Strategie

cadrach pisze:Zresztą, może przeciwnik pomoże mi wygrać, on też ma pełne prawo do popełniania błędów

Miłego ujarzmiania ukraińskiej kobyły Wam życzę, obyście skończyli do Bożego Narodzenia! Wiem z autopsji, że gra w Simonitcha z Tomaszem, to duże wyzwanie więc chyba powinieneś postawić mocniej na "finezję", mniej na jego błędy. Pzdr

Dzięki. Wiem co mnie czeka. Musimy skończyć do czerwca, bo mam wtedy dłuższy wyjazd. Zobaczymy, co z tego wyjdzie

Pewnie wkopię z kretesem; to moje pierwsze spotkanie z grą, a trzecia partia w system Simonitcha w ogóle. Ale jak jeszcze Tomek był tak nieopierzony jak ja, to wygrałem z nim we Francję. Może będzie miał chwile słabości.

Czy ktoś próbował krótszych scenariuszy?
Jestem ciekawy ile zajmuje ich rozegranie, bo taka kampania to jednak jest wyzwanie organizacyjne.

Kampanie też można rozegrać szybko przy odpowiednich graczach. Myślę, że realne jest 10-15 godzin. Mniejsze scenariusze to 1/3 powyzszego czasu, więc pewnie około 3-5 godzin gry. Mogą dość często zdarzać się zakonczenia wcześniejsze, bo od pewnego momentu w każdym etapie gracze rozliczani są z osiągnięć. Co do "móżdżenia": w tym systemie większość ruchów wykonuje się machinalnie do abstrakcyjnego wzoru (bondów), które dość wyraźnie wskazują, gdzie najlepiej się ruszyć itd. Oczywiście zawsze pozostaną miejsca, gdzie braknie środków, no i tam zaczyna się prawdziwa jazda i trochę spowalniających grę dylematów.

Czas gry związany jest raczej ze zdolnością podejmowania decyzji, a nie umiejętnością jakiegoś głębokiego kalkulowania, bo bondy wiele kalkulacji robią za graczy. Wszystko więc zalezy od tego, z jakim graczem grasz. Mnie ruszenie się Sowietami zajmuje około 20-30 minut (sprawdzałem na zegarze), ale równie dobrze ktoś może ruszac się 2 godziny na etap, albo i 10-15 minut, zwłaszcza, jeśli jest ograny.

Dzięki za odpowiedź.
Myślę jedynie o grze w realu, więc cała kampania to w praktyce będzie dwudniówka typu piątkowe popołudnie i potem sobota do zakończenia.
Lubię krótsze scenariusze, więc pewnie na nich się skoncentruję.
Przeglądnąłem je i nie robią wrażenia sztucznych, zapowiadają się ciekawie.
Już się cieszę na grę Sowietami.

Kilka miesięcy temu zagrałem w Ukrainę. Graliśmy całą kampanię, ale skończyło się automatem dla Niemców w okolicy 9 lub 10 etapu, już nie pamiętam. Świetna gra, było nerwowo od początku do końca. Wydaje mi się jednak, choć to poparte jak na razie tylko jedną grą Niemcami, że mają trochę łatwiej od Sowietów. Nie macie takiego wrażenia? Realizowanie Armią Czerwoną wszystkich celów na czas jest niełatwe. Sumy i Biełgorod padły od razu, ale pod Charkowem trzymałem się jak mogłem i ostatecznie powstało tam wybrzuszenie hamujące postęp całego sowieckiego frontu. W ostatnich dwóch etapach po prostu dowoziłem tam tylko odwody, byle się utrzymać, no i się udało. Do końca gry Sowieci byli też przytrzymani przeze mnie na południu, co prawda większość miast padła, ale dałem radę wyskubać tu punkt, tam punkt, no i tyle. Żukowa pewnie wezwano do Moskwy.

Może coś było źle z ustawieniem Sowietów na początku, mój przeciwnik mówił po grze, że wiele rzeczy zrobiłby inaczej. O ile jakiś duży błąd nie został nimi popełniony właśnie w czasie rozstawiania żetonów, to mam wrażenie, że obrona Charkowa jest Niemcami spokojnie do przeprowadzania.

