Strategie

I to w dodatku w dziale o ciekawej grze z konfliktu, o którym się mało mówi a który był bardzo ważny.

Na Polach chwały widziałem grę na żywo i mogę potwierdzić, że prezentuje się nieźle. Dziwne jest jednak to że obejmuje głównie północ.

Czy ktoś z grywających w nią ostatnio może się podzielić wrażeniami?

Karel W.F.M. Doorman pisze: (...) cała siła tej gry leży chyba w dowodzeniu, inicjatywie i aktywacji. (...)

Dopiero w ostatnim czasie udało mi się zagrać w Solferino i stąd kilka wrażeń "na gorąco". Dowodzenie i udane rzuty na aktywację to ważny punkt na drodze do zwycięstwa w tej grze - czasem dany korpus "chce" coś zrobić ale kostka mu na to nie pozwala co oczywiście cieszy przeciwnika, który ma mozliwość wykorzystania chwilowego unieruchomienia wroga. Istotne jest tu też zwrócenie maksymalnej uwagoi na to, że ruch i walka odbywa się brygadami i czasem trzeba dobrze się nagłówkować, aby nie doprowadzić do sytuacji gdzie jedna brygada zablokuje drogę drugiej - czy to w ataku czy też w odwrocie na tyły... Dużego znaczenia nabiera też odpowiednie rozmieszczenie artylerii (Austriacy mają zdaje się lepszą), która potrafi siać straszne spustoszenie w szeregach przeciwnika.

Właśnie, jak tam wrażenia po rozgrywkach w Przemyślu (jak się domyślam)? Możesz coś więcej o tych brygadach napisać, tzn. o oddzielnym wykonywaniu ruchu brygadami w stosunku do korpusów?

Cały smaczek polega na tym, iż w większości znanych mi dotąd gier ruszało się "od prawa do lewa" albo na odwrót - ruch wykonywałem tą jednostką, która mi akurat pasowała czy to w celu wykonania ataku czy też zejścia z drogi innej. A w Risorgimento konieczność ruszania się brygadami powodowała zwracanie większej uwagi na to, aby bataliony należące do poszczególnych brygad nie mieszały się w trakcie walki - bo np. aktywowana jest brygada A, ale jeden z jej batalionów nie może ruszyć się tam gdzie chce gdyż blokuje go batalion z brygady B, która musi poczekać na swoją kolej... Ogólnie jednak przemyskie rozgrywki dostarczyły wielu emocji i unaoczniły jak krwawe walki toczono pod Solferino - częstokroć straty były niewspółmierne do zdobywanego terenu (np. bezowocne próby wyrzucenia Austriaków z miejscowości Medole). Ale jak zwykle na tego typu konwentach zabrakło czasu na rozegranie całej bitwy.

Tak czytam jeszcze raz, ale ten system, o którym piszesz to przecież nie tylko w tej grze występuje. Jeszcze jak z Nikosiem grałem w różne jego "cudowne" operacyjne gierki Zuckera itp. to tam też to występowało . To na czym polega różnica?

Kiedyś wyprodukowałem moduł vassala do Kampanii w Lombardii Petera Perli.

Jak tylko poprawię drobiazgi dam Rysiowi do wstawienia na serwer.

Z chęcią wrzucę. Gra była już dyskutowana w zamierzchłych czasach jak widać. Powrót do tematu po latach, chyba kolejny...

Ciekawa wariacja systemu gier CDG z naciskiem na działania wojskowe w skali operacyjnej. Nie miała kontynuacji. Gry CDG poszły w kierunku wielkiej strategii połączonej z polityką. Gry operacyjne pozostały raczej przy heksach. Wyjątkiem system Teda Raicera, ale on też duża wagę przywiązuje do polityki.

Tyle, ze tu nie ma CDG.

Przejęzyczenie. Chodziło mi o mapę punktową.

OK. To bardzo dobra napoleońska gra operacyjna.

Czy moduł może już wstawiony?