszą wersją?

Bo teraz jest w sprzedaży książka z minimalnie zmienioną okładką - zwróćcie uwagę na tytuł.

[clown]

Santa pewnie będzie wiedział lepiej - ja mam pierwszą wersję.

[Santa]

Owszem wiem, że Marcin Baranowski poprawiał nieco przekład, ale chyba nie całość. Tak więc nowa wersja powinna być lepsza. Jak będę rozmawiał z Marcinem mogę się zapytać o szczegóły, jeśli jesteście zainteresowani.

A co do Omana, no to nikt nie odbiera mu stylu, rozmachu, czy jak słusznie zauważył Clown tego, że opisał całą kampanię.

Z drugiej strony niektórzy współcześni autorzy nie boją się odkręcać jego tez i stawiać bardziej realne.

A kogo konkretnie masz na myśli? Bo jak czytam Lipscomba to ta sama śpiewka. Z nowszych wybija się tylko Crowdy, ale on pisze o Francuzach...

[clown]

Torgill pewnie miał na myśli m.in. artykuł o kolumnach i liniach autorstwa Arnolda. Jako całość jednak jest tego moim zdaniem niewiele i jakoś specjalnie nie widzę "odrywania" się od wersji anglosaskiej.

[Santa]

Ale czy Arnold nie jest jednak Amerykaninem?

[clown]

To niech będzie Broers albo Esdaile

[Santa]

Tego drugiego czytałem tylko fragmenty prac o wojnie w Hiszpanii (robiła dobre wrażenie) i o armii hiszpańskiej (podobnie). A tego pierwszego nie znałem, ale jak widzę po tytułach to podobnie jak Crowdy pisze głównie o Francuzach. Jakie prace ww. ludków polecasz clownie?

[Torgill]

A kogo konkretnie masz na myśli? Bo jak czytam Lipscomba to ta sama śpiewka. Z nowszych wybija się tylko Crowdy, ale on pisze o Francuzach...

Philip Haythornthwaite w British Napoleonic Infantry Tactics opisuje to już z trochę innej perspektywy. Pisze nawet o bitwie pod Maidą, którą Oman opisał jako klasyczne starcie linia kontra kolumna, a gdy okazało się, że Francuzi też byli w linii, to dowodził wyższość linii dwuszeregowej, nad trzyszeregową.
H. stwierdza też wyraźnie, że sytuacja, gdy kolumna nie przekształcała się w linie to rzadkość.

[clown]

Santa - Broersa mam "Napoleon's Other War", w którym trafiłem na książki Esdaile'a (Broers wskazuje właśnie jego, jako prekursora pewnych rewizji poglądów na temat kampanii na Półwyspie Iberyjskim). Broers rozprawia się w jednym z rozdziałów swojej książki z mitem "powstania ludowego" oraz w przypisie stwierdza, iż to Esdaile w artykule z 1988 roku zapoczątkował odmitologizowywanie guerilli. Za jego rekomendacją nabyłem "Fighting Napoleon: Guerillas, Bandits and Adventurers in Spain 1808 - 1814" i tę mogę polecić. Jest to oczywiście bardziej spojrzenie na samą guerillę, ale to dobry moim zdaniem punkt wyjścia do dalszych badań.

[Santa]

Philip Haythornthwaite w British Napoleonic Infantry Tactics opisuje to już z trochę innej perspektywy. Pisze nawet o bitwie pod Maidą, którą Oman opisał jako klasyczne starcie linia kontra kolumna, a gdy okazało się, że Francuzi też byli w linii, to dowodził wyższość linii dwuszeregowej, nad trzyszeregową.
H. stwierdza też wyraźnie, że sytuacja, gdy kolumna nie przekształcała się w linie to rzadkość.

Całkiem być może, ale w pracy o taktyce kawalerii (bodajże ciężkiej i dragonów) omawia prawie tylko przykłady z Hiszpanii i wychodzi z tego, że nie było innych walk poza tym obszarem, na którym dodajmy dominowały starcia francusko-angielskie. Nie jest to może typowy przykład angielskiego skrzywienia autorów pochodzących z Wysp, ale dość typowy objaw choroby "wojnę toczyliśmy tylko my".

@clown
Dzięki za namiary, tą pierwszą pozycję kiedyś obczajałem, miałem sobie ściągnąć przez Amazona, ale jeszcze tego nie zrobiłem. Po pozytywnej recenzji tym bardziej "zamiarowuję" sobie nabyć. A co do Esdaille'a to po tym co pisałeś rozumiem nieco lepiej, czemu jak był na konferencji w Polsce kilka lat temu, to prawie go zlinczowali Hiszpanie za jego obrazoburcze wypowiedzi.