Strategie

Nowość z GMT. Gdyby była tańsza i nie trzeba czekać miesiąc na dostawę, to może już bym kupił. Akurat tematycznie czytam o "Zmierzchu Cesarstwa Rzymskiego" Gibbona. Pewnie nikt jeszcze nie grał i nie wie nic o tej grze?

https://boardgamegeek.com/boardgame/164949/time-crisis

Bardzo jestem ciekaw wrażeń z rozgrywek - zwłaszcza, że brak dostępnej w necie instrukcji nie pozwala samemu wyrobić sobie zdania o grze. W moim przypadku jest to ambiwalencja o silnych amplitudach - z jednej strony gra nieomal wstrzela się w mój okres zainteresowań zawodowych (IV-V w.), jest przy tym prosta i być może na tyle szybka, że dałoby się ją zastosować dydaktycznie na zajęciach ze studentami, ma jak na razie zupełnie dobre oceny, z drugiej - akurat RoR jest chyba najmniej podchodzącą mi grą z tych, z którymi miałem do czynienia, a pewne ogólne uwagi w opisie mogą sugerować, że gra eufemistycznie mówiąc bardzo swobodnie podchodzi do realiów historycznych epoki. Tak więc, reasumując, będę bardzo wdzięczny za wszelkie wzmianki na Forum czy, tym bardziej, recenzje na Portalu, jeśli zaś gra fizycznie pojawi się na którymś z konwentów, z pewnością próba sił w walce o panowanie nad Cesarstwem będzie dla mnie jednym z priorytetów.
PS. Dostałem już pdf instrukcji od bardziej inteligentnego Kolegi (RyTo), jednak prośba o podzielenie się wrażeniami z rozgrywki pozostaje niezmiennie aktualna.

I jak tam z wrażeniami z gry? Ja tylko obejrzałem recke Marcowargamera. Marco zachwala grę ale ona mi się wydaje dość sucha. Mało się dzieje na planszy chyba.

Marco zachwala każdą recenzowaną grę, więc żadna z niego wyrocznia.

Mapa - tragedia. Karty nie wyglądają zachęcająco. Grał już ktoś?

Powiedzmy, że wyobrażam sobie tytaniczne starcia na przestrzeni kilku mln. kilometrów kwadratowych inaczej niż na 12 lokacjach nawet RoR miał jakieś sensowne prowincje.
I te frakcje (jakieś dynastie) graczy wzięte nie wiadomo skąd...

1) Mapa mi absolutnie nie przeszkadza
2) Walka "dynastii" jest bez sensu, nie wiadomo, co niby przedstawia (od biedy pasuje albo do okresu 235-238, albo do walki z Cesarstwem Galijskim i Państwem Palmyreńskim, ale oba przedstawione są akurat w grze inaczej). Poza tym walka o władzę w tym okresie była 1 na 1.
3) W mechanice gry w ogóle nie ma za wiele historyczności, ale może być dużo na kartach, i to pierwszy powód, dla którego chcę grze dać szansę.
4) Sama mechanika zaś wydaje się prosta, zgrabna, elegancka, trudno mi ocenić, na ile oryginalna, i to drugi powód, by w grę choć raz zagrać.
5) I w niczym nie przypomina mi RoR i to, nie ukrywam, powód trzeci
Natomiast jeśli chodzi o grę w tematyce rzeczywiście symulacyjną, to nie ukrywam, że pociąga mnie pewien bardzo stary tytuł, mianowicie "Imperium Romanum", które w przyszłym roku ma się ukazać w trzeciej odsłonie. Choć może oznacza to przyznanie, iż dziwaczeję na starość, zapytam, czy ktoś z weteranów Forum miał styczność z tym tytułem?

W Imperium Romanum 2 zagrałem pierwszy raz więcej niż ze ćwierć wieku temu w klubie gier i tak mi się spodobała że skopiowałem ją na czarno-biało (pokolorowałem potem kredkami), a żetony za bajońskie sumy na ksero kolorowym które było rarytasem w tamtych czasach.
Potem rozgrywałem ze sobą wszystkie batalie.
Na początku tego wieku zrobiłem sobie mapę do tej gry w Corelu i dałem do studia graficznego.
Niestety zagrałem chyba tylko raz lub dwa ze znajomymi którzy akurat męczyli się przy uwzględnianiu zaopatrzenia czy wielkości stosów itd.
Ja bardzo cenię tą grę też za mnóstwo scenariuszy na różną ilość osób, ale często nie są one na sztywno przeznaczone dla danej liczby graczy.
Wspaniale, że ktoś odważy się odświeżyć tą grę.

Silver - cudownie, że jest ktoś, kto nie tylko zna "Imperium Romanum", ale ma do tej archaicznej gry tak pozytywny sentyment, na pewno zarzucę Cię z czasem pytaniami (w imieniu swoim i Brata, który w kwestii jej nabycia jest inicjatorem), a kiedy z czasem nauczymy się grać, na pewno miło będzie umówić się na jakiś wieloosobowy scenariusz.

