Wróciłem do domu dopiero dzisiaj... Zdjęcia wkrótce, a teraz parę słów.
W imieniu organizatorów (czyli także swoim
) chciałem podziękować za dobre słowo. Jeśli chodzi o promocję gier planszowych, były to bez wątpienia najlepsze Pola Chwały. Ogólnie jeśli chodzi o planszówki także najlepsze przynajmniej licząc od 4 edycji (która była moim zdaniem ogólnie jedną z lepszych). Dziękuję przede wszystkim Leliwie, RyTo i Samuelowi, a także Marconowi, Silverowi i Dajmiechowi. Poświęcając swój czas, z dużym zaangażowaniem pokazywali gry i opowiadali o nich. Część osób przechodzących nie do końca była zainteresowana tematem, ale trafiali się też tacy, którzy przysiadali się i coś można im było pokazać, zagrać itd. Zostało to także dostrzeżone przez osoby z zewnątrz (w tym przez kolegów z zarządu Stowarzyszenia). Mam nadzieję, że za sprawą tych działań znikną już opinie o tym, że historycznych gier planszowych nie da się promować i przyprawiania im takiej czy innej "gęby". Świetnym posunięciem okazało się umieszczenie wśród nas Konrada ze jego sklepem planszówkowym (FortGier.pl). Było to dobre o tyle, że ludzie mogli na własne oczy zobaczyć jak wyglądają współczesne gry planszowe, ich różnorodność, wielość tytułów. W przeszłości często bywało tak, że ludzie pytali się mnie o gry, które polecałem (czy w które graliśmy) i ponieważ nie miałem pod ręką żadnego egzemplarza, opowiadanie i tłumaczenie szło czasami ciężko. Tak, że myślę, że Konrad poza samym prowadzeniem sklepu i promowaniem swojej działalności, zrobił też dobrą rzecz pod kątem informacyjnym. Osobny stolik zajął też Adam Niechwiej ze "Szczekocinami 1794", chociaż jakoś usadowił się bardziej w głębi sali. Jeszcze jednym elementem promocji planszówek był wykład o planszowych grach wojennych w sobotę, wygłoszony przez Samuela. Niestety, frekwencja była niska, choć Samuel wypadł świetnie. Przyczyna tkwi w tym, że atrakcji było moc i na poły naukowa forma wykładu nie była zbyt atrakcyjna, mimo promowania wykładu przez kolegę konferansjera (któremu starałem się specjalnie zwrócić uwagę na ten punkt programu). Bardzo dziękuję Samuelowi, ponieważ z pewnych względów przygotowanie tego wykładu i udział w imprezie wymagał od niego szczególnych wysiłków.
Teraz sól ziemi czyli rozgrywki i spotkania nad planszą (i nie tylko). Bardzo się cieszę, że zajrzał do nas Marcin Sowa i zobaczył ostatnią nowość planszową w postaci Virgin Queen. Fajnie było zobaczyć wiele innych osób (zwłaszcza tych rzadziej widywanych). Co do relokacji między różnymi salami, powiem tak: ciężko było tym razem pogodzić pewne rzeczy, zwłaszcza promocję gier z samymi rozgrywkami doświadczonych graczy. Do tego jeszcze w tym roku problemów organizacyjnych przyczyniła impreza samorządowa, która miała miejsce na zamku w piątkowy wieczór, wyłączając go z użytku dla nas. W kolejnych latach sprawa lokalizacji jest otwarta: można zrobić tak, by całe rozgrywki od piątku wieczorem do niedzieli po południu były w jednym miejscu, bardzo dobrze oświetlonym i mającym wszystko co potrzeba, tylko byłoby ono troszkę bardziej z boku. Naprawdę, niełatwe wybory. 3 dni przed imprezą dowiedzieliśmy się, że mamy jeszcze jedną salę na parterze zamku do dyspozycji itd. by można. Natomiast w salach gdzie byliśmy okazało się, że miejsca było dużo. W niedzielę spontanicznie rozgrywki przenosiły się też do sali Rycerskiej i w zasadzie wszyscy byli w jednym miejscu.
