Tomaszów Lubelski 1939 (P. Greszta, Bellona-HB)

[Raleen]

HBek o jednej z ciekawszych bitew kampanii wrześniowej 1939 roku, a właściwie o dwóch bitwach, żeby było ciekawiej, z udziałem polskich jednostek pancernych. Z opinii zaprzyjaźnionych osób, które czytały, słyszałem, że dobrze, a nawet bardzo dobrze napisany. Jeśli ktoś miał okazję przeczytać, zachęcam do podzielenia się opinią. Niedługo na portalu powinna pojawić się recenzja.

[Lakeman_GJ]

Książkę kupiłem i przeczytałem w listopadzie zeszłego roku. Nie wiem na ile moja opinia będzie miarodajna, bo niewiele wiem o Kampanii Polskiej 1939 i nie jest to mój konik. Przeczytałem "Tomaszów" bo chciałem się czegoś dowiedzieć o największym starciu pancernym kampanii.
Tekst czyta się bardzo dobrze, jest napisany przystępnym językiem. Jest dużo odniesień do źródeł, zarówno polskich, jak i niemieckich. Jest też sporo cytatów i ciekawostek wzbogacających treść i pozwalających wyczuć klimat tamtych ponurych dni. Ciężko mi się było do czegoś przyczepić. Na początku trochę przeszkadzały mi liczne skróty (w załączniku jest ich wyjaśnienie), ale po chwili się przyzwyczaiłem. Może to tylko moja fanaberia.
Brakowało mi jedynie opinii autora co do decyzji dowódców, czy mogli zrobić coś inaczej, lepiej.
Na lubimyczytac.pl dałem książce ocenę 9/10.

[Karel W.F.M. Doorman]

Recenzja książki na Portalu Strategie:

http://portal.strategie.net.pl/index.ph ... Itemid=112

[j1023]

Dzięki. Książka w drodze więc recenzja jeszcze bardziej mnie przekonuje do słuszności zakupu.

[Karel W.F.M. Doorman]

Warto. Aczkolwiek opis działań przed bitwami warto uzupełnić, bo akurat autor do końca chyba nie rozumiał przebiegu wydarzeń na odcinku Armii Kraków.

[j1023]

Generalnie HBków nie traktuję jako monografii. Podobno jednak ta pozycja i tak na tle innych jest dość wartościowa.

[Karel W.F.M. Doorman]

Są Habeki i Habeki. Ten akurat jest solidnie napisany.

[Lakeman_GJ]

Generalnie HBków nie traktuję jako monografii. Podobno jednak ta pozycja i tak na tle innych jest dość wartościowa.

Tak jak napisał Karel Doorman, są HBki typowo popularyzatorskie, przedstawiające podstawowe informacje na dany temat (głównie na podstawie innych opracowań). Jednakże są też takie, do których napisania autorzy przeprowadzili porządne kwerendy w dokumentach źródłowych i mogą być uznawane bardziej za książki o charakterze naukowym niż popularyzatorskim.
Każdy z powyższych "typów" ma swoje wady i zalety - zależy czego oczekuje czytelnik.
Niektórych duża liczba szczegółów w pracach bardziej naukowych znudzi, a innych zafascynuje.

[Karel W.F.M. Doorman]

Ja zawsze patrzę najpierw na to, czy się fajnie czyta. Potem na to, jaka została wykorzystana literatura/źródła. Nie jestem historykiem, interesuje mnie wiedza, którą mogę zmagazynować na papierze/w głowie.

[Raleen]

Co do tego fragmentu recenzji:

Ponieważ bliższa koszula ciału, znacznie lepiej rozumiem działania wojenne na odcinku Armii „Kraków”. Moim zdaniem autor nieco źle dokonał opisu działań. Po pierwsze nie zwrócił uwagi na to, że sam podział Armii „Kraków” przed 1 września na dwie grupy operacyjne był związany z geografią, a podział w odwrocie był spowodowany dokładnie układem sił (GO „Śląsk” była bliższej sąsiedniej Armii „Łódź”) i także geografią (obydwie GO Armii „Kraków” w odwrocie oddzielała Wisła). Stąd pisanie, że generałowi Szylingowi zabrano GO „Boruta”, czyli dawną GO „Bielsko”, jest o tyle nietrafione, że Wisła stanowiła wyraźną granicę w terenie, która na dodatek utrudniała mocno komunikację obu części Armii „Kraków”. Opisując działania i odwrót GO „Jagmin” autor – może to moje przeoczenie – zgubił okres od przekroczenia Wisły pod Baranowem Sandomierskim do okresu dotarcia tej GO pod Tomaszów.

