Poniżej ciekawostka z cyklu, jak to drzewiej bywało.
Rzecz akurat w tym przypadku dotyczy armii rosyjskiej, ale nie mam złudzeń: standard zachowań tyczył pewnie sołdatów wszelkiej narodowości. W tym akurat przypadku o dowódcy rosyjskim dobrze świadczy, i to, że rozkaz wydał, i to, że znakomicie znał swą kadrę oficerską.
(W ramach uzupełnienia dodane 23.12.2014) Ponieważ w sieci zdarza się, że wartościowe materiały znikają, pozwolę sobie utrwalić u nas treść tego niezwykle interesującego tekstu (link do strony, gdzie pierwotnie opublikowano rozkaz, wyżej w poście cdc9).
Natrafiliśmy w sieci na arcyciekawy rozkaz wydany w 20 sierpnia 1807 roku dla oficerów Suzdalskiego Pułku Muszkieterskiego.
Tekst rozkazu
„W związku z zaproszeniem na bal, który wydaje polski książę Sanguszko, rozkazuję oficerom być ubranym w nowy mundur galowy.
Na bal do polskiego księcia zjawić się dokładnie o 8 godzinie wieczorem.
Po przybyciu sprawdzić swój mundur, aby nie było widoczne gołe ciało w miejscach kuszących.
Po wejściu do sali na podłogę nie smarkać, a do tego mieć przy sobie czyste chustki.
Na ścianach salonów sprośnych napisów nie pisać i kuszących części ludzkiego ciała nie rysować.
Po zjawieniu się polskich kobiet, prowadzić siebie najbardziej skromnie. Tyłkiem do twarzy kobiet nie odwracać się, podczas rozmowy z pięknymi szlachciankami rąk w kieszeniach nie trzymać i swego członka nie ruszać.
Podczas tańców nie podstawiać swoim damom nóg, aby te padały, na kolana sobie nie sadzić i za tyłki nie macać.
W bufetach nie spijać się, nie spluwać po kątach i nie smarkać się przy pomocy palców.
Podczas kolacji za stołem nieprzystojnych słów nie wymawiać i pod stołem obok siedzącym damom członków w ręce nie dawać. Po kolacji nie wychodzić srać na balkon, a korzystać z przeznaczonych do tego miejsc.
Przy pożegnaniu ukłonić się trzykrotnie na francuski styl i w ogóle na balu prowadzić siebie dostojnie, jak to przystało dla rosyjskiego oficera.
Podpisał
Dowódca pułku, pułkownik Zorubliow”
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.
Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Jest też coś o nietrzymaniu rąk w kieszeniach i niemacaniu własnych członków przy tym
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.
Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Popatrzcie, jakiż to gotowy materiał do poprawiania wszelkich filmów. Srający i smarkający książę Wołkoński w "Wojnie i pokoju", grzebiący w majtach Napoleon, podstawiający nogę Walewskiej w "Marysi i Napoleonie".
Jest prawda czasu i prawda ekranu ...
Pokora i uległość tylko do wzmocnienia i utrwalenia niewoli prowadzi.
Ja przyznam jednak, że po francuskich oficerach to spodziewałbym się trochę wyższej kultury . To znaczy akurat jeśli chodzi o te zabawy z członkami to pewnie było podobnie. Napoleon to pewnie był zajęty bardziej pracą a z panią Walewską to się mógł zabawiać do woli na osobności.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.
Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Cóż, te obcisłe spodnie w mundurach, aż się same prosiły o takie zabawy
Czytałem kiedyś o burdzie, jaką zrobił Lasalle i jego huzarzy na pewnym balu. W opisie nie było jednak nic o sraniu na balkonie
Swoją drogą brakuje filmu/serialu z epoki, który by pokazywał żołnierską codzienność, nie tylko same bitwy. Coś jak napoleońska Kompania braci lub Pacyfik
Torgill pisze:Cóż, te obcisłe spodnie w mundurach, aż się same prosiły o takie zabawy
Czytałem kiedyś o burdzie, jaką zrobił Lasalle i jego huzarzy na pewnym balu. W opisie nie było jednak nic o sraniu na balkonie
Swoją drogą brakuje filmu/serialu z epoki, który by pokazywał żołnierską codzienność, nie tylko same bitwy. Coś jak napoleońska Kompania braci lub Pacyfik
Toż, to jakieś porno by wyszło!
Pokora i uległość tylko do wzmocnienia i utrwalenia niewoli prowadzi.
NapoleonV wydał książkę o seksie w epoce napoleońskiej. Jego autorem jest... kobieta (chyba jednak myślą one dużo częściej o seksie niż mówią ) miałem w rękach i przejrzałem kilka stron. Jest także fragment o interesującej Was, szeroko pojętej, pornografii
"Cała kraina gier jest oczywiście krainą maniactwa, a jednak rejon gier naśladowczo-wojennych jest w tej krainie bardziej maniacki niż inne rejony. Jak na mój gust, jest to już 'konik' posunięty zbyt daleko, hermetyczny, bez przyszłości."
clown pisze:NapoleonV wydał książkę o seksie w epoce napoleońskiej. Jego autorem jest... kobieta (chyba jednak myślą one dużo częściej o seksie niż mówią ) miałem w rękach i przejrzałem kilka stron. Jest także fragment o interesującej Was, szeroko pojętej, pornografii
Nie wiem, czy pisząc o tym, że "miałeś ją w rękach", zdajesz sobie sprawę z dwuznaczności tej wypowiedzi w tym wątku
Nie rozciągałbym tego typu obyczajów na stronę napoleońską czy w ogóle, armie europejskie. Są w pamiętnikach różne relacje na temat przebiegu różnych imprez rozrywkowo, taneczno-alkoholowych. Nie znalazłem jak do tej pory ekscesów na taką skalę.
Trzeba sobie zdawać sprawę, że Rosja to inny rodzaj cywilizacji.
Już Żółkiewski pisał, że Moskwa gruba bardzo. Do czasów napoleońskich nie zmieniło się wiele.
Przydało by się, żeby i na zachodzie to zrozumieli, nawet i w odniesieniu do dzisiejszych czasów.
Są doskonałe figurki i modele. Są też doskonałe plany i materiały źródłowe, ale nigdy nie idzie to w parze. http://fromholdblog.blogspot.com/
i smarkający książę Wołkoński w "Wojnie i pokoju", grzebiący w majtach Napoleon, podstawiający nogę Walewskiej w "Marysi i Napoleonie".
) miałem w rękach i przejrzałem kilka stron. Jest także fragment o interesującej Was, szeroko pojętej, pornografii 
