Kolory żetonów nieodpowiadające tym w instrukcji - chodzi o Glapian jak rozumiem i to, że nie są żółci tylko jasnozielonkawi? W sumie żetony są na zdjęciach, każdy sobie może zobaczyć, w podpisie zaznaczyłem ten kolor Glapian, więc nie jest tak, że nie zauważyłem. Jeśli tylko o to chodziło, to jednak moim zdaniem drugorzędna sprawa.
Miejsca na karty - być może jest tak jak piszesz, jest to dość prawdopodobne, ale równie dobrze mogli po prostu o tym nie pomyśleć. O tym, żeby w instrukcji zapisać, że po zdobyciu grodu czy po dużej bitwie armia się zatrzymuje nie napisali. I nawet pytałem się w tym wątku przedstawiciela wydawcy o to i odpowiedział, że w takiej sytuacji można jechać dalej. A mógł się poprawić, nawet w ostatniej chwili.
Tarcze - zgadzam się, ten detal jakoś mi umknął, a było o tym pisane na forum.
Prawdę powiedziawszy jeszcze z 1-2 rzeczy też bym znalazł, żeby dopisać, tylko wtedy przybyłoby kolejne 5 stron do czytania
. I jak piszesz o "nowych faktach", to nowy fakt to nie jest, bo już został podany, więc niczego nowego nie "odkrywam"
.
Neoberger pisze:
Czytam dopiero recenzję, ale na starcie powaliłeś mnie dowcipem: "Autorzy starają się trzymać historii, jednak ponieważ z założenia gra miała być, jak się wydaje, niezbyt skomplikowana, oczywiście nie znajdziemy w niej nadmiernej ilości detali historycznych". A jakie niby mają być te detale, jak wszystko co wiemy o tej epoce na ziemiach polskich to trochę wykopalisk, dwie legendy i s-f pisane przez wczesnośredniowiecznych historyków. A co to są np. Glapianie?
Ale np. o tym jak walczono ogólnie co nieco wiemy. Chodziło mi o takie podstawowe sprawy, które odróżniają gry historyczne od euro, gdzie masz zupełną dowolność i całkowicie abstrakcyjne mechanizmy.
Krowy - moim zdaniem błędem było posłużenie się przy robieniu planszy zdjęciami. To się kłóci z klimatem tej epoki.
Ulubiony temat Pejotla czyli pudełko - z tego co mi wiadomo np. wydawnictwo Polskie Gry Planszowe też ma b. podobny jeśli nie dokładnie taki sam wzór pudełka. Dokładnie tak samo jest ono zamykane. Obstawiam na oko, że jest to ten sam typ pudełka. Tylko u nich ono jest obklejone z każdej strony. Tu masz dla przykładu ich "Bitwę pod Grunwaldem":
http://www.polskiegryplanszowe.pl/bitwa ... aldem.html
Ładnie obklejone i inaczej to wygląda, ale wzór ten sam. Z pudełkiem od płyty głównej jako takim nie ma to wiele wspólnego, tzn. są określone, standardowe formaty pudełek, tak jak formaty kartek A4, A3, A2, B1, B2 itd. i zapewne do płyt komputerowych ten wzór był też kiedyś stosowany, stąd skojarzenia Pejotla.
Najeźdźcy - przy takim zawężeniu ich możliwości jak piszesz kierowanie nimi przez gracza niby ma większy sens. Tyle, że zwróć uwagę, że przy takim losowym ich pojawianiu się - jak proponowałem, to wymusza bardzo obstawianie grodów na tyłach, czyli to co było typowe dla średniowiecza - każdy punkt umacniano osobno, i taka zmiana zasad ich wchodzenia na planszę by to wymuszała. Moje doświadczenia są takie, że raczej pierwszym kto stara się zapanować nad tymi Najeźdźcami jest ten zagrożony. On nie czeka zbyt długo i przechwytuje ich zwykle wcześniej, i potem wykrwawia o własne grody albo stara się wpuścić w głąb. Bo przeciwny gracz, jak by chciał z nich skorzystać, to oni muszą mieć dużą siłę. A to wymaga czasu. Często jak masz dwie opcje do zagrania na kartach zdarzeń, inwestowanie karty w Najeźdźców nie jest takie opłacalne.
Bitwy - jak masz karty, które są w stanie przeważyć szalę znacznie zmieniając siły, to owszem, może być efekt, że jedna strona dostanie mocnego łupnia. Ale jak takich kart nie masz albo wszystko się zniweluje i spotkają się dwie duże armie, to wynik starcia może być taki, jakby bitwy prawie nie było. A historycznie raczej przy starciach dużych armii w średniowieczu jakieś rozstrzygnięcie zapadało. Wiem, możesz oczywiście znaleźć przykłady w drugą stronę, ale musimy się poruszać na poziomie uogólnień. Moim zdaniem nie trzeba było dawać dodatkowych strat tylko tak jak pisałem, jakieś markery dla całej armii chwilowo obniżające ich siłę albo ruchliwość (można też inne rzeczy wymyślić), co by oddawało morale - czyli to o czym wspominasz w ostatnim swoim poście.
Taktyka ofensywna i defensywna - to pod wpływem obserwacji graczy i różnych wypowiedzi na temat tego jak kto gra. Jak pisałem, ja zdaję sobie sprawę z tego, że tak jest trochę w każdej grze, ale tutaj było to dla mnie uderzające. Gdyby nie było możliwości szybkiego rozwalenia przeciwnika, gdy pójdzie się za ciosem, pewnie te uwagi można by do kosza wyrzucić. Zwróć jeszcze uwagę, że staram się w ten sposób dać szanse tej grze.
Tak czy inaczej dzięki za pochlebną opinię co do recenzji!
. Przyznaję, pochopnie się wypowiedziałem poprzednio i wycofuję swoją opinię, chociaż żetoniki rzeczywiście są poukładane na planszy tak jak pisał wcześniej Berger. Moja poprzednia wypowiedź to chyba wina pewnej irytacji jaką z jednej strony wywołują we mnie ludzie, którzy objeżdżają tą grę nie mając prawie żadnych argumentów poza kwestiami dot. grafiki (nie u nas - żeby była jasność), a z drugiej ludzie ją promujący.
