Seria COIN - porównanie i próba oceny

[Strategos]

Zakładam temat do dyskusji porównawczej o grach z serii.

Wg mnie: Cuba najlepiej wprowadza do systemu, a Distant Plain jest chyba najlepsza. W przypadku gry o Wietnamie zdaje się nie za bardzo sprawdza się to, że nie wszystkie karty zagrają i USA jest za silne w stosunku do sytuacji historycznej.

Miarodajnie wypowiedzą się tu fachowcy .

[clown]

Mogę podpisać się pod tym, co napisał Jarek, czyli fachowiec CL jako "gateway", natomiast Afganistan najlepszy. FitL cierpi na dwie przypadłości - wciśnięcie w ramy serii oraz proamerykańskie skrzywienie. Oprócz tego nie ma tam tego, co ja nazywam "historyczną dynamiką konfliktu".
Myślę, że jeśli Kuba i Afganistan Cię nie interesuje, to warto poczekać i pośpiechu szczególnego nie ma. Natomiast jeśli chodzi o Angolę, to warto zapoznać się z grą z MMP. To, co pisał Igor - podobny czas rozgrywki, przepisy raczej łatwe do ogarnięcia i ciekawa mechanika.

[Leo]

Grałem tylko w AA i FITL. Przy pierwszym tytule początkowy zachwyt (nad innowacyjnością i elegancją mechaniki oraz klimatem) stopniał gdy po sporej ilości rozgrywek okazało się, że bilans gry jest mocno zachwiany - prawie zawsze wygrywa AUC lub kartele.
Przy Wietnamie jest nieco podobnie. Długo czekałem na tę grę, bo interesuję się mocno tym konfliktem. Po kilku grach wyszło jak trudno coś sensownego ugrać komunistami grając scenariusz pełny. Na pocieszenie - scenariusz od 1968 roku śmiga elegancko i wszystkie strony mają w nim równe szanse. No i super klimat!

[maciunia]

Grałem we wszystkie części, w wariancie 4 os., bardzo dużo w dwie osoby oraz intensywnie wariant solo w AA.
Cuba Libre - tylko dla fanatyków rewolucji kubańskiej; brak 'soli' COINów czyli LoCów; nie traktuje jej jak wprowadzenia, równie dobrze działa AA lub ADP
Andean Abyss - polecam szczególnie, gra ocieka klimatem; jest łatwa w obsłudze, bo jest mniej znaczników do ciągłego sprawdzania i regulowania, do tego można ją w miarę szybko wytłumaczyć; po pierwszym szale przyszła refleksja nad balansem, po ostatnich partiach w doświadczonym składzie jestem zdania, że wygrać każdą z frakcji jest tak samo trudno gra nie sprawdza się tak dobrze w dwie osoby.
Distant Plain - tak samo dobra jak AA, choć za co innego godna polecenia; odnalezienie się w relacji Koalicja - Rząd Afgański to nie lada wyzwania, bo chyba nigdy żadna inna planszówka czegoś takiego nie oferowała; genialnie oddany wpływ Pakistanu; gra świetnie chodzi na dwie osoby, minusem jest rozbudowana znacznikologia o stale zmieniającą się kontrolę prowincji
Fire in the Lake - najbardziej rozbudowana cześć z serii, najwięcej nowych rozwiązań, jeszcze więcej współzależności pomiędzy frakcjami, nie zagrałbym w to ze 'świeżakami'; na duży plus oddziały nieregularne COIN, dzięki bardziej rozbudowanym operacjom gra jest bardziej taktyczna od reszty, tutaj każdą frakcją po prostu trzeba się nauczyć grać; bardzo dobrze chodzi na dwie osoby; w porównaniu z resztą serii bardzo silne eventy; świetnie oddana sieć LoCów; według mnie dobrze zbalansowana; coś za coś najbardziej czasochłonna i masa znacznikologii.

[Aldarus]

Zgadzam się z Leszkiem.
Najtrudniejszy dla komunistów, zwłaszcza NVA, jest scenariusz pełny-historyczny. W pełnym-podstawowym, ze względu na inny rozkład wydarzeń, jest trochę łatwiej, ale i tak szala przechylona jest nieco na korzyść frakcji COIN.
Co do 1968-72 tutaj trzeba stosować zupełnie inną strategię, niż w scenariuszu pełnym (na planszy jest dużo Amerykanów, a czas gry jest zbyt krótki, żeby grać na zbicie aid-u i "stłamszenie" Amerykanów).
Moim zdaniem w grze powinno wzmocnić się NVA, co przywróciłoby ogólny balans rozgrywki. Można by to osiągnąć przez wprowadzenie mechanizmu regeneracji NVA (minimalny poziom otrzymywanych zasobów w każdym przewrocie?) lub ograniczenie możliwości wchodzenia frakcji COIN do Laosu/Kambodży (dodatkowy koszt reperkusji politycznych?).

[clown]

Można by to osiągnąć przez wprowadzenie mechanizmu regeneracji NVA

O tym też myślałem, aczkolwiek bardziej w kierunku automatycznej reorganizacji jakiejś części wojsk NVA (darmowe Rally i infiltracja w ramach przewrotu). Z Laosem i Kambodżą również dobry pomysł. Obecne rozwiązanie jest "mocno życzeniowe" i nie uwzględnia moim zdaniem realiów. W Hearts&Minds jest to rozwiązane dużo lepiej.

[DaRealOdi]

Ja grałem w CL i FitL. Nie zgodziłbym się o tyle z maciunią, że CL dla nowych graczy nadaje się bardzo fajnie właśnie dlatego, że jest takie uproszczone i ograniczone terytorialnie. Inna sprawa, że regrywalność jest tutaj znacznie mniejsza w stosunku do reszty rodzeństwa. Myślę, że w CL dobrze zagrać "u kolegi", ewentualnie samemu (łatwiej wszystko ogarnąć, niż w potworzastym FitL), natomiast nie wiem, czy jest sens kupować (no, chyba, że jesteś fanem tematu i/lub potrzebujesz entry COIN dla jakiejś grupy).

FitL to potwór (w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Potężna regrywalność (różne okresy, różne zestawy kart), faktycznie trochę losowości (wspomniane karty), kilka fajnych patentów (Coup = karta aktualnego przywódcy Wietnamu Płd, bardzo sytuacyjne lecz ubermocne karty frakcyjne). Póki co (cztery partie) nie zauważyliśmy przegięć w balansie, ale bardziej doświadczeni koledzy zapewne wiedzą, co mówią.

[clown]

Przewodnik po serii COIN:
https://boardgamegeek.com/geeklist/2080 ... ent6297672

[clown]

I kilka ciekawych europrzemyśleń odnośnie serii:
http://ludobits.com/blog/posts/the-5-wo ... rning-coin