Zasady opcjonalne (*)
: sobota, 10 października 2015, 00:33
Ponieważ instrukcja zredagowana jest w ten sposób, że zasady zaawansowane, oznaczone gwiazdką, nie zostały przeniesione na koniec instrukcji lub spięte w jakimś osobnym rozdziale, a wmieszane w zasady podstawowe, pomyślałem, że warto zrobić im osobny spis.
Po pierwsze dlatego, że łatwiej będzie umawiać się w czasie gry, “na co gramy”, o ile w ogóle jakieś zasady zaawansowane mają zostać użyte. Układ instrukcji, choć ma inne zalety, tego akurat nie ułatwia. Wmieszanie reguł zaawansowanych i opcjonalnych w ciąg tekstu przedstawiający zasady podstawowe zachęca do czytania całości, bez przeskakiwania tych miejsc, które na początek można sobie podarować; i stosowania ich od razu w pierwszej grze, co nie jest najlepszym pomysłem.
Po drugie, ponieważ przyda się miejsce, gdzie można będzie o tych zasadach porozmawiać – nie wchodzą one w “podstawkę” Ostrołęki i uważam, że warto potraktować je tak z osobna, przynajmniej na początku. Nawiasem mówiąc, jeśli w trakcie czytania ominiemy zasady oznaczone gwiazdką, instrukcja staje się cieńsza o bite kilka stron. Moim zdaniem Ostrołęka jest na tyle złożona, że zagrać pierwsze partie można zupełnie bez nich; nawet nie ma konieczności ich czytać. W każdym razie ja do pierwszych gier przeskakiwałem je (chyba z wyjątkiem taktyki rewiowej).
Wykaz zasad opcjonalnych, tudzież zaawansowanych (*):
1. Łączenie faz ruchu (3.4)
2. Zakaz prowadzenia ostrzału artyleryjskiego przez obsługę dział, która nie rozpoczynała fazy ruchu na żetonie dział (5.10.2)
3. Zwiększony (i zróżnicowany) wydatek PR przy przekraczaniu krawędzi ze zboczem o różnicy wysokości większej niż 1 poziom (6.2.4)
4. Możliwość (warunkowa) ruchu bez kontaktu także podczas mijania oddziałów z U i artylerii w szyku transportowym (6.4.3)
5. Negatywna modyfikacja dla kawalerii rosyjskiej walczącej w szyku kolumny (10.5.4) Komentarz: Przepis ten oczywiście wyraźnie premiuje stronę polską, zwłaszcza, że ewentualne modyfikatory są kumulatywne.
6. Modyfikacje strat (10.8.1)
7. Możliwość (warunkowa) odwrotu wojsk konnych w trakcie fazy ruchu przeciwnika. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie przepisu daje możliwość dwukrotnego wykonania odwrotu przez wojska konne w czasie jednego etapu (10.9.8)
8. Możliwość wykonania przez kawalerię odwrotu przed kontratakiem piechoty (10.9.12)
9. Zmniejszenie obniżenia poziomu sprawności bojowej po walce, jeśli atakujący nie wykonał pościgu (10.11.6)
10. Zmniejszenie zasięgu pościgu przy dużej różnicy prędkości oddziałów (10.11.7 a i b)
11. Ograniczenia szarży związane z widocznością – procedura zaskoczenia (11.1.3)
12. Zróżnicowane zaokrąglanie stosunków sił walczącej kawalerii (11.5.4)
13. Stopniowe wytracanie impetu szarży (11.5.5)
14. Umożliwienie bezwarunkowego pościgu po szarży w której rozbito przeciwnika (11.7.5)
15. Możliwość kontynuacji szarży na oddział, który nie mógł się wycofać (11.7.6)
16. Taktyka rewiowa (11.10) – podobnie jak punkt 5 powyżej. Zastosowanie obu zasad opcjonalnych daje niekiedy mnóstwo śmiechu...
17. Kozacy (cały 11.11)
18. Możliwość przeprowadzenia kontrszarży we własnej fazie odwrotu (!) (12.1.5)
19. Kontrszarża niepełna (12.3)
20. Zakaz wchodzenia przez artylerzystów i tyralierów w strefę kontrszarży oraz zakaz przegrupowania w strefie kontroli kontrszażującej jednostki (12.4.3 a i b)
21. Możliwość zmiany celu ataku po kontrszarży (12.4.5)
22. Automatyczne (lub ułatwione) zwroty przy przegrupowaniu pełnosprawnej kawalerii (14.2.5)
23. Rozwijanie osłony tyralierskiej (cały 14.4)
24. Ruch specjalny tyraliery (cały 14.5)
25. Zwijanie osłony razem przez tyralierów i artylerzystów (bez względu na ilość Punktów Siły) (14.6.9)
26. Możliwość “zwijania osłony” przez artylerzystów (14.6.9) Komentarz: rozumiem to jako możliwość stosowania przez artylerzystów (bez dział) wszystkich zasad z 14.6
27. Przejmowanie samotnych dział oraz warunki ich używania oraz przyłączania do własnych jednostek (16.1.4, 5 i 6)
28. Zasady widoczności na wyższych poziomach wzgórz (cały ten przepis w Ostrołęce można zastosować chyba tylko wobec jednego pola) (16.3.10)
29. Penetracja (cały 16.4)
30. Specjalne zasady ostrzału artyleryjskiego prowadzonego wzdłuż grobli (16.6.6)
Zupełnie na marginesie tych zasad są jeszcze uproszczone modyfikacje do walki wręcz (str. 65).
