"Burza nad Pacyfikiem" Zbigniewa Flisowskiego - błędy i wypaczenia

[Karel W.F.M. Doorman]

Jak już mówimy o krytyce, to można i krytykanta skrytykować. Że np. nie odróżnia armaty morskiej od uniwersalnej (brytyjska 5,5 in BL to nie armata uniwersalna, a morska). No i że HMS Hermes nie przenosił do 20 samolotów, bo w 1942 roku co najwyżej 12 maszyn. Flisowski problemów z rozróżnianiem armat na morskie i uniwersalne nie miał.
Poza tym w pierwszym rajdzie na Colombo brało udział nie 54, a 53 samoloty torpedowe, zwane jednak z uproszczeniem bombowcami horyzontalnymi. Tyle wymienia Christopher Shores.

[Lakeman_GJ]

Jak już mówimy o krytyce, to można i krytykanta skrytykować.

Bynajmniej nie uważam się za omnibusa, szczególnie w temacie Operacji "C"

Że np. nie odróżnia armaty morskiej od uniwersalnej (brytyjska 5,5 in BL to nie armata uniwersalna, a morska). No i że HMS Hermes nie przenosił do 20 samolotów, bo w 1942 roku co najwyżej 12 maszyn. Flisowski problemów z rozróżnianiem armat na morskie i uniwersalne nie miał.

Nie rozumiem, czemu zwracasz na to uwagę? Ja o tym nie pisałem.

Poza tym w pierwszym rajdzie na Colombo brało udział nie 54, a 53 samoloty torpedowe, zwane jednak z uproszczeniem bombowcami horyzontalnymi. Tyle wymienia Christopher Shores.

Odnośnie tak małych różnic się nie "czepiam", bo to kwestia "źródła". Chodzi o to jak wyglądają te 53/54 samoloty vs 90... I tak, chodzi oczywiście o Kate, które bombardowały w locie poziomym.

[Karel W.F.M. Doorman]

Ja mówię o pewnym krytykancie, a nie o Tobie. Każdy może popełnić błąd. Albo skorzystać ze źródła informacji, które okazało się być nierzetelne. W sensie niezgodne z rzeczywistością. Ale jak już ktoś chce się czepiać, to bądźmy precyzyjni. Jeden się myli co do liczby samolotów, drugi nie odróżnia rodzajów uzbrojenia.
Przeczytałem prawie cały rozdział Shoresa o Operacji C. Niestety jest tylko o lotnictwie

[Lakeman_GJ]

Ja mówię o pewnym krytykancie, a nie o Tobie.

Myślę, że z szacunku dla innych czytających ten wątek warto byłoby, żebyś podał o kogo konkretnie Ci chodzi (ja się domyślam). Pomijam już że to jest off-top. Nie rozumiem jak wskazywanie błędów innych ma się do prowadzonych przez nas tutaj analiz.

Każdy może popełnić błąd. Albo skorzystać ze źródła informacji, które okazało się być nierzetelne. W sensie niezgodne z rzeczywistością.

Oczywiście! Ale po to ten wątek powstał, żeby te błędy w "Burzy..." wskazywać. Nie mam zamiaru odnosić się do osoby Zbigniewa Flisowskiego, bo tematem wątku jest merytoryczna dyskusja na temat jego największego dzieła.

Ale jak już ktoś chce się czepiać, to bądźmy precyzyjni. Jeden się myli co do liczby samolotów, drugi nie odróżnia rodzajów uzbrojenia.

M. Piegzik w HBku o Oceanie Indyjskim podając liczbę 54 Kate wskazał na źródło dzienniki japońskich lotniskowców. Nie wiem, na czym opierał się Shores więc nie mogę się do tego odnieść. Uważam że kłócenie się o jeden samolot w tą, czy w tamtą (jakkolwiek każdy samolot jest istotny), jest bezcelowe. Ja będę uważał, że rację ma nasz były forumowy kolega - w angielskiej wersji swojej książki można znaleźć kompletną listę załóg uczestniczących w tym ataku. Ty będziesz uważał, że rację ma Shores i wątpię, żeby któryś z nas zmienił w tej materii zdanie. Natomiast na pewno nie było to 90 maszyn i o to mi chodziło w mojej analizie.

