Strategie

To trzecia gra wydana w systemie FAB (Fast Action Battles) po Ardenach i Sycylii, ale pierwsza, która traktuje o konflikcie, nie mającym miejsca w trakcie II wojny światowej. Akcja przenosi nas na Wzgórza Golan, które w 1973 roku stały się terenem zmagań wojsk Izraela i Syrii w trakcie wojny Jom Kippur.

Partia zajęła mi sporo czasu. Początkowo konsumowała mi go lektura zasad i upewnianie się, że nie zapomniałem o którymś z licznych niuansów. Później z kolei coraz dłużej kontemplowałem nad planszą, zastanawiając się nad najwłaściwszymi ruchami. Niby na mapie mamy tylko po 20 bloczków po każdej ze stron, ale bogactwo możliwości jest wprost powalające. Ta gra to prawdziwy mózgożer – wyłącznie w pozytywnym znaczeniu tego słowa.

Bambrough pisze:Kilka refleksji tak na szybko. W 6 etapie aż się prosi aby odciąć cały północny odcinek frontu Syryjczyków. Dużo korzystałeś ze specjalnych aktywacji? Można nimi nieźle namieszać. Przerywałeś krwawe ataki po przyjęciu tylko 1 trafienia? Poza tym czy ja dobrze widzę, wliczałeś garnizony do wyeliminowanych dużych jednostek? Jeśli tak to w tym momencie prawie na pewno wygrali Izraelici. Grałeś sam ze sobą czy przeciwko żywemu przeciwnikowi?

Golan ’73 to gra wojenna, do której podchodziłem początkowo z pewną rezerwą. Z jednej strony o serii FAB słyszałem i czytałem sporo pozytywnych opinii, ale fakt, że ten tytuł tak mozolnie zbierał kolejne zamówienia, wisząc na liście P500, zapalił u mnie lampkę ostrzegawczą. Temat wydawał mi się przedni, więc kiedy pojawiła się szansa na bliższe poznanie tej gry i wyrobienie sobie własnego zdania na jej temat, to z chęcią z niej skorzystałem. I absolutnie nie żałuję.

Gra jest świetna i to co najmniej z kilku powodów.

Warto dodać, że pozostaje to w zgodzie w tym, jak przebiegały walki na płaskowyżu Golan w 1973 roku.