. No nie, zamówiłem na początku października 22 w przedsprzedaży.jacus1944 pisze: ↑wtorek, 21 listopada 2023, 14:32 Zatem byłeś szczęściarzem, który załapał się na te kilka egzemplarzy, bo gra jest już niedostępna w Planszostrefie. Ja kupiłem w Planszomanii chyba jakieś 1.5 roku temu i otrzymałem ostatnio info, że gra ma być dostępna w połowie grudnia. FortGier dodał ją w zeszłym tygodniu do swoich zamówień, ale w tej chwili zostało to wycofane i gry nie można nawet wyszukać w ich ofercie.
Właśnie tego feelingu jestem ciekawy. Dyskutowaliśmy tutaj na forum, w innym wątku, o artykule, w którym autorka gry wyjawiła swoją niechęć do heksów, więc jestem ciekawy jej spojrzenia i tego co zaproponowała projektując mapę "obszarową".adalbert pisze: ↑środa, 22 listopada 2023, 11:34 Gry sam nie posiadam, ale w nią grałem ze 2-3 razy. Określiłbym ją jako takie lżejsze i szybsze Napoleon's Triumph z kilkoma ciekawymi urozmaiceniami (znaczniki wyczerpania czy jakoś tak, które kładzie się na obszarach planszy). Gra ma dość charakterystyczny dla tego autora feeling, który akurat mi odpowiada.
Ciekawym pomysłem są wspomniane przez adalberta znaczniki morale (tak to chyba należy tłumaczyć), które kładzie się na planszy, gdy dochodzi do obrony jakichś pozycji. Jeśli atakującemu uda się zdobyć dane pole, przejmuje je. Gdy przeciwnikowi skończy się pula tych znaczników (rośnie ona wraz z upływem rozgrywki, tzn. w kolejnych etapach nieregularnie pojawiają się nowe), to przegrywa. Przypomina to utratę morale poniżej określonego progu w "Napoleon's Triumph". Oczywiście, jeśli obronimy dane pole i przeciwnik zaniecha ataków, znaczniki do nas wracają. Sama idea ciekawa, jak w praktyce, nie wiem, ale mam pewne wątpliwości. Bardzo podoba mi się, i tu bez zastrzeżeń, to że nie ma mechanizmu rozbicia korpusu, czy czegoś podobnego do tego rozwiązania, znanego z "Napoleon's Triumph". Jednostki są bardziej samodzielne i nieudany atak nie oznacza katastrofy dla całego atakującego zgrupowania, tak jak w tamtej grze (gdy atakujemy całym korpusem). Z kolei sztuczne, jeśli by szukać jakiegoś głębszego uzasadnienia w realizmie pola bitwy, jest rozwiązanie przewidujące, że ruch wzdłuż głównych dróg jest darmowy jeśli chodzi o wydatkowanie nań punktów dowodzenia, tzn. za wszystkie inne ruchy trzeba płacić, za ten nie. Z kolei punktów dowodzenia jest 3 na etap, więc niezbyt dużo.
Nie wiem ile realnego czasu odzwierciedla 1 etap i jak oddany jest ruch/marsz/manewry, ale czysto teoretycznie wydaje się to być dość prawidłowym mechanizmem, bo jak wiadomo rozwinięcie do walki całej dywizji czy korpusu z pewnością było czasochłonne.Raleen pisze: ↑poniedziałek, 11 grudnia 2023, 14:05 Miałem pewną wątpliwość w trakcie gry dotyczącą wchodzenia do walki, bo - jeśli dobrze mój zacny przeciwnik wyczytał w zasadach - wymaga to dwóch kolejnych etapów (tur), chyba że atakujemy kawalerią wzdłuż drogi. Najpierw podejście do krawędzi, a dopiero potem atak. I tu można dywagować czy tak jest dobrze czy źle z punktu widzenia jakiegoś tam oddania realiów. Oczywiście cały system walki jest trochę abstrakcyjny (może nawet więcej niż trochę).
Burza hormonów?Teufel pisze: ↑poniedziałek, 11 grudnia 2023, 15:07 Zagrałem. Kiedyś próbowałem również NT. Gra wygląda i to chyba jest jej najlepsza cecha. Niestety brak ducha epoki. Również dobrze, mogłaby być to średniowieczna bitwa bez bombard. Zakaz ostrzału miasteczek? To jakiś żart. Zawsze jesteś praktycznie na minusie, gdy przekraczasz linie i wskazane znaki jednostek, na drugi obszar jako atakujący. Rozumiem, że po to byś nie wykończył Francuza w 3 etapy. Dalej Morale ma coś pokazywać. Wszystko fajnie, tylko Austriacy mają mniej morale. Ciekawe dlaczego, szło im dobrze w kampanii, Massena uciekł z Genui. Ale najlepsze manko jest na liczebności sił, gdzie zdaje się Francuzi mają 2 jednostki piechoty mniej niż Austriak. Wolne żarty. Niby to ma ukazywać liczebność. Zupełna żonglerka siłami. Dlaczego Austriak ma 3 jednostki o sile 3 a Francuz 2 w piechocie? Jakieś idee fix autor(ki)a?
Nic mnie do tej gry już nie przekona. Chciałem zobaczyć z lunety rozciągnięte linie piechoty i jazdy na polach Italii, a dostałem zupełnie dowolnie ruszane jednostki, które na otwartym polu gdzie mieścisz rzekomo do 12 patyczków musisz cierpliwie liczyć punkty ruchu bo niby jesteś w kolejce. Przy 2 jednostkach też.
Marengo jest w mojej pierwszej piątce najciekawszych bitew epoki, ale postoję i poczekam na pudło z OSG, w końcu ma powstać...
Właśnie o tym złośliwie myślałem. Znasz mnie na wylot.
Ja też podchodzę do takich ludzi z szacunkiem.Karel W.F.M. Doorman pisze: ↑poniedziałek, 11 grudnia 2023, 17:32 Mnie w tej grze drażni brak elementu losowego w rozstrzyganiu starć. Poza tym obydwie armię walczyły wg innych schematów taktycznych. Armia habsburską tkwiła w schematach fryderycjańskich.
Drobny wtręt: poznałem kiedyś koleżankę żony będącą wtedy już kolegą. Nie chciałbym być w skórze takiego człowieka. Ale zawsze podejdę z szaconkiem. Poza tym Rachela z szaconkiem podchodzi do Tomasza Akwinaty.
