Gdy okazało się, że otrzymałem m.in komplet żetonów do bitwy pod Maratonem byłem więcej niż zadowolony.
Taka kultowa bitwa!
Tyle legend, niedomówień.Pierwsze zwycięskie starcie zachodu ze wschodem, zwycięstwo wolności nad tyranią itd.
Nie zastanawiając się wcześniej nad szczegółami ze zdziwieniem stwierdziłem, że żetonów jest wyjątkowo mało.
Z ciekawością sięgnąłem do opisu gry opublikowanego w magazynie c3i przed 16 laty.
Poziom merytoryczny gry będącej jedynie gazetowym dodatkiem do gry pudełkowej wprawił mnie w zadziwienie.
Mark Herman pokusił się o ciekawą analizę możliwej liczebności stron, oraz przebiegu bitwy.
Jak powszechnie wiadomo decyzję o ataku dowództwo ateńskie podjęło wczesnym ranem, a szybką decyzję spowodowała wiadomość, że nie ma perskiej jazdy zabójczej dla ateńskiej falangi pozbawionej całkowicie osłony jazdy.Ateńczycy ustawiwszy szyk ruszyli na Persów pokonując ostatnich 8 stadionów biegiem w celu skrócenia do minmum czasu gdy znajdować się będą pod morderczym ostrzałem łuczników.Uderzenie przyniosło piorunujący efekt, skrzydła rzuciły się do ucieczki, lepiej uzbrojeni, a zapewne i chronieni żołnierze w centrum perskiego szyku wytrzymali pierwszy atak, co przyniosło ten efekt, że momentalnie znaleźli się w kotle.W następstwie pościgu ateńczycy wpadli na plażę, z której właśnie spływaly na wodę ostatnie perskie okręty, z których jedynie 6 udało im się zniszczyć.Za to trupów perskich naliczono aż 6400.
Z powyższych informacji najważniejsze znaczenie dla autorów miała obecność, albo nieobecność jazdy perskiej na polu bitwy.Większość popularnych opracowań powątpiewa w ogóle w obecność w składzie ekspedycji Datisa licznej jazdy z uwagi na trudności transportowe, bo pamiętać należy, że ekspedycja poruszała się transportem morskim.
Mark Herman i Richard Berg doszli do przekonania, że jazda perska pod Maratonem była, choćby i pojawiła się z opóźnieniem!W jej obecności znajdują przyczynę dla której tak niewiele perskich okrętów Ateńczycy dopadli na plaży.
Obydwaj panowie pokusili się o swoją wersję scenariusza, będąc zgodnymi co do zasady co do liczebności armii na poziomie mniejszym od zazwyczaj przyjmowanego.
Mark Herman obstawia stosunek sił 8500 Persów p-ko 7000 Ateńskich żołnierzy, zaś Richard Berg jeszcze zmniejsza różnice liczebności do odpowiednio 8300 p-ko 7400.
Kawaleria w liczebności ok 1000 u Hermana pojawia się na polu bitwy na skutek szczęśliwego rzutu kością, a u Berga stoi na skraju obydwu skrzydeł.
To te dwa skrajne żetoniki z wodzem Artafarnesem na tym po prawej.
Ponieważ w wersji M.Hermana reszta armii perskiej składa się prawie wyłącznie z ugupowanych w falangę kardaków (żetony z GBoA) dodatkowo zaopatrzonych jedynie w łuki, postawiłem zdecydowanie na widoczną na zdjęciach opcję Berga, która wydała mi się bliższa prawdy.
Armia ateńska prezentuje się zdecydowanie okazalej, a parametry jej dowódcy bez głębszej analizy OdB same w sobie mogą napawać optymizmem gracza ateńskiego.
Dwie skrajne falangi są ugrupowane podwójnie.Harcownicy na lewym skrzydle znależli się w grze jak mniemam dla zabezpieczenia lewej flanki od jazdy perskiej.
Naturalna wydawała mi się perska taktyka objechania falangi od tyłu, ale nie jest to łatwe i kto wie, czy w ogóle możliwe.A to dlatego, że falanga w tej grze z dwóch powodów śmiga, że trudno ją gonić kawalerii.
Pierwszy powód to oczywiście inicjatywa Miltiadesa : 8.
U Datisa I Artafarnesa odpowiednio 3 i 2.
To oznacza, że Ateny śmiało mogą liczyć na trumpa i dwa momentum, a Persowie na guzik.W praktyce dwa ruchy falangi i zdjęcie hitów pozwala poruszać się falandze równie szybko jak kawalerii.Nie dość tego w bitwie odwzorowano finałowy bieg hoplitów, jeżeli startują z odległości 8 pól od Persów kosztem jednego hita pokonują 8 pól, a Persom nie przysługuje prawo wycofania się przed walką.
Mapa pochodzi z bitwy pod Issos, udajemy, że rzeki nie ma.
Gra jest bardzo szybka, gramy do spanikowania jednostek reprezentujacych zaledwie 30 pkt. TQ, tak więc 3 etap będzie zazwyczaj ostatnim.Tyle czasu zajmuje falandze dotarcie do linii perskich.Czas ten pozwala na wydanie Datisowi 9 rozkazów, czyli aż 5 jednostek falanga zastanie na pozycji wyjściowej.Już przegonienie tych nieszczęsników zbliża nas do granicy zwycięstwa na odległość co najwyżej 3 punktów.
Jak na razie nie wymyśliłem nic ciekawszego niż taki manewr pozwalający zza pleców tych wybranych ofiar ostrzelania falang i ruszenie do kontry na początku 4 etapu.
Z tym, że uczynić tak mogą tylko 3 jednostki, bo Datis do orłów nie należy.Czy taki atak połączony z ostrzałem pozwoli na rozbicie jednostek z 30 pkt. TQ?
Szczęście musiałoby Persom sprzyjać okrutnie, ale możliwe to chyba jest.
Gorzej, że potem muszą się udać wycofania przed walką, bo obustronne przekroczenie granicy 30 pkt. daje zwycięstwo Hellenom...
Za pierwszym podejściem Persowie pierzchnęli z pola bitwy jak kurczaki, ale mam nadzieję, że nadejdzie jeszcze ich dzień...
