Zgodnie z tym co pisał El Comandante gra ma dwa oblicza w zależności od tego czy gra się według wersji klasycznej czy ze zmianami tak jak w postach : Plany Wydawnicze
Vox Populi ---- strona 6,
Zdecydowanie ciekawiej gra się stosując zasady tam wskazane.
Mnie się udało wciągnąć łatwo do tej gry kolegę , którego przytłaczały trudności z opracowaniem strategii w Scieżkach.
Pierwsza gra przebiegała zabawnie bo po dosyć szczegółowym wyjaśnieniu reguł dotyczących postaci Wallensteina wódz ów poległ śmiercią żołnierza w pierwszej bitwie .O dziwo nie przeszkodziło to jednak katolikom w dzielnej dalszej walce jak równy z równym.
To prawda, że w tej grze dobrze mieć wsparcie ze strony niebios .
Podoba mi się strona "ekonomiczna " gry i podkreślenie roli jaką w wojnie odgrywało buszowanie wojska w celu zdobycia środków utrzymania przypominajace przejście szarańczy (stosowanio "nowatorską" zasadę - armia sama się wyżywi).
Wybraliśmy z kolegą rozwiązanie z rzutem kostka w celu określenia terminu płatności żołdu.
Pewne wrażenie chaosu pojawiające się w 30 letniej to czasami miły konrtrast dla uporządkowanych linii frontowych w Ścieżkach.
PS
PoG jest jednak oczywistym liderem w swojej klasie gier
Przy niektórych rekrutacjach to lepiej nie mieć żyletek w zasięgu ręki 
- 10 tura i nie wylosowałem jeszcze kartki z interwencją szwedzką.
