Onward Christian Soldiers (GMT)

[Anomander Rake]

No chyba nie. Karawana nie przybywa jeśli miasto jest oblężone, ale przybywa jeśli już jest w rękach Krzyżowców (jak sądzę). Pytanie co dalej z tymi punktami - zostają one w mieście?

[Valmont]

A o to ci chodzi. Bo sa karawany w decku krzyzówców i karawany w decku muzułmańskim. Punkty surowców z karawan, jeśli już zostają spełnione ich warunki wejścia do gry, zostają w tym mieście do momentu ich wydania lub do końca bieżącej tury, w której zagrana została karta (którakolwiek opcja zaistnieje wczesniej).

[Anomander Rake]

Generalnie to mam wrażenie, ze jakąś kiszkę autorzy zrobili z tymi surowcami. Są one, potem nagle znikają. Jak tu zrobić jakieś treachery. Chyba reguły gry w trakcie jej tworzenia mocno się zmieniały.

[Valmont]

A o to ci chodzi. Bo sa karawany w decku krzyzówców i karawany w decku muzułmańskim. Punkty surowców z karawan, jeśli już zostają spełnione ich warunki wejścia do gry, zostają w tym mieście do momentu ich wydania lub do końca bieżącej tury, w której zagrana została karta (którakolwiek opcja zaistnieje wczesniej).

[Anomander Rake]

Jeszcze jedno pytanie. Str. 20 instrukcji.
Dodawanie lub zdejmowanie "punktów ataku".
Jak rozumiem punkty ataku zdejmuje się 1 automatycznie, gdy miasto jest wolne od wrogiej obecności (wejście do miasta), do 3 w kazdej kolejnej fazie recovery, ale tylko wtedy gdy wrogiej armii nie ma lub jest słabsza niż SDR miasta. Czy tak?

[Valmont]

Jeszcze jedno pytanie. Str. 20 instrukcji.
Dodawanie lub zdejmowanie "punktów ataku".
Jak rozumiem punkty ataku zdejmuje się 1 automatycznie, gdy miasto jest wolne od wrogiej obecności (wejście do miasta), do 3 w kazdej kolejnej fazie recovery, ale tylko wtedy gdy wrogiej armii nie ma lub jest słabsza niż SDR miasta. Czy tak?

Prawie tak. Zdejmujesz tez od razu jeden punkt jesli sily stojace ne wejsciu do miasta sa mniejsze niz potrzebne do szturmu minimum, rowne poczatkowemu SDR miasta.. reszta sie zgadza

[Jasz]

Stało się zagrałem w końcu w OCG. Przynzam, że pierwsze wrażenie nie było najllepsze (oczekiwanie były ogromne). Przedweszystki system bitew nie oddaje realiów krucjatowych. Doszedłem jednak do wniosku, że może to dobrze. Inzcej nie grywalość spadłaby do 0.
Historycznie wnik bitwy był bardzo niepewny (co gra dobrze oddaje) a przegrana oznaczała praktycznie koniec przegranej armii (tego już nie ma). Dlaczego tak było? W wojskach krzyżowych stosunek liczby konnych do piechurów był jak 1:7 - 1:8. Łatwo możena sobie wyobrazić jak wyblądał pościg za taką armia w wykonniu konnych wojsk muzułmańskiech. Z drugie strony wola walki muzułmanów była dość niska - porażaka = rozkład armii. Wódz musiał zartaz wracać do swojej stolicy ponieważ jego klęskę zaraz próbowali wykorzysać jego niżsi dowódcy. Dodatkow przez pewien czas Krzyżowcy mieli opinie nie do pokonania więc po co tłuc się z kimś kto zawse wygrywa jak można siedzieć w domu. Wracajac do gry - losowy wynki bitwy + jej ostateczny wymiar = frustracja graczy. Ale i tak bym wprowadził jakąś formę pościgu (dodatkowych strat po bitwie) do zasad.
Wiecje uwag o przebiegu samej gry w najbliższym czasie.

[Jasz]

Przeczytałem jeszcze raz instrukcję.
Oczywiście aby wykonać Szturm albo założyć olbężenie trzeba rzucać na kontynuację. (bez rzutu tulko bitwa i łupienie)
Byliście świadomi że bonus z AK działa tylko przy taktykach: F, IC, FC? Bo ja nie.

[Andreas von Breslau]

Tak nie do końca, słuszna uwaga.

[Anomander Rake]

Byliście świadomi że bonus z AK działa tylko przy taktykach: F, IC, FC? Bo ja nie.