Hm, mi się zawsze wydawało, że w III wieku trudno pojmować walczących uzurpatorów jako reprezentantów paru walczących rodów, jak było w Republice Rzymskiej, często byli to (relatywnie) parweniusze, dochodzący do potęgi dzięki objęciu znaczącego urzędu czy dowództwa wojskowego. "Typowa" uzurpacja w tym czasie to bunt dowódcy armii przeciw legalnemu cesarzowi, a więc walka 1 na 1, szybko zresztą rozstrzygana (czasem wręcz błyskawicznie - przez morderstwo cesarza). Dłuższe wojny, sytuacje kilku walczących równocześnie pretendentów to raczej wyjątki, zdarza się natomiast trwające nieco dłużej odpadnięcie całych prowincji tyle, że to ujęte jest w grze, jak rozumiem, przez wprowadzenie trzech niezależnych od graczy cesarzy-uzurpatorów. Tak wygląda ogólny ogląd wydarzeń, czy towarzyszyły temu sojusze klik lub rodów, długotrwałe budowanie pozycji w prowincjach i podskórne przygotowywanie buntu? - nie wiem, czy temat taki jest przebadany i czy w ogóle daje się zbadać (na podstawie dostępnej bazy zródłowej), muszę spojrzeć do prac Agaty Kluczek i Roberta Suskiego, w dalszej kolejności prac zagranicznych (niestety, przed wrześniem nie planuję wyjazdu do żadnej biblioteki, a ściąganie książki za 50 funtów tylko na użytek dyskusji konwentowej jest ponad miarę wytrzymałości krakowskiego centusia ).

9 nowych postów, żadnego nowego info o grze.
Może przenieście się na osobny wątek lub PW?

Sam czekam na info od kogoś kto miał okazję grać bo kusi mnie strasznie. Po instrukcji wygląda przyjemnie i z dużą interakcja, a szczególnie nietrudne co daje mi szansę sprzedać tą grę w mojej grupie.
Niestety na consimworld i BGG dalej tylko pytania o zasady, bez opinii i info z sesji.

Samuel pisze: Natomiast jeśli chodzi o grę w tematyce rzeczywiście symulacyjną, to nie ukrywam, że pociąga mnie pewien bardzo stary tytuł, mianowicie "Imperium Romanum", które w przyszłym roku ma się ukazać w trzeciej odsłonie. Choć może oznacza to przyznanie, iż dziwaczeję na starość, zapytam, czy ktoś z weteranów Forum miał styczność z tym tytułem?

Mnie Imperium Romanum II pociągnęło już dawno temu i wcale nie uważam się za dziwaka

Pociągnęło, ale niestety nie zatrzymało na długo. Gra ma mnóstwo uroku, ale jest ociężała, a jej historyczność/niehistoryczność (rezultaty bitew) nie zawsze mogła dostarczyć zabawy.

Dużo do gry wniósł pewien Włoch z bgg, który na bieżąco uaktualniał zasady o modyfikacje i erraty oraz stworzył wersję III.

Wersja z DG wygląda ślicznie, ale przez trzy mapy będzie niestety mało grywalnym potworem – z tego co pamiętam prawie wszystkie scenariusze wykorzystują cały dostępny obszar.
Co nie zmienia faktu, że bardzo kusi swym wyglądem

clown pisze:Marco zachwala każdą recenzowaną grę, więc żadna z niego wyrocznia.

Hheh, no też mi się wydawało, że Marco zachwala nie wiadomo co i za co

Kilka żetonów, kilka kartoszek takich sobie i mapka też taka nijaka.

Renald - wielkie dzięki, na pewno zapytam jeszcze, ale to rzeczywiście na privie albo w innym wątku, na szczęście jest jeszcze rok czasu by się zastanowić nad sensownością wchodzenia w posiadanie IR.
Vandal - rozumiem frustrację, ale doświadczenie uczy, że gry GMT płyną z Hameryki ponad miesiąc, nie sądzę, by wielu graczy na Starym Kontynencie miało już - negatywne czy pozytywne - doświadczenia z tym tytułem. Stąd na razie w wątku dominują takie przedwstępne dyskusje historyczne czy uwagi natury estetycznej, obawiam się, że grę zobaczę dopiero w Brańszczyku i wtedy z pewnością odniosę się do niej samej.

2 tygodnie temu (tuż przed moim wyjazdem na urlop) zagraliśmy w Agresorze z RAJem, Bambroughem i Naharem. Muszę powiedzieć, że gra bardzo mi się podoba, choć po lekturze instrukcji miałem swoje obawy. Wydaje mi się jednak, że pomimo pewnych elementów fantastycznych (widocznych nawet dla mnie, choć nie znam się na późnym Rzymie tak jak Samuel, wspominam o nim podczas dokładnie jednego wykładu każdego roku, i to już o czasach chrześcijańskich ), w tej bardzo prostej mechanice bardzo sprytnie zaszyte są patenty całkiem udatnie emulujące tę epokę. Gra prosta (pod względem zasad, bynajmniej pod względem decyzji), szybka i bardzo moim zdaniem przyjemna.

Wilk pisze:w tej bardzo prostej mechanice bardzo sprytnie zaszyte są patenty całkiem udatnie emulujące tę epokę. Gra prosta (pod względem zasad, bynajmniej pod względem decyzji), szybka i bardzo moim zdaniem przyjemna.

Potwierdzam. Mimo niewielkiej ilości chromu czuć ducha epoki.