Stres pola bitwy od starożytności do dziś (M. Stachura, WUJ)

[Raleen]

Recenzja książki na Portalu Strategie:

http://portal.strategie.net.pl/index.ph ... Itemid=112

[Torgill]

Recenzja książki na Portalu Strategie:

http://portal.strategie.net.pl/index.ph ... Itemid=112

Interesująca. Ostatni artykuł wydaje się najciekawszy, napisany przez "praktyka". Interdyscyplinarne podejście do historii to bardzo dobra sprawa.

[Raleen]

Mnie oczywiście najbardziej interesował artykuł dot. trwogi na XIX-wiecznym polu bitwy i miałem bardzo rozbudzone wysokie oczekiwania. Z początku odczuwałem niedosyt po lekturze, ale po głębszym zastanowieniu się i przeczytaniu jeszcze raz doszedłem do wniosku, że jestem z niego w stanie wyciągnąć coś dla siebie.

[cdc9]

Czy w artykułach jest jakieś odwołanie do książki Stanisława Koniecznego, pt. Panika wojenna?

[Raleen]

Przejrzałem teraz bibliografie artykułów i pojawia się ten tytuł tylko w bibliografii artykułu Łukasza Różyckiego Strach – elementy słowiańskiej „wojny psychologicznej” w świetle Strategikonu, natomiast jakichś szerszych nawiązań w treści tego tekstu do wspomnianej książki nie znalazłem.

[cdc9]

Dziękuję.

[Pejotl]

Zaciekawiło mnie to że ofiary represji stalinowskiej cierpią na PTSD w sposób większy niż żołnierze. Współgra to z tym co Berger wkładał mi do głowy, że żołnierz odczuwa mniejszy strach kiedy jest w stanie robić coś co zaszkodzi przeciwnikowi. Najgorszy strach pojawia się w sytuacji w której przeciwnik do nas strzela a my wiemy, że nie możemy nic zrobić w odpowiedzi. Ofiary represji, jak sobie wyobrażam, były w takiej właśnie sytuacji.

Co do ostatniego referatu i słów "Wśród sposobów radzenia sobie z czynnikami stresogennymi wspominana jest rotacja żołnierzy między różnymi stanowiskami – tymi mniej i tymi bardziej niebezpiecznymi. Sporo uwagi poświęcone zostało procesowi adaptacji do nowego środowiska i adaptacji żołnierza powracającego z misji do życia w kraju." jako żywo przypomina mi się książka van Crevelda o armii niemieckiej i amerykańskiej z II wś, w której postępowanie z żołnierzami niemieckimi wycofywanymi z frontu, najpierw na bliskie jego zaplecze a potem na dalsze, stawia jako wzór stopniowego przystosowania psychologicznego do innych warunków w opozycji do natychmiastowego przerzucania żołnierzy amerykańskich między linia frontu i głębokim zapleczem.

[clown]

stawia jako wzór stopniowego przystosowania psychologicznego do innych warunków w opozycji do natychmiastowego przerzucania żołnierzy amerykańskich między linia frontu i głębokim zapleczem

O, to ciekawe, bo u Beevora czytałem, że w trakcie kampanii normandzkiej Amerykanie stosowali właśnie to "stopniowanie", czyli wycofywanie żołnierzy na zaplecze, a dopiero potem za kanał La Manche.

[romanrozynski]

A o tym jak działa niemożność odpowiedzi przekonali się nasi pod Małogoszczą 24 II 1863 r, gdzie batalion Grudzińskiego który wyszedł przeciw piechurom rosyjskim miał ich poza zasięgiem sam będąc w zasięgu bardziej dalekonośnych karabinów rosyjskich, co prawda oznacza to że wróg był daleko i w sumie mógł zadać naszym minimalne straty ale to że wrogie kule świstały nad głową (a niektóre trafiały, jeden ze strzelców zarobił kulą która utkwiła w szkaplerzyku jaki miał na piersi) a nasze strzały nie dochodziły wystarczyło żeby wystraszyć naszych strzelców i zmusić ich do odwrotu.