Odwrót

Zasady o odwrocie, znajdujące się w rozdziale o walce, stanowią jedną z ważniejszych i w praktyce częściej stosowanych części instrukcji. Bierze się to stąd, że przy wyraźnej przewadze przeciwnika zwykle nie opłaca się z nim walczyć i lepiej się wycofać. Nie można się wycofać przed szarżującą kawalerią, w niedostępny teren oraz przez wrogie strefy kontroli (czyli wyjście na tyły wrogiego oddziału uniemożliwia mu odwrót i zmusza go do walki). Możliwość przeprowadzenia odwrotu i tym samym oderwania się od przeciwnika zależy od tego w jakim szyku znajduje się oddział, od parametru określanego jako prędkość szyku.

Od strony historycznej zasady o odwrocie nawiązują do obrazu walki jaki znaleźć można w książce Ardanta du Picqa Studium nad bitwą. Zgodnie z tym co pisze du Picq (który sam żył w XIX wieku i widział na własne oczy jak wygląda walka wręcz), najczęściej do walki wręcz nie dochodziło, a strona słabsza po prostu w ostatniej chwili uchylała się od walki, uciekała. Zasady o odwrocie w wielu sytuacjach umożliwiają takie uchylenie się od walki. Nie dzieje się to bez konsekwencji. Oddział ponosi zawsze ryzyko obniżenia poziomu sprawności bojowej. Po części teorie du Picqa znalazły też odzwierciedlenie w tabeli walki wręcz, głównie w tym jak ujęte zostały rezultaty walki (zwróćcie uwagę, że niemal zawsze straty w punktach siły ponosi tylko jedna strona, a np. w tabeli walki kawalerii są rezultaty, gdzie strat nie ponosi żadna ze stron).