Strategie

Ja nic nie czuję, bo się nie znam na epoce, ale grało mi się świetnie

Szykowany jest dodatek do tej znakomitej gry:
The Time of Crisis Expansion provides new choices for players to build their influence, exert their Imperial power, and even play alone!
New Influence Cards -- Deckbuilding is a key aspect of Time of Crisis, and the means by which players grow their influence among the Senate, the Legions, and the People of Rome throughout the game. While the base game provides an array of cards for players to choose from, the Time of Crisis Expansion DOUBLES the number of choices with a full new set of cards that are available for purchase alongside the existing cards. Explore new strategies and card combinations to seek new ways of building your dynasty's Legacy.
New Emperor Rules - During the Third Century, Emperors didn't only sit on the throne in Rome - they ruled from the provinces and commanded armies in the field, where they were at risk of being killed in battle or assassinated. These optional rules place Emperors directly on the board in place of a Governor or General token. Bold use of your Emperor will grant you bonuses, but if the Emperor token should be removed from the board, your reign is at an end.
AI Players - New optional rules for non-player factions driven by easy-to-use "artificial intelligence" instructions will allow 2 or 3 players and even solo players to enjoy a full 4-faction game. Three different AI Player profiles can fill your empty seats to provide a mix of challenges working against the human players' Imperial aspirations.
Nowe karty - świetny pomysł

Ja nic nie czuję, bo się nie znam na epoce, ale grało mi się świetnie - ja też nic nie czułem a się znam na epoce, i nie grało mi się świetnie...
Cóż, może to wina kolizji z innymi lepszymi tytułami.

Nikt nikogo nie zmusza do grania jest w czym wybierać
"Lepszość" jest pojęciem subiektywnym. Próbuj dalej ;]

Dodatek wygląda obiecująco. Co do znajomości epoki - scenariusz walki "rodów" niby we wczesnej i średniej Republice dla III w. nie jest ahistoryczny, lecz antyhistoryczny: słowo człowieka, który jednak przez ćwierć wieku zawodowej pracy jakoś się z epoką zdążył otrzaskać, choć oczywiście nie znaczy to wiele na Forum, gdzie tak często pasjonat potrafi zawstydzić specjalistę... Natomiast pewne mechanizmy poboczne - mam na myśli przede wszystkim bota wprowadzającego barbarzyńców - są trafione genialnie. Autorom udało się znalezć receptę na maksimum funu przy minimum komplikacji, gratulacje, choć ja wolę trochę więcej funu nawet kosztem trochę większej komplikacji. W tym duchu na dodatek czekam z nadzieją.

Ja tam nikogo kompetencji zawodowych nie zamierzam podważać. Po prostu wyrażam swoje zdanie - jeśli gra dobrze "działa" i sprawia przyjemność, przymykam oczy na historyczne uproszczenia. Jeśli jest odwrotnie - gra "oddaje" historię, ale granie w nią to męczarnia, zwyczajnie mówię pas.

Poza tym nie ma się co czepiać "rodów".
Raczej potraktować to jak kolory w Brytanii, gdzie zupełnie różne nacje i frakcje są jednym kolorem.
Tak w ToC różniste frakcje zostały zebrane w jeden "ród" dla dobra rozgrywki.
Natomiast walki wewnętrzne, obalanie Cesarzy, również przez wojsko czy pretorianów było na porządku dziennym, więc co tym ahistorycznego?

