Podejście do kawalerii (przykłady)
- Kristo.kk
- Adjoint
- Posty: 705
- Rejestracja: poniedziałek, 14 lipca 2008, 18:50
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 84 times
Podejście do kawalerii (przykłady)
W tym odcinku podejście do kawalerii.
Wyjściowo dwie jednostki. Broniąca się kawaleria i atakująca piechota. Podobnie jak wcześniej atak możliwy jest tylko z sąsiedniego pola. Jest jednak znacząca różnica w sposobie obrony kawalerii i piechoty. Tą różnicą jest strefa kontrszarży.
Niebieski oddział chcąc zaatakować kawalerię będzie musiał przejść przez strefę kontrszarży (zaznaczona na zielono). Oczywiście można atakować od tyłu lub od boku, gdzie strefy obronnej nie ma. Wówczas sprawa jest prosta. Podchodzimy atakujemy i wygrywamy. Złapanie kawalerii w ten sposób jest sztuką lub dużym błędem obrońcy. Skupmy się jednak na tym, co ciekawe, czyli na ataku od frontu. W chwili obecnej oddział piechoty znajduje się poza zasięgiem kawalerii. Jest bezpieczny, może robić, co chce. Dodam, że scenka odbywa się terenie czystym.
Sytuacja zmieni się, jeśli piechota wkroczy na zielony teren. Wówczas grzecznie stojąca kawaleria stanie się atakującym postrachem. Wykona ruch o 1 pole naprzód, uzyska żeton szarży i zaatakuje podchodzącego wroga.
W tym przykładzie oddział kawalerii pozwolił piechocie ruszyć się o dwa pola. Dopiero wtedy postanowił samemu zaatakować. Kawaleria po ruchu została przykryta symbolem szarży, dzięki któremu będzie mogła wykorzystać swoje własności bojowe. W tym miejscu ważna uwaga. Jeśli kawaleria ruszy z kontrszarżą, nie będzie można przerwać starcia. Nie ma odwrotów ani żadnych innych sposobów uniknięcia walki.
Dalszą czynnością będzie ostrzał karabinowy linii i na koniec walka wręcz. Ostrzał karabinowy bywa groźny i może zmusić kawalerię do wycