Jak to jest "recently"...
W każdym razie jest nieźle, choć wziąwszy pod uwagę, że cena podstawowa gry to chyba 80 dolarów, to jednak bez szału. Ważne, że gra się fajnie. 
No a sposób wydania instrukcji i scenario booka to jakaś rozpusta już (pełen kolor, kredowy papier, obydwa dokumenty są dość obszerne). Nie miałem jeszcze czasu się wgłębić w przepisy, ale wydaje się, że chromu faktycznie jest sporo i gra bez większych wątpliwości będzie na półce tych bardziej skomplikowanych CDG. 
Wciąż sobie zadaję to pytanie.Wallenstein pisze: Na takiej śmiesznej karteluszce odnośnie komponentów jest napisane: Mounted Map.
Czy to znaczy, że należy zgłaszać reklamację (missing components) jak się takiej mapy nie ma?
Gdy będę miał więcej czasu na dokonanie takiej analizy (a najlepiej byłoby rozegrać jakieś partiegocho pisze:Mnie najbardziej ciekawią nazwy i efekty kart scenariuszowych do poszczególnych krucjat. Czy są na tyle ciekawie opracowane, że będziemy mogli poczuć że to inni ludzie, inny czas.
Moglibyście coś niecoś napisać o tych kartach?
), coś się postaram napisać, chyba że Raubritter mnie wyręczy. Gdzie indziej pisali, że "cardstock" i to zdecydowanie bardziej odpowiada rzeczywistości. Niby jest OK, ale jak ktoś miał w swoich rękach Washington's War albo trzecie edycje Twilight Struggle czy Sukcesorów, to zwykły cardstock już go do końca nie zadowoliWallenstein pisze:Na takiej śmiesznej karteluszce odnośnie komponentów jest napisane: Mounted Map.
Czy to znaczy, że należy zgłaszać reklamację (missing components) jak się takiej mapy nie ma?
Trochę wyręczy, ale tylko trochę, bo zaraz wychodzi z pracyWilk pisze:Gdy będę miał więcej czasu na dokonanie takiej analizy (a najlepiej byłoby rozegrać jakieś partie
). Interesująco (choć tu akurat zasady wyglądają na dość skomplikowane, a przynajmniej mało intuicyjne, przywodzi mi to na myśl Wilderness War i tamtejsze cuda na kiju z poruszaniem jednostek) wygląda możliwość prowadzenia "walki szarpanej" przez muzułmańską i mongolską jazdę. Całość wygląda klimatycznie i nie mogę się doczekać, by sprawdzić w praniu, bo mam wrażenie, że są spore szanse na oddanie wielu ważnych aspektów krucjat, czego zupełnie, szczerze mówiąc, nie czułem w "Onward, Christian Soldiers". Dyplomacja nie jest aż tak istotna, jak mogłoby się na pierwszy rzut okaz wydawać - kart z modyfikatorem dyplomatycznym wcale nie ma tak dużo, a do tego kołderka jest krótka - z reguły chcesz ruszać armie i wreszcie zdobyć zamek, który właśnie oblegasz. Trudno w takiej sytuacji podjąć decyzję o zrzuceniu karty na stosunkowo ryzykowny (często pół na pół albo i mniej) rzut na dyplomację. Oczywiście powyższa opinia do weryfikacji po większej liczbie rozgrywek.Wilk pisze:Poza wspomnianymi oblężeniami, które rzeczywiście wyglądają nader ciekawie, jest dyplomacja, która wydaje się pełnić ogromną rolę w grze (jest to droga do kontroli politycznej, można zapomnieć o kładzeniu markerów
Shadowing (ta wojna szarpana) jest chyba trochę przekombinowany. Prawie cała strona zasad do czegoś, co wydaje mi się umiarkowanie przydatne. Czemu umiarkowanie? Udane przejście do shadowingu wymaga udanego rzutu na uniknięcie bitwy z dodatkowym, negatywnym modyfikatorem. To duże ryzyko, bo unikanie bitwy samo w sobie nie jest bardzo łatwe, a tutaj mamy jeszcze dodatkowy negatywny modyfikator. Bitwa zaś może być bardzo krwawa, a uzupełnienia są zawsze bardzo małe (dla zobrazowania – Muzułmanie dostają z reguły 3-4 poziomy uzupełnień na etap, a w bitwie można stracić i 20 poziomów). Zatem – na razie shadowing wydaje mi się możliwością raczej martwą, ryzyko jest zbyt duże w stosunku do potencjalnych korzyści.Wilk pisze:Interesująco (choć tu akurat zasady wyglądają na dość skomplikowane, a przynajmniej mało intuicyjne, przywodzi mi to na myśl Wilderness War i tamtejsze cuda na kiju z poruszaniem jednostek) wygląda możliwość prowadzenia "walki szarpanej" przez muzułmańską i mongolską jazdę.
Mam wrażenie, że diplomatic advantage tez będzie martwym przepisem. Ja w każdym razie w ferworze walki zawsze zapominam o rzucie.Wilk pisze:Jeśli chodzi o potencjalne wady, można spotkać się z opinią, że łatwo zapomnieć o rzutach na przewagę dyplomatyczną, które trzeba wykonywać dość często,
Są żetony „Army A” i „Army B”, tylko nie ma do nich boksów. Trochę to głupie, bo jest na planszy wystarczająco dużo wolnego miejsca. Swoją drogą - struktura dowodzenia jest pomyślana bardzo fajnie.Wilk pisze:Jeśli a ja obawiam się właściwie tylko potwornie wysokich stosów żetonów (co wynika ze specyficznej struktury dowodzenia).
Być może jest to jakaś motywacja do tworzenia silnych oddziałów jazdy, które mogą prowadzić wojnę szarpaną, ale w razie czego są też w stanie stoczyć bitwę, choć z tego, co wiem (nie przyglądałem się jeszcze zbyt dokładnie countermixowi), silnej jazdy niekoniecznie jest dużo i wchodzi głównie z kart (ma żółte kropki na żetonach).Raubritter pisze: Shadowing (ta wojna szarpana) jest chyba trochę przekombinowany. Prawie cała strona zasad do czegoś, co wydaje mi się umiarkowanie przydatne. Czemu umiarkowanie? Udane przejście do shadowingu wymaga udanego rzutu na uniknięcie bitwy z dodatkowym, negatywnym modyfikatorem. To duże ryzyko, bo unikanie bitwy samo w sobie nie jest bardzo łatwe, a tutaj mamy jeszcze dodatkowy negatywny modyfikator. Bitwa zaś może być bardzo krwawa, a uzupełnienia są zawsze bardzo małe (dla zobrazowania – Muzułmanie dostają z reguły 3-4 poziomy uzupełnień na etap, a w bitwie można stracić i 20 poziomów). Zatem – na razie shadowing wydaje mi się możliwością raczej martwą, ryzyko jest zbyt duże w stosunku do potencjalnych korzyści.
