Czwarta część jest wynikiem doświadczeń z całego cyklu również w pewnym sensie z doskonałej Sid Meier Alfa Centauri. Lepsza zdecydowanie od części trzeciej i nie chodzi o bajeczną grafikę i muzykę w stylu Europy Uniwersalism lecz o pewne koncepcje ,które powodują nową jakość.
Doskonale wprowadzono motyw religii. Jest ich 7 .Światynie można wybudować dopiero gdy powstanie jedna z wielkich religii ( atakze systemów ,filozoficznych ) :hinduizm,buddyzm ,taoizm , konfucjanizm- system filozoficzny z naciskiem na etykę traktowany tutaj jak wielka religia, judaizm, chrześcijaństwo, islam ( co wiaże się z konkretnym innym wynalazkiem a powstanie religii jest niejako skutkiem ubocznym)Nawet jednak kiedy dotrze do naszych ziem nie od razu otrzymamy propozycję nawrócenia jakiegoś naszego miasta . Potem zaczyna sie zabawa w szerzenie misji i nawracanie naszych i cudzych miast przez misjonarzy. Religie są w tej grze w przeciwieństwie do Europy Uniwesralis równouprawnione tzn nie mają szczególnych cech. Można natomiast uznać jedną z nich za panującą i mieć dodatkowe profity .Wyznawanie tej samej lub róznej religii ma wpływ na stosunki dyplomatyczne. Uważam to za niezykle wązny czynnik uatrakcyjniający grę. Jerzy Waszyngton jako zapamiętały hinduista potrafi zamknąć granicę Izabeli Kastylijskiej wiernej islamowi.Te stosunki religijne maja tę dobrą cechę ,że opóźniaja napad zawistnej choć siostrzanej w wierze cywilizacji ( a może nawet wykluczają. kto wie?)
W Civilizacji3 nie dość ,że komputer oszukiwał przy wyścigu o stworzenie Cudów Świata to jak się chciało skupić na ich budowie lub rozwinąć kulturalnie wypowiadał wojnę i było niedobrze . Tutaj jest bardziej przewidywalny. System wielkich ludzi , którzy rodzą się co jakiś czas też jest doskonale przemyślany. Fajnie jak w naszym mieści osiedli się Archimedes i na wieki jego myśl techniczna zainspiruje naszych naukowców. Może też pomóc w budowie Cudów ( lek na oszustwa komputera)a także wynaleźć określoną technikę. Są wielcy artyści prorocy , kupcy - których można wysłać tak jak kiedyś karawany na pszukiwanie nowego szlaku handlowego ( tutaj chodzi o nawiązanie do otzrymywania dużaj ilosci pieniedzy za otwarcie szlaku bo jako takie szlaki handlowe tworzą się samorzutnie). Wreszcie działa jak należy sam handel. Cuda świata są bardzo ważne ale nie dają tak szaleńczej przewagi jak np. Warsztat Leonarda z poprzednich wersji.Grze przyświeca idea ograniczyć mikro zarządzanie.
Zrezygnowano wobec tego z denerwujacych buntów w miastach . Konsekwencje braku niezadowolenia nastepują mniej gwałtownie. Nie ma wreszcie potzreby likwidacji zanieczyszczeń ( to był koszmar)z wyjątkiem rzadkich sytuacji kiedy użyjemy broni A. Wątek Alfa Centauri występuje zarówno wyborze tzw. opcji obywatelskich ( dziedziny ekonomia religia ,prawo system rządów , praca) jak i w rezolucjach ONZ na które głosujemy.Co prawda musimy trochę z przymrużeniem oka popatrzeć na jedoczesny wybór teokracji i wolności słowa - długo taka teokracja by nie pociągnęła chyba
ale chodzi tu o elastyczność w wybieraniu stylu gry i bardzo dobrze w Alfie sprawdziło się to genialnie.Drzewko wynalazków poprawiono w taki sposób ,że można iść scieżką znacznie odbiegajacą od rzeczywistych zdarzeń na naszym globie.
No i to piękne rozwiązanie z sytemem promocji oddziałów , które tak jak w grach RPG nabywaja nowe cechy w wyniku walk a także specjalnych budowli .
Na stronie Cenegi jest łatka 1.09 szczególnie ważna do gry multiplayer na jednym komputerze ( bez niej nie działa prawidłowo handel)Gra jest w wersji niespolszczonej i moze lepiej biorąć pod uwagę Rome Total War Barbarians.
Gorąco polecam
.
. sprawa zloz surowcow nie jest moze tak wazna jak w pozniejszej civ3 gdzie do utrzymania pewnych jednostek potrzebowalismy gumy czy ropy,ale ciagle jest to istotne zrodlo dochodow. ogolnie seria ta o wiele bardziej podoba mi sie od civ 3 w ktora gralem jedynie kilka razy (jakoś szczegolnie mnie ta czesc nie wciagnela), jest to gra do ktorej chyba najczesciej wracam, pozostaje mi jedynie "przetestowac" najnowsza, juz czwarta czesc, z jakze popularnej serii.. 
szczegolnie mila mi jest twarz, a wlasciwie mimika wladczyni Egiptu w oknie dyplomacji, kiedy w zaleznosci od naszych posuniec zmienialy sie jej wyrazy twarzy 
