Grałem kilka razy w GoTa i muszę przyznać, że to bardzo solidna produkcja
Dla mnie jej plusy to:
- powiązanie mechaniki z historią, która się dzieje na planszy (nie lubie gier, gdzie klimat jest nic nie znaczącym dodatkiem).
- system ukrytych rozkazów
- zmienna kolejność posunięć zależna od "stanowiska w radzie"
- licytacja 3 stanowisk (symbolizowanych przez tron Westeros, miecz i kruka)
- negocjacje; pokazanie, że wojna to tylko przedłużenie polityki.
Nie podobały mi się trochę losowe fazy rekrutacji i zaopatrzenia. Nie próbowaliśmy jednak tego zmieniać - nie wiadomo, czy by się przez to całą mechanika nie rozsypała.
Na początku byłem GoT'em zachwycony. Po kilku rozgrywkach mi przeszło
, chociaż nadal go lubię. Mnie osobiście na dłuższą metę zmęczyła tak bardzo zachwalana mała losowość GoTa jeśli chodzi o bitwy. Chyba wolę, kiedy więcej w tej materii pozostawia się przypadkowi (nawet najlepiej wypracowana przewaga może nie dac spodziewanych rezultatów).
Acha, i jeszcze jedno - jeżeli zna się karty wszystkich wodzów, pamięta się o wszystkich żetonach rozkazów etc. , można pewne rzeczy policzyć. I tutaj pojawia się pewne ryzyko - jeśli gra się z osobami, które koniecznie muszą dokonać drobiazgowej analizy wszystkich możliwych posunięć przed wykonaniem ruchu, zrobienie tury może zająć naprawdę baaardzo dużo czasu :/. Wiadomo jaki rozkaz dana strona może tam położyć, jakie ktoś ma karty wodzów, więc teraz wystarczy siąść i przeanalizować wszystkie możliwe przypadki:/
Nie mówię. że to wada samej gry - zależy z kim się gra. Wydaje mi się, że GoT jednak może zachęcać do takich zachowań (albo przyciągać takich ludzi) szeroko reklamowanym niskim stopniem losowości.
) bardzo bogate. 