Ja tak. Nie wydaje mi się, żebyśmy kiedyś to przegapili. Czy krzyżowcy przyjęli kiedyś taktykę D??

[Leo]

No, Panowie!
Jak wrażenia po tych kilku rozgrywkach? Czy nadal gra Wam się tak podoba jak na początku, czy może pojawiły się jakieś mankamenty?

[Anomander Rake]

Mnie się najmniej podobała tak "na środku". Wtedy obowiazywały najdziwniejsze interpretacje przepisów. W dodatku zagraliśmy tak, że na początku obowiązywały jedne przepisy, potem drugie i jakoś tak zawsze niekorzystne dla mnie. Wyszło tak trochę dlatego, że nie kłóciłem się specjalnie o interpretacje, żeby nie wyjść na największego kłótnika, co i tak niekoniecznie sie udało, a to z uwagi na nieustająco niegrzeczne zachowanie jednego z graczy.
Moim zdaniem gra ma jedną poważną wadę. Jest, aż 7 stronnictw i w sumie łatwo o to, żeby jedno z nich zostało wyeliminowane, albo drastycznie osłabione. Wtedy gracz ma mało do roboty i często jeszcze mniej chęci do gry. Ostatnio gdy jednemu z graczy nie wyszedł początkowy manewr w kolejnych turach musieliśmy go stale szukać.
Nie przesadzałbym z jakś wielką losowością OChS. Jest ona raczej typowa dla gier kostkowych. Raczej drugą wadą jest pewne niezrównoważenie stronnictw. Oczywiście może być ono naprawione na poziomie dyplomacji, ale od tego potrzeba pewnego doświadczenia graczy (i jednak rozsądku - czyli grania raczej tak jak ostatnio niż jak wcześniej).
Przepisy coraz częściej wydają sie składne i racjonalne. Do niektórych trzeba się było przekonać, w przypadku innych właściwie je zinterpretować.
Na tą chwilę, moim zdaniem, bardzo udana pozycja.

[Hudson]

Raczej drugą wadą jest pewne niezrównoważenie stronnictw.

To dosyc typowe dla gier Berga. Nie gralem w zbyt wiele z nich, ale kilkakrotnie spotkalem sie z takimi opiniami, chyba zreszta sam o tym mowil w jakims wywiadzie. Przy tworzeniu gry wiekszy nacisk kladzie na "symulacje" a mniejszy na "zrownowazenie".

[Anomander Rake]

Nie byłaby to jakaś kolosalna wada, pod warunkiem, że w grę graja gracze, którzy raczą to zauważyć. Tymczasem jedna z rozgrywek wygladała tak, że Sycylijczykami wyzwoliłem Damaszek, a Syryjczyk zamiast to przyjąć do wiadomości i skupić się na rozsądnej rozgrywce, a w szczególności na powstrzymywaniu najsilniejszych stronnictw, całe siły skupił na walce ze mną (zresztą bezskutecznej). Mimo, że proponowałem mu jakieś porozumienie. W efekcie wytracił armię swoją i moją, Damaszku nie odzyskał, a utracił całą resztę.

[Aldarus]

Cyt.
"Wtedy gracz ma mało do roboty i często jeszcze mniej chęci do gry. Ostatnio gdy jednemu z graczy nie wyszedł początkowy manewr w kolejnych turach musieliśmy go stale szukać."


"Raczej drugą wadą jest pewne niezrównoważenie stronnictw".
"Nie byłaby to jakaś kolosalna wada, pod warunkiem, że w grę graja gracze, którzy raczą to zauważyć. "

Mała dygresja, ale w nawiązaniu do poprzednika...

Przy grach wieloosobowych bardzo istotne jest z "kim się gra", a dopiero w drugiej kolejności "w co się gra". Ostatnio, o ile pamiętam rozmawialiśmy na ten temat z Pędrakiem. Obserwowałem parę razy oba wyżej powołane przypadki np. przy ROR. Gracz, który tracił np. swojego najlepszego senatora nagle zaczynał bardziej markować rozgrywkę, niż nadal grać (jakby nie wierząc, że póki kostka w grze, jak mawiał świętej pamięci trener Górski, to wszystko jest możliwe), albo (przypadek drugi) gracze nagle rzucali się na najsłabszego (bo był najsłabszy), zamiast na najsilniejszego (co było najbardziej logiczne) i było po grze. W przypadku gier wieloosobowych, zaangażowanie w grę, nawet jeśli nie mamy szans na zwycięstwo jest kwestią pewnego "etosu grania". Ale to już osobna kwestia