Niepełny spis uczestników Powstania Listopadowego 1830/1831 w terenów obecnego powiatu Krotoszyńskiego lub osób, które powiat zamieszkiwały
Abst Ernst - koźminianin, ur. 1780 r. ujęty pod Koninem [1]
Balcerowski Sylwester - ur. 1803 r. w Poznaniu, absolwent elitarnego Gimnazjum Królewskiego. W 1828 r. został księdzem. Na wieść o wybuchu powstania przedostał się przez Kalisz do Warszawy i został kapelanem pułku weteranów. Więziony pełnił dalej posługe kapłańską, a w 1845 r. został administratorem parafii baszkowskiej, a w 1848 r. zostać kapelanem powstańców Wielkopolskiej Wiosny Ludów. Brał udział w walkach pod Miłosławiem i Wrześnią, był kapelanem w oddziale gen. Ludwika Mierosławskiego. Zmarł po 1852 r. [10]
Budziszewski Jan - ur. 1786 r. w Rzemiechowie, w 1807 r. został żołnierzem 5 pułku strzelców konnych i brał udział w bitwie pod Tczewem. Nastepnie był żołnierzem 13 pułku huzarów Księstwa Warszawskiego, a później 14 pułku kirasjerów. W 1830 r. wstąpił do 3 pułku jazdy kaliskiej, by wziąć udział w powstaniu listopadowym. Powstanie zakończył w randze pułkownika. Był odznaczony też Legią Honorową. W 1848 r. wziął udział w Wiośnie Ludów w Wielkopolsce, zmarł w 1854 r. i został pochowany w Jutrosinie. Jego trzej synowie walczyli w powstaniu styczniowym. [5]
Budzyński Jan Nepomucen - ur. 1807 r., porucznik 1 pułku ułanów, po upadku powstania administrator dóbr Chełkowskich w Kuklinowie. Walczył on również w Wiośnie Ludów w Wielkopolsce oraz w powstaniu styczniowym. [7] [9]
Bukowski Wojciech - koźminianin, ur. 1812 r., ujęty pod Koninem [1]
Erdmann Franz - mieszkaniec Koźmina - Dąbrowy, przyłączył się do powstania w 1831 r.[1]
Faleński Kandyd - ur. 3 października 1813 r., po upadku powstania mieszkał do śmierci w majątku w Czarnysad, zmarł 25 stycznia 1893 r. i został pochowany na cmentarzu św. Krzyża w Koźminie Wielkopolskim , [1]
Gajewski Franciszek Józef - ur. 1792 r. w Margońskiej wsi, napoleończyk, weteran walk pod Wagram (1809), Borodino (1812) Lipskiem i Dreznem (1813). Brał udział w zdobyciu Moskwy. Pod koniec walk adiutant Napoleona Bonapartego. W czasie powstania listopadowego był żołnierzem 1 pułku strzelców konnych, walczył pod Gołędzinem, Łagowem, Michałowem oraz Skalbmierzem. W latach dziesiątych XIX w. osiadł w Wielowsi, gdzie był rolnikiem. Dosłużył się rangi pułkownika i został odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari oraz krzyżem Legii Honorowej V kl. Zmarł w 1868 r. [3]
Gęstewski Wawrzyn - ur. 1812, mieszkaniec Koźmina ujęty pod Koninem 11 grudnia 1830 r. [1]
Hann Jakub - ur. 1784 r. kapitan wojska polskiego odznaczony srebrnym Virtuti Militari i Legią Honorową, po upadku powstania zamieszkał w Kuklinowie, zmarł w 1850 r. [7]
Jezierski Mateusz - ur. 1804 r. mieszkaniec Koźmina ujęty pod Koninem 1 grudnia 1830 r.[1]
Kierzkowski Jakub Filip - ur. 1771 r. w Smoszewie, a już w 1788 został żołnierzem. Walczył w wojnie polsko - rosyjskiej w 1792 r., a dwa lata później w powstaniu kościuszkowskim. W czasie wojen napoleońskich walczył na wschodzie, z Austiakami, we Włoszech, w Hiszpanii, na San Domingo, a później wrócił do Wielkopolski. W 1830 r. wraz z synami wyruszył by walczyć w powstaniu. Służył w gwardii ruchomej województwa kaliskiego. Później mieszkał w Poznaniu, gdzie zmarł w 1862 r. Był majorem i kawalerem Legii Honorowej. [8]