W rozgrywkach z moim udziałem obie strony wygrywały, natomiast zgodzę się, że błędne startowe ustawienie Sowietów może ich szybko pogrzebać. Dodatkowo agresywny gracz niemiecki ze szczęściem w kostkach jest w stanie szybko zmusić przeciwnika do poddania/przegrania automatem.
Natomiast ogólna uwaga do gier Simonitcha, która mi się nasuwa, szczególnie po ostatnich rozgrywkach w Holandię jest taka, że jego gry są niestety niedotestowane i mają tendencję do wykolejania się mniej lub bardziej na korzyść jednej ze stron.

clown pisze:Natomiast ogólna uwaga do gier Simonitcha, która mi się nasuwa, szczególnie po ostatnich rozgrywkach w Holandię jest taka, że jego gry są niestety niedotestowane i mają tendencję do wykolejania się mniej lub bardziej na korzyść jednej ze stron.

Ciekawe, ciekawe, rozwiń tą bluźnierczą tezę Ile partii ostatnio w H44 i w którą stronę przechył?
Co do Ukraine '43 to przy pierwszej partii też miałem spory problem sowietami, potem szło już znacznie łatwiej. W sumie chyba zagrałem pięć partii z Paolo Penzą i nie pamiętam tam jakiś problemów tego typu. Gry Marka są trudne do zmasterowania, chyba właśnie przez to swoją żmudność. Ergo ustawienie w nich jednych warunków zwycięstwa, które zadowolą ogół graczy to sprawa karkołomna. Dobrym przykładem jest Kaukaz, gdzie wargamingowa brać z Ameryki orzekła, że gra jest nie-do-wygrania Niemcami. Po zgłębieniu tematu można stwierdzić coś odwrotnego... i weź tu zrób wszystkim dobrze

Ile partii ostatnio w H44 i w którą stronę przechył?

Pięć skończonych i trzy w trakcie. Cztery zwycięstwa Aliantów i jedno Niemców.

clown pisze:

Ile partii ostatnio w H44 i w którą stronę przechył?

Pięć skończonych i trzy w trakcie. Cztery zwycięstwa Aliantów i jedno Niemców.

No Czarek, nie rozśmieszaj mnie! Mało jest gier, na emeryturze jesteś? Nie grałbyś ósmy raz w grę "niedotestowaną"

To ty mnie nie rozśmieszaj wiadomo, że jeśli chodzi o gry Simonitcha nigdy nie byłeś obiektywny a jeszcze darmowy egzemplarzyk Holandii i już złego słowa na grę nie powiesz
A w Stalin's War zagrałem 15 razy i była tak samo zepsuta jak po pierwszym i drugim razie

clown pisze:a jeszcze darmowy egzemplarzyk Holandii i już złego słowa na grę nie powiesz

A potem gracze z prowincji kończą z półkami pełnymi gier polecanymi przez sławnych forumowiczów....

clown pisze:To ty mnie nie rozśmieszaj wiadomo, że jeśli chodzi o gry Simonitcha nigdy nie byłeś obiektywny a jeszcze darmowy egzemplarzyk Holandii i już złego słowa na grę nie powiesz

Ooo nic z tego! O Ukraine 43' wiele razy się wypowiadałem krytycznie ze względu na niemiłosierną kobyłowatość i czas rozgrywki. A i o Holandii zdąrzyłem napisać pół roku temu, że hitem napewno nie będzie u nas ze względu na tą właśnie kobyłowatość zbliżoną do Ukrainy i złożoność zasad tej gry. Tak samo najnowszy pomysł Marka przyprawia mnie o ból głowy. Ni chu chu, lubię te gry, ale nie dam się za nie pokroić - tak jak dam za Warpath, za który musiałem płacić

clown pisze:A w Stalin's War zagrałem 15 razy i była tak samo zepsuta jak po pierwszym i drugim razie

Masochista-wargamer o ile to w ogóle hobby dla normalnych ludzi...

Hobby? Dla normalnych? W życiu! I to jest właśnie piękne!

A propos gry wczoraj z wujawem rozegraliśmy kampanię do 2/3. Zdecydowanie najlepsza nasza rozgrywka ze wszystkich z U'43, Rosjanie mieli 1 punkt do automatu już około 10 etapu. Generalnie jak front pęka przed Dnieprem nie ma co zbierać z Niemców. Jak ustaliliśmy wygrana Rosjan była pewna na 90% z uwagi na znaczne dziury we froncie. Gra jest bardzo dobra choć nie uważam jej za kobyłę. Stalingrad będzie większy o około 50% i 10 etapów.