[Dragon] Kircholm 1605

[Karel W.F.M. Doorman]

Raz na wozie, raz pod wozem. To jest nieprzewidywalna gra.

[Karel W.F.M. Doorman]

20 Etap. Po atakach Szwedów.

[Karel W.F.M. Doorman]

21 Etap. Po ataku Litwinów.
Poddałem grę. Teraz to już nie mam żadnych szans.
Miarą przewrotności gry są dwa zdarzenia: atak rajtarii na piechotę Dzikowskiego: 2/1 = wynik bez efektu.
W konsekwencji atak piechoty na rajtarię. 1/1, wynik D1W1 dla rajtarii. A mogło być odwrotnie.

[Raleen]

Wspaniała, epicka rozgrywka. Jedna z lepszych w Waszym wykonaniu, jakie widziałem. Tak sobie myślę co to będzie dalej...
Było trochę narzekań na losowość, ale chyba nie ona była jednak decydująca, w każdym razie nie tylko ona.
Myślę, że pora na jakieś wnioski. Jak by Michał się także pokusił, byłoby świetnie.

[Gracz_82]

Podziękowania dla Sławka za grę i kibiców za śledzenie rozgrywki.
Gra jest bardzo udana, zapewne Sławek pokusi się o jakieś większe wnioski, ja zwrócę uwagę na dwie rzeczy:
1. Dowództwa służą wyłącznie do porządkowania oddziałów.
2. Powracające działa - czyli reorganizacja artylerii, działa po rozbiciu powinny pozostać na heksie jako wraki i powinny już tylko utrudniać jeździe ruch np: +1PR.
Wątki te zapewne Sławek poruszy w dziale gier.
W zasadzie do gry to nie mam większych uwag - ta piechota we wiosce to było Sławkowe złote posunięcie, grając teraz Karolusami od razu bym tam maszerował.

[Raleen]

Przyznam, że z tym nieobsadzeniem wioski piechotą w poprzedniej rozgrywce to był jeden z Twoich nielicznych błędów (albo złych posunięć - w mojej ocenie oczywiście), który mi się rzucił w oczy. Tym bardziej, że później Sławek akurat na tym odcinku skupił swoje natarcie. Te 2-3 jednostki tam naprawdę robią różnicę. W tej rozgrywce z kolei miałem w pewnym momencie wrażenie, że spieszyłeś się by mu uniemożliwić obsadzenie wioski piechotą.

[Karel W.F.M. Doorman]

Oczywiście dzięki dla Michała. Kapitalny przeciwnik zarówno pod względem merytorycznym jak i osobowym. Prawdziwy rycerz nad mapą.

Moim zdaniem element losowy jest decydujący. Niepopełnienie jakichś kardynalnych błędów i tak powoduje, że gracz nie musi wygrać.
Jeśli chodzi o babole:
Artyleria po udanym ataku wroga winna być eliminowana. Uciekające jednostki atakowane nie powinny się twardo bronić.
Mówiąc wprost u Sławka:
1) przegrywająca szturm artyleria jest eliminowana,
2) oddział rozbity (to samo co uciekający) zaatakowany testuje morale (niski poziom): udany test - strata 1 punktu przez każdy oddział i ucieczka; nieudany test strata 3 punktów i ucieczka. Oddziały rozbite absolutnie się nie bronią. Tu w grze rozbita husaria o sile 6 jest niewiele słabsza od pełnosprawnej rajtarii.

[Karel W.F.M. Doorman]

Szwedzka piechota jest prawie nie do wypchnięcia z Kircholmu.

[Raleen]

Dla mnie te modyfikacje ułamkowe siły jakie są w "Kircholmie" były jedną z inspiracji przy robieniu moich rozwiązań, gdzie też stosuję na szeroką skalę modyfikacje siły ułamkowe i procentowe. Pamiętam, że sobie to liczyłem kiedyś i też nie wszystko mi się podobało, ale nie sądziłem, że aż tak problematycznie to wygląda.

Co do artylerii - sprawa oczywista, tu nie ma nad czym rozprawiać. Tyle, że powinna chyba po prostu ginąć w walce przy takich przewagach? I jak to jest z szykiem jeśli ona jest w ogniowym skoro ogniowy nie może się ruszać?

[Karel W.F.M. Doorman]

6 x 0,2 = 1,2. Nieszarżująca rajtaria ma 2 ps. wychodzi 1,5/1. Kiepściutko jak na atak na uciekający motłoch.
4 x 0,2 = 0,8. 2/0,8 = 2/1. Naprawdę bardzo kiepsko. Nawet z szansą na wycofanie atakującej nieszarżującej rajtarii.

[Raleen]

Słabo faktycznie. Ze starych gier w "Waterloo" było to chyba najlepiej rozwiązane.

[Karel W.F.M. Doorman]

W Waterloo jedynym problemem, który ja przejąłem, było uciekanie przez uciekającego. Poza tym sam pomysł był bardzo dobry.
Natomiast w Wikingach przyjąłem rozwiązanie z Olszynki Strategematy. Rozbicie oddziału oznacza usunięcie go z mapy. Powrót oddziału jest mośliwy tylko w pewnej odległości od nierozbitych oddziałów wroga.
W ten sposób nie trzeba na mapie trzymać tony żetonów rozbitych, a lekka jazda i tak swoje zrobi. Nieco abstrakcji, a gra się sprawniej.

[Raleen]

Ze "znikaniem" rozbitych oddziałów to akurat nie jest patent Strategematy tylko rozwiązanie z systemu "Men of Iron", tyle że tam one automatycznie były przenoszone w sąsiedztwo sztandaru formacji stojącego gdzieś na tyłach.

[Karel W.F.M. Doorman]

Czyli jednak to nie to samo. Bo w Olszynce trzeba rzucac kością i oddział wcale nie musi sie pojawić z powrotem.

[Raleen]

No trudno, żeby dla okresu powstania listopadowego jak dla średniowiecza autor wprowadzał chorągwie, wokół których gromadzą się rozbite oddziały, to by aż waliło po oczach, ale istota rozwiązania w przeważającej mierze moim zdaniem jest ta sama.