Kodeloeffel Wolf - ur. 1792 r. mieszkaniec Koźmina, ujęty 27 grudnia 1830 r. [1]
Kowalewski Wojciech - ur. 1811 mieszkaniec Staniewa ujęty pod Koninem 1 grudnia 1830 r. [1]
Kurowski Walerian - ur. 1804 r. mieszkaniec Koźmina, ujęty pod Koninem 1 stycznia 1831 r. [1]
Langiewicz Wojciech - ur. 1794 r. w Zdunach, mieszkał Krotoszynie, student medycyny Uniwersytetu Warszawskiego i doktor medycyny, pracował jako lekarz kaliski, później jako wojskowy w szarży oficera. Przedostał się do terenu powstania i zmarł w 1831 r. z wycieńczenia lub epidemii, ojciec gen. Mariana Langiewicza. [2] [12]
Magielski Łukasz - ur. 1811 r. mieszkaniec Koźmina, żołnierz internowany 12 maja 1832 r. [1]
Mierosławski Adam Kasper - ur. 1785 r. w Roszkach. W 1806 r. został żołnierzem 4 pułku piechoty, walczył w Galicji i Prusach, a później pod Smoleńskiem, Możajskiem, Krymskoje, Czirikowem, Woronowem, Taratiną, Krasnym i nad Berezyną. W powstaniu listopadowym wziął udział jako pułkownik ze srebrnym Virtuti Militari i Legią Honorową na piersi. Razem z nim walczyli dwaj jego synowie 16 - letni Ludwik (późniejszy dyktator powst. styczniowego) oraz 15 - letni Adam. Zmarł na skutek odnowienia sie ran w 1837 r. [4]
NN 1 - rzemieślnik z Kobylina [6],
NN 2 - rzemieślnik z Kobylina [6],
NN 3 - rzemieślnik z Kobylina [6],
Porawski Ignacy - ur. 1811 r. mieszkaniec Koźmina ujęty pod Koninem 11 grudnia 1830 r. [1]
Sędkowski Piotr - ur. 1811 r. mieszkaniec Koźmina ujęty pod Koninem 11 grudnia 1830 r. [1]
Sokolnicki Nereusz - ur. 1809 r. mieszkaniec Gościejewa ujęty pod Koninem 6 listopada 1831 r. [1]
Szrader Napoleon - Właściciel Skałowa, członek Komitetu Działyńskiego w czasie Wiosny Ludów, więziony później w Poznaniu. W czasie powstania listopadowego walczył jako podoficer w 2 pułku piechoty liniowej i 9 marca 1831 r.odznaczony został krzyżem srebrnym Virtuti Militari. Spoczywa w Mokronosie. Miał żonę Michalinę i córkę Magdalenę. Pochodził spod Gniezna W 1862 r. kupił Skałów od o Jana Moritza Bartela i był jego właścicielem do 1884, a przez następne 16 lat Skałów był w rękach jego zięcia Teofila Chrzanowskiego (męża Magdaleny). Jego nazwisko czasami jest wymieniane jako Szreder. [13] [14] [15]
Szymoński Kazimierz - ur. 1809 r., podporucznik, weteran walk pod Ostrołęką i Wawrem, po upadku powstania listopadowego mieszkał w Starymgrodzie. Zmarł w 1878 r. i spoczął w katakumbach kościoła w Zdunach. [7]
Tomczycki Wojciech - ur. 1812 r., mieszkaniec Koźmina ujęty pod Koninem 11 grudnia 1830 r. [1]
Walczak Wojciech - ur. 1811 r. mieszkaniec Staniewa, ujęty pod Koninem 11 grudnia 1830 r. [1]
Umiński Jan Nepomucen - ur. 1778 r., w Czeluścinie w pow. gostyńskim, generał dywizji Księstwa Warszawskiego, Prezes Rządu Narodowego. W okresie między wojnami napoleońskimi, a powstaniem listopadowym był właścicielem majątku w Smolicach. Odznaczony Złotym i Kawalerskim Virtuti Militari oraz Legią Honorową. Brał udział w powstaniu kościuszkowskim, wojnach napoleońskich oraz powstaniu listopadowym. Zmarł w 1851 r. [11]
Urbańczyk Janusz - ur. 1803 r. żołnierz 13 pułku piechoty, później internowany [1]