na ile rozumiem z kontekstu, słowo "zabrano" Cię trochę uwierało w opisie, przy czym rozumiesz je jako odebranie Szylingowi wspomnianej GO trochę albo zupełnie wbrew jego woli. Nie wiem jak to zostało ujęte w książce, ale samo to słowo nie musi być nacechowane negatywnie, tzn. może być tylko stwierdzeniem faktu, że jedna GO zmieniła przyporządkowanie i została podporządkowana innemu dowództwu wyższego szczebla.

[Karel W.F.M. Doorman]

Autor nie zwrócił uwagi na geografię, a napisał o zabieraniu, co osłabiało Armię Kraków.

[Raleen]

Odnośnie geografii, o której pisałeś w recenzji, dostałem taki komentarz, że analizowanie ugrupowania Armii "Kraków" na dzień 1 września nie ma sensu i jest zbędne, ponieważ między GO "Śląsk" a Armią "Łódź" istniała duża luka, którą łatały Krakowska BK i 7 DP (po stronie Armii "Kraków") oraz Wołyńska BK (po stronie Armii "Łódź") i podczas odwrotu ta luka jeszcze się powiększała. Z kolei co do GO "Bielsko", to Wisła dzieliła ją na dwie części. W związku z tym GO na tym etapie miały różne zadania. Jeśli zechcesz, myślę, że dobrze będzie jak byś się do tego odniósł. Sam przyznam, że nie do końca rozumiem te uwagi.

[PLama80]

Są Habeki i Habeki. Ten akurat jest solidnie napisany.

Recenzja goni recenzję
https://youtu.be/d1vOb-mkJ2Y?si=zEh-I9F_u7uX2X6o
ale konkluzje się zgadzają.

Swoją drogą, które HBeki polecacie jako godne przeczytania?* Ja lubię tę serię, ale zauważyłem, że jest bardzo nierówna. Przykładowo "Pomorze 1945" czytało mi się Leszczyńskiego bardzo dobrze, ale "Warszawa 1944-1945" Rozwadowskiego - przede wszystkim część o powstaniu - to porażka.

* - do moderatorów: osobny wątek?

[Karel W.F.M. Doorman]

Kostrzyń jest fatalnie prosowiecki. Iłża 1939 mi się bardzo podobała. Ta o 1864 też. Seria prof. Włodarkiewicza o Kresach w 1939 też jest bardzo dobra. Szack-Wytyczno też.
Np. Szypka - Plewna Brodeckiego to książka wybitnie prorosyjska,. ale nie pozbawiona sporego ładunku wiedzy tyle, że trzeba tę wiedzę wydłubywać. Ale jest ciekawa. Napoleońskich raczej nie czytam. Książki Pan Dzieszyńskiego (Sadowa, Sedan, Solferino) to porażka. Ksiązki śp. komandora Dyskanta bardzo lubię. Lissa Piotra Olendra jest na poziomie, jak inne nie-habekowe jego książki. Ostatnio drugi raz przeczytałem Ocean Indyjski Michała Piegzika. Jakby chłop popracował nad stylistyką i nie robił udziwnień... Np. nie tłumaczył stopni RAF,m bo wychodzi mu pilot oficer i dowódca eskadry . Ogólnie warto czytać ksiązki Pana Barkowskiego, bo zajmuje się ciekawa, a nieoklepaną tematyką. Oólnie wydaje mi się, ze nowsze ksiązki - jesli sa już napisane solidnie - sa znacznie bardziej naukowe, a mniej popularne niż te starych autorów, jeszcze z przełomu komuny i postkomuny.