Pora na parę słów o figurkach i innych atrakcjach. Chyba na górze w zamku było ich mniej niż rok temu, ale turniej "Ogniem i Mieczem" na dole w pełni to rekompensował. W sali Rycerskiej obserwowaliśmy Greebo prowadzącego szkółkę DBA. Cieszę się, że mogliśmy podpatrywać mistrza w akcji
. W niedzielę szkolenia w DBA w zasadzie nie było, natomiast był turniej, z dużą liczbą graczy. Chociaż nie byłem uczestnikiem turnieju, udało mi się zagrać jedną bitwę z Corsarii, w zastępstwie młodego i niezbyt wytrwałego gracza, którego starałem się zastąpić (przy okazji pozdrowienia dla mojego przeciwnika - Corsarii). Na dole w piwnicach był Przemos, z którym dzielnie walczyli GRZ i Sarmor. Przyznam, że byłem przez całą imprezę tak zabiegany, że prawie nic nie zobaczyłem z tych rozgrywek, czego żałuję. Widziałem za to w akcji kolegów z Bochni i uciąłem sobie rozmowę o figurkowym systemie morskim do II wojny św., w który grali, z jednym z nich. Ekipa była dość liczna i dowiedziałem się, że grają w niego już od kilku lat.
Wielką atrakcją, na którą chyba nie wszyscy trafili, była diorama "Borodino 1812" (przygotowana przez Michała Bajera). Była ona eksponowana w MCDiS (Małopolskie Centrum Dźwięku i Słowa). Mamy dużo zdjęć i będzie można obejrzeć w szczegółach. Z kolei na górze było zabawnie, bo okazało się, że "wszyscy kochają Oddział Ósmy" i koniecznie chcieli się ulokować koło niego, a niestety wszystkich w jednym miejscu pomieścić nie można. W każdym razie koledzy z Oddziału Ósmego byli rozchwytywani. Po sąsiedzku byli jeszcze Czesi (i gracze zagraniczni, głównie z Czech, a dokładniej z Pragi) z pokazami systemu "Wooden Ships, Iron Men" oraz drugim z okresu napoleońskiego. W sali Akustycznej tradycyjnie królował Sosnashop czyli Wargamer. Był sklep, rozgrywki i nauka malowania figurek. Obok Wargamera w Akustycznej zaprezentowała się pracownia Strateg, prowadzona przez Tomka Kowalczyka. Tradycyjnie skupili się na pokazach drugowojennych. Jeszcze jeśli chodzi o figurki - podobno turniej "Ogniem i Mieczem" okazał się na tyle wciągający, że gracze figurkowi od tego turnieju bywają porównywani z graczami planszówkowymi, których zaangażowanie w rozgrywki na konwencie stało się już legendarne.
O rekonstrukcjach i innych atrakcjach także można by długo... Były jak zwykle grupy reprezentujące wszystkie grupy, od antyku po czasy najnowsze. Świetnie prezentowali się np. Rzymianie. Miałem także okazję oglądać tańce średniowieczne i pojedynki rycerzy oraz tańce szkockie (zawsze mnie omijały - w tym roku po raz pierwszy zobaczyłem i naprawdę zrobiły na mnie wrażenie). Jeśli chodzi o rekonstrukcje, było też na hipodromie całkiem sporo pojazdów i sprzętu opancerzonego (transportery, samochody, motocykle) plus działa. Wieczorem widziałem mniej więcej połowę koncertu Jacka Kowalskiego (XVII-wieczne dumy, czyli pieśni sarmackie). Niestety, jak zwykle, nie wszędzie byłem. Nie udało mi się np. (po raz kolejny) zobaczyć modelarzy, ani prawie żadnej rekonstrukcji. Obowiązki organizatora dodatkowo dawały mi popalić...
Dziękuję wszystkim za uczestnictwo w imprezie i udane spotkanie. Nie udało się niestety zagrać w AVL z Maćko, natomiast szczególnie pozdrawiam (na koniec) Fromholda, z którym udało mi się na sam koniec spotkać i krótko porozmawiać. Niestety akurat musiałem się zająć kierowaniem hufcem OHP i noszeniem ławek... i tak to czasami bywało na tej edycji Pól Chwały.