[Karel W.F.M. Doorman]

Każdy się może mylić. Opis operacji D u Flisowskiego jest bardzo mocno uproszczony i ogranicza się do opisu ataków na jednostki pływające. Błędem moim zdaniem jest tekst, że Francuzi na Madagaskarze zostali pokonani w dwa dni. To jest ważniejsze od możliwej pomyłki co do ilości Kate atakujących lotniska na Cejlonie.

[Lakeman_GJ]

Błędem moim zdaniem jest tekst, że Francuzi na Madagaskarze zostali pokonani w dwa dni.

Słuszna uwaga. O ile dobrze pamiętam, w ciągu dwóch dni osiągnięto cele operacji Ironclad, natomiast do opanowania wyspy było jeszcze daleko.

To jest ważniejsze od możliwej pomyłki co do ilości Kate atakujących lotniska na Cejlonie.

Na "ważność" ewentualnych znalezionych błędów nie mam zamiaru się licytować.

Kolejny błąd znalazłem pod koniec opisu rajdu Doolittle'a. Autor sugeruje, że Japończycy uznali za miejsce startu bombowców B-25 atol Midway. W rzeczywistości Japończycy szybko zorientowali się, że B-25 musiały wystartować z lotniskowców, o czym pisał np. M. Fuchida w książce "Midway...". W pogoń za amerykańskimi lotniskowcami ruszyły m.in. Sōryū i Hiryū.

[Lakeman_GJ]

Pod koniec podrozdziału o zestrzeleniu adm. Yamamoto (tom II) pada takie zdanie:

Na miejsce Yamamoty na dowódcę Połączonej Floty, czyli głównodowodzącego floty japońskiej, wyznaczony został admirał Mineichi Koga, oficer o doświadczeniu sztabowym i dowódczym na największych jednostkach.

Jak na takiego szanowanego znawcę marynistyki to spory błąd.

Połączona Flota, choć skupiała większość okrętów japońskich, w żadnym wypadku nie jest równoznaczna z całą flotą Japonii (czyli Nippon Kaigun).
Dowódca Połączonej Floty miał nad sobą jeszcze Szefa Sztabu Marynarki (którym w 1943 r. był adm. Osami Nagano).

To tak jakby za dowódcę floty amerykańskiej na Pacyfiku w 1944 r. uznać adm. Spruance'a albo Halseya.

[Karel W.F.M. Doorman]

Albo Nimitza za dowódcę US Navy prędzej.

[Karel W.F.M. Doorman]

A propos japońskich radarów to też nie było tak, że w 1942 Japończycy ich nie mieliśmy. https://pacificeagles.net/11-go-air-search-radar/ Bo w 1943 w lecie mieli już na okrętach. Jeden radar 11-go marines zdobyli na Guadalcanalu w sierpniu 1942.

[Lakeman_GJ]

A propos japońskich radarów to też nie było tak, że w 1942 Japończycy ich nie mieliśmy. https://pacificeagles.net/11-go-air-search-radar/ Bo w 1943 w lecie mieli już na okrętach. Jeden radar 11-go marines zdobyli na Guadalcanalu w sierpniu 1942.

Oczywiście! W maju 1942 roku testowo radar do wykrywania celów morskich (bo Marynarka chciała najpierw radar tego typu), zainstalowano na pancerniku Hyūga, choć nie spełnił oczekiwań i go szybko zdemontowano.
"Fabrycznie" radarem na pewno dysponował niszczyciel Niizuki (oddany do służby w marcu 1943), ale za bardzo z niego nie skorzystał, bo zatonął podczas bitwy w Zatoce Kula (lipiec 1943).
Nie pamiętam kiedy zainstalowano pierwszy radar do wykrywania samolotów na japońskim lotniskowcu i na którym, natomiast z pewnością podczas bitwy k. Wschodnich Salomonów (sierpień 1942) radar był już zamontowany i używany na Shōkaku.

[Karel W.F.M. Doorman]

Niizuki być może skorzystał z radaru topiąc USS Strong w lipcu 1943.