Jak widać, zasad opcjonalnych jest całkiem sporo, a duża część z nich dotyczy wyjątków bądź dodatków, które należy brać pod uwagę w rzadkich okolicznościach, i o których należy wtedy pamiętać. Dlatego z początku nie ma co sobie nimi zawracać głowy i podczas czytania instrukcji i zapoznawania się z grą polecam ich nie stosować, a skupić się na zasadach podstawowych, znacznie wówczas odchudzonych.
Graczom, którzy opanują zasady podstawowe (lub takim, którzy koniecznie chcieliby od razu część zasad zaawansowanych wprowadzić do rozgrywek), polecam wprowadzenie najpierw punktu 24 (ruch specjalny tyraliery) – wyraźnie wzbogaca rozgrywkę. Ciekawe są też np. 18 (kontrszarża w czasie odwrotu) czy 23 (rozwijanie osłony). I wiele innych, zwłaszcza te dotyczące zwiększenia manewrowości rozmaitych oddziałów, bo to zawsze podnosi dynamikę rozgrywki – ale od ruchu specjalnego tyraliery poleciłbym wprowadzanie reguł zaawansowanych, gdy gra zaczyna już iść płynnie.
Przy okazji robienia tego spisu zrodziły się w mojej głowie trzy wątpliwości (być może bardziej owoce późnej pory, niż rozumnej analizy, ale pytania zadaję, co mi tam):
-) czy stosowanie 12.4.3 (punkt 20 w powyższym spisie) znosi 14.3.4?
-) czy w 12.4.5 (punkt 21 powyżej) chodzi po prostu o to, że kontrszarżowane mogą być wszystkie jednostki w strefie kontroli kawalerii wykonującej kontrszarżę, a nie tylko ta, która ją “wywołała” - ale ona musi być zaatakowana jako pierwsza? Byłażby więc to możliwość atakowania w ten sposób na kilka heksów, choć nie od razu, a po kolei?
-) I wreszcie, czy ruch specjalny tyraliery mogą wykonywać wszystkie oddziały w szyku tyralierskim, czy też tylko wydzieleni tyralierzy? W tym punkcie instrukcji konsekwentnie użyty jest wyraz “tyraliera”, czyli, biorąc pod uwagę ilustracje opisujące żetony, wszystkie oddziały w tym szyku (także polskie dwuheksowe tyraliery) mają tę możliwość?
Po pierwsze dlatego, że łatwiej będzie umawiać się w czasie gry, “na co gramy”, o ile w ogóle jakieś zasady zaawansowane mają zostać użyte. Układ instrukcji, choć ma inne zalety, tego akurat nie ułatwia. Wmieszanie reguł zaawansowanych i opcjonalnych w ciąg tekstu przedstawiający zasady podstawowe zachęca do czytania całości, bez przeskakiwania tych miejsc, które na początek można sobie podarować; i stosowania ich od razu w pierwszej grze, co nie jest najlepszym pomysłem.
Po drugie, ponieważ przyda się miejsce, gdzie można będzie o tych zasadach porozmawiać – nie wchodzą one w “podstawkę” Ostrołęki i uważam, że warto potraktować je tak z osobna, przynajmniej na początku. Nawiasem mówiąc, jeśli w trakcie czytania ominiemy zasady oznaczone gwiazdką, instrukcja staje się cieńsza o bite kilka stron. Moim zdaniem Ostrołęka jest na tyle złożona, że zagrać pierwsze partie można zupełnie bez nich; nawet nie ma konieczności ich czytać. W każdym razie ja do pierwszych gier przeskakiwałem je (chyba z wyjątkiem taktyki rewiowej).
Wykaz zasad opcjonalnych, tudzież zaawansowanych (*):
1. Łączenie faz ruchu (3.4)
2. Zakaz prowadzenia ostrzału artyleryjskiego przez obsługę dział, która nie rozpoczynała fazy ruchu na żetonie dział (5.10.2)
3. Zwiększony (i zróżnicowany) wydatek PR przy przekraczaniu krawędzi ze zboczem o różnicy wysokości większej niż 1 poziom (6.2.4)
4. Możliwość (warunkowa) ruchu bez kontaktu także podczas mijania oddziałów z U i artylerii w szyku transportowym (6.4.3)
5. Negatywna modyfikacja dla kawalerii rosyjskiej walczącej w szyku kolumny (10.5.4) Komentarz: Przepis ten oczywiście wyraźnie premiuje stronę polską, zwłaszcza, że ewentualne modyfikatory są kumulatywne.
6. Modyfikacje strat (10.8.1)
7. Możliwość (warunkowa) odwrotu wojsk konnych w trakcie fazy ruchu przeciwnika. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie przepisu daje możliwość dwukrotnego wykonania odwrotu przez wojska konne w czasie jednego etapu (10.9.8)
8. Możliwość wykonania przez kawalerię odwrotu przed kontratakiem piechoty (10.9.12)
9. Zmniejszenie obniżenia poziomu sprawności bojowej po walce, jeśli atakujący nie wykonał pościgu (10.11.6)
10. Zmniejszenie zasięgu pościgu przy dużej różnicy prędkości oddziałów (10.11.7 a i b)
11. Ograniczenia szarży związane z widocznością – procedura zaskoczenia (11.1.3)
12. Zróżnicowane zaokrąglanie stosunków sił walczącej kawalerii (11.5.4)
13. Stopniowe wytracanie impetu szarży (11.5.5)
14. Umożliwienie bezwarunkowego pościgu po szarży w której rozbito przeciwnika (11.7.5)
15. Możliwość kontynuacji szarży na oddział, który nie mógł się wycofać (11.7.6)
16. Taktyka rewiowa (11.10) – podobnie jak punkt 5 powyżej. Zastosowanie obu zasad opcjonalnych daje niekiedy mnóstwo śmiechu...
17. Kozacy (cały 11.11)
18. Możliwość przeprowadzenia kontrszarży we własnej fazie odwrotu (!) (12.1.5)
19. Kontrszarża niepełna (12.3)
20. Zakaz wchodzenia przez artylerzystów i tyralierów w strefę kontrszarży oraz zakaz przegrupowania w strefie kontroli kontrszażującej jednostki (12.4.3 a i b)
21. Możliwość zmiany celu ataku po kontrszarży (12.4.5)
22. Automatyczne (lub ułatwione) zwroty przy przegrupowaniu pełnosprawnej kawalerii (14.2.5)
23. Rozwijanie osłony tyralierskiej (cały 14.4)
24. Ruch specjalny tyraliery (cały 14.5)
25. Zwijanie osłony razem przez tyralierów i artylerzystów (bez względu na ilość Punktów Siły) (14.6.9)
26. Możliwość “zwijania osłony” przez artylerzystów (14.6.9) Komentarz: rozumiem to jako możliwość stosowania przez artylerzystów (bez dział) wszystkich zasad z 14.6
27. Przejmowanie samotnych dział oraz warunki ich używania oraz przyłączania do własnych jednostek (16.1.4, 5 i 6)
28. Zasady widoczności na wyższych poziomach wzgórz (cały ten przepis w Ostrołęce można zastosować chyba tylko wobec jednego pola) (16.3.10)
29. Penetracja (cały 16.4)
30. Specjalne zasady ostrzału artyleryjskiego prowadzonego wzdłuż grobli (16.6.6)
Zupełnie na marginesie tych zasad są jeszcze uproszczone modyfikacje do walki wręcz (str. 65).
Jak widać, zasad opcjonalnych jest całkiem sporo, a duża część z nich dotyczy wyjątków bądź dodatków, które należy brać pod uwagę w rzadkich okolicznościach, i o których należy wtedy pamiętać. Dlatego z początku nie ma co sobie nimi zawracać głowy i podczas czytania instrukcji i zapoznawania się z grą polecam ich nie stosować, a skupić się na zasadach podstawowych, znacznie wówczas odchudzonych.
Graczom, którzy opanują zasady podstawowe (lub takim, którzy koniecznie chcieliby od razu część zasad zaawansowanych wprowadzić do rozgrywek), polecam wprowadzenie najpierw punktu 24 (ruch specjalny tyraliery) – wyraźnie wzbogaca rozgrywkę. Ciekawe są też np. 18 (kontrszarża w czasie odwrotu) czy 23 (rozwijanie osłony). I wiele innych, zwłaszcza te dotyczące zwiększenia manewrowości rozmaitych oddziałów, bo to zawsze podnosi dynamikę rozgrywki – ale od ruchu specjalnego tyraliery poleciłbym wprowadzanie reguł zaawansowanych, gdy gra zaczyna już iść płynnie.
Przy okazji robienia tego spisu zrodziły się w mojej głowie trzy wątpliwości (być może bardziej owoce późnej pory, niż rozumnej analizy, ale pytania zadaję, co mi tam):
-) czy stosowanie 12.4.3 (punkt 20 w powyższym spisie) znosi 14.3.4?
-) czy w 12.4.5 (punkt 21 powyżej) chodzi po prostu o to, że kontrszarżowane mogą być wszystkie jednostki w strefie kontroli kawalerii wykonującej kontrszarżę, a nie tylko ta, która ją “wywołała” - ale ona musi być zaatakowana jako pierwsza? Byłażby więc to możliwość atakowania w ten sposób na kilka heksów, choć nie od razu, a po kolei?
-) I wreszcie, czy ruch specjalny tyraliery mogą wykonywać wszystkie oddziały w szyku tyralierskim, czy też tylko wydzieleni tyralierzy? W tym punkcie instrukcji konsekwentnie użyty jest wyraz “tyraliera”, czyli, biorąc pod uwagę ilustracje opisujące żetony, wszystkie oddziały w tym szyku (także polskie dwuheksowe tyraliery) mają tę możliwość?