Dla mnie ta gra jest fajnym wzorcem dla tego, żeby pewne istotne aspekty operacji przedstawić w zgrabnej i nie rozbudowanej do niemożliwości formie. Pewne uproszczenia są konieczne ze wzgledu na skalę, ale całość oddaje charakter zmagań. Dla mnie Korsuń i inne podobne operacje okrążające są dość trudne do przedstawienia w grach z uwagi na fakt, że znamy przebieg zdarzeń i próbujemy temu przeciwdziałać jakby z wyprzedzeniem przez co otrzymujemy grę mało realistyczną. Tutaj mamy atak Rosjan i nieuchronne okrążenie, potem deblokada i emocjonująca końcówka wraz z próbą wyłamania się okrążonych wojsk. Ta ostatnia może budzić wątpliwości, bo mechanizm jest losowy, ale moim zdaniem dobrze oddaje gambit podjęty przez oddziały generała Stemmermanna.
I czekam również na przesyłkę
"Cała kraina gier jest oczywiście krainą maniactwa, a jednak rejon gier naśladowczo-wojennych jest w tej krainie bardziej maniacki niż inne rejony. Jak na mój gust, jest to już 'konik' posunięty zbyt daleko, hermetyczny, bez przyszłości."
Wyczerpująca recenzja i trafiająca w sedno istotnych elementów gry. Wczoraj również dostałem grę i szybko zagrałem partyjkę, wczesniej grałem egzemplarzem samoróbkowym, wykonanym na podstawie schematów z książki Sabina 'Simulating War". Gra warta, by mieć ją na półce. Mała, ale bardzo grywalna, na dodatek ilość chromu przy tych rozmiarach jest naprawdę zadowalająca. Teoretycznie słabością powinna być regyrwalność co w recenzji Igor wskazywał, natomiast ja po kilkunastu rozgrywkach nie odczuwam znużenia tytułem. Dużo daje zarówno tabela walki, wybory pomiędzy wycofaniem czy ponoszeniem strat, jak również losowa pogoda, która może mocno napsuć szyki. Co ciekawe, możliwe są sytuacje, kiedy kocioł korsuński w ogóle nie powstanie, chociaż raczej jest to wynik słabszej gry gracza sowieckiego. Mnie zdarzył się jeden taki przypadek i zwycięstwo Niemców było bezapelacyjne.
Polecam.
"Cała kraina gier jest oczywiście krainą maniactwa, a jednak rejon gier naśladowczo-wojennych jest w tej krainie bardziej maniacki niż inne rejony. Jak na mój gust, jest to już 'konik' posunięty zbyt daleko, hermetyczny, bez przyszłości."
Podczas naszej ostatniej rozgrywki (tydzień przed Polami Chwały) mojego przeciwnika trapił pech. Roztopy skutecznie zahamowały "czerwone hordy". Dzięki czemu "czarne hordy" spokojnie wycofały się z tworzącego się konta.
Gra jest wymagająca dla Armii Czerwonej natomiast dla Wehrmachtu mniej. Warunki zwycięstwa sprawiają że Czerwoni mają szanse gdy:
1) śnieżna pogoda utrzyma się przynajmniej przez pierwsze 4 tury i do tej pory utworzy szczelny kocioł.
2) zdobędą i utrzymają do końca gry miejscowość Tichonovka co sprawi ciągłe zagrożenie dla niemieckiego zaopatrzenia do końca gry i osłabi odsiecz dla ewentualnego kotła.
3) Średnia rzutów dla gracza radzieckiego jest wyższa niż niemieckiego, jeżeli zbliżona ma jedynie małe szanse na remis
Przy średniej rzutu gracza radzieckiego 3,79 i niemieckiego 2,4 Czerwony wygrywa 19-13
Przy średniej rzutu gracza radzieckiego 3,74 i niemieckiego 4,08 Niemiec wygrywa 14-10.
Przy średnie rzutu gracza radzieckiego 3,0 i niemieckiego 3,38 Niemiec wygrywa 17-13
Więcej patrz - Marek Kałuszka - Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka dla uczniów szkół średnich.
Gdy powyższe warunki nie zostaną spełnione gracz Czerwony może walczyć co najwyżej o remis przy odrobinie szczęścia na rzutach o refuge hex w ostatniej turze, najlepiej nie doprowadzić do takiej sytuacji tworząc podwójną linię okrążenia - wewnętrzna atakuje Niemców w Korsuniu i Yanowka zaś zewnętrzna broni się przed odsieczą niemieckich dywizji pancernych.
Jeżeli błoto zapanuje na polu bitwy już w 3 turze 31 styczeń- 2 luty 1944 radzieckie szanse na zwycięstwo są minimalne.
2 Ataki all - out gracz radziecki powinien przeprowadzić w turach 4 i 6, gdyż w turach 5 i 7 otrzyma uzupełnienie po jednym stepie na turę więc uzupełni poniesione straty.
Historyczny wynik bitwy to taktyczne radzieckie zwycięstwo zaś w warunkach gry to zdecydowane zwycięstwo niemieckie na punkty. Trochę brak tu logiki.