Clownie, by rzecz wyjaśnić, w kwestii kompetencji zawodowych to nie odczytuj proszę tamtej uwagi jako ironii, wśród wspomnianych ogólnie także Ty należysz do Forumowiczów, których historyczne kompetencje powinny zawstydzić zawodowców - w końcu Tobie za to nie płacą. Nie chciałbym tu uciekać się do metafory o Messalinie i domu rozpusty... Jeśli z dużymi oporami uciekłem się do argumentu "z autorytetu" to tylko dlatego, że czuję się trochę bezradny w sytuacji, kiedy właściwie powinienem doradzić przeczytanie choćby odnośnych 30 stron z popularnej historii Rzymu Cary'ego - Scullarda.
Krótko rzecz ujmując - pod koniec panowania Nerona i po śmierci Kommodusa rzeczywiście rozegrały się w Rzymie krótkie wojny domowe między kilkoma kandydatami do władzy, odwołującymi się jednak nie do rozsianych po imperium wpływów, co naprędce budowanej koalicji (np. Wespazjan ma wyjściowo tylko legiony tłumiący żydowskie powstanie, zyskuje jednak poparcie namiestników Syrii i Egiptu). Podobnie można by oceniać jedynie lata 235-238, kiedy o władzę walczą trzy strony: uzurpator Maksymin Trak, który przejął władzę nad armią, senat i ogólnie elity stołeczne oraz elity afrykańskie z rodziną Gordianów na czele. W roku 238 przy władzy zostaje Gordian III i kolejne uzurpacje wychodzić będą nie od przedstawicieli jakichś rodów, lecz od ludzi obdarzonych urzędem i władzą przez aktualnego cesarza - np. z pozycji prefekta pretorium (Filip Arab), cenzora (Walerian), dowódcy głównej armii (Decjusz). Te zamachy stanu prowadzą czasem do błyskawicznych wojen domowych. klasycznie "binarnych" i klasycznie "z przekroczeniem Rubikonu": jeśli decyduje się wejść na tą drogę, na końcu jest albo tron, albo szafot. Kryzys III w. polegał na tym, że otrzymując "dwa w jednym" uzurpator uzyskiwał tron stosunkowo łatwo i równie łatwo tracił go na rzecz następcy. Owszem, walcząc o władzę i broniąc granicy Dunaju cesarze zaniedbywali fronty Renu i Eufratu, co doprowadziło do powstanie krótkotrwałych samodzielnych ośrodków władzy w Galii i Palmyrze (co w grze oddane jest przez dość akurat opaczne karty wydarzeń - np. Zenobia nie ma w niej nic wspólnego z Odenatem, oddanym przez "Palmyreńskich sojuszników"), w IV wieku zgodny podział Cesarstwa między dwu lub więcej władców miał zapobiegać takim incydentom. Ergo, niezgodność mechanizmu z rzeczywistością jest tu kompletna - nie było "stronnictw", nie było pracowitego budowania przez nie pozycji w prowincjach, wojen domowych toczonych w innym celu niż zdobycie władzy monarszej a la starcie Sapiehów z Radziwiłłami (piszę z pamięci, Leliwa mnie poprawi) itd.
Myślę, że sukcesem gry jest fakt, że wiedząc to wszystko można nadal grać w nią z dużą przyjemnością. Mogę znieść w grze nawet skrajne uproszczenia (vide "Churchill"), natomiast sytuacje antyhistoryczne dość skutecznie mnie zniechęcają - np. wszystkie gry o II wojnie światowej, w których klasycznym posunięciem Włochów jest przejęcia panowania na Oceanie Indyjskim i zajęcie Południowej Afryki. W "Time of Crisis" gra się tak dobrze, że można go potraktować jako wyjątek od powyższej reguły. Jeśli jednak mam wrażenie, że dodatek idzie odrobinę w stronę zbliżenia mechaniki do rzeczywistości przynajmniej w paru aspektach (np. cesarze-dowódcy), tym bardziej każe mi to wyglądać go z nadzieją.

Samuelu nie przeceniaj poziomu mojej wiedzy wiem, że PR mam taki, jak nie przymierzając Napoleon po Austerlitz, ale wierz mi, że to tylko zasługa biuletynów
Time of Crisis jest bardzo dobrą grą. Sztafaż historyczny ma na pewno luki, ale z mojego punktu widzenia, są one akceptowalne.

Clownie, w ToC są pomysły tak fajne, że "specjalista" natychmiast zaczyna myśleć "a jakby tak próbować oddać nimi rzeczywistą mechanikę wydarzeń..." . Ale, ale... nic nie piszesz na wątku konwentu, spodziewam się najgorszego. Za to ja z kolei będę zapewne w lipcu w okolicach Szczecina, może uda się przy okazji zobaczyć miasto, które rodzi tylu tak Znakomitych Strategów, a nawet poddać ich ocenie moje skromne krakowskie zadatki na gry...

a nawet poddać ich ocenie moje skromne krakowskie zadatki na gry...

Ja chętnie pogram w Twoje "zadatki"... rodzina podjedzie tramwajem nad morze, będę miał czas

Supcio, jeden więcej powód by wyglądać wakacji

Autorzy opublikowali przepisy do dodatku "The Age of Iron and Rust":
https://boardgamegeek.com/thread/206754 ... e-proofing

I simply can't get enough from this game! Time of Crisis is definitely in my Top 3 Light Wargames. This time with Dave, Alex & Grant we were having fun using Rally The Troops platform. Let us see how it went!

LINK: Time of Crisis – exciting sessions via Rally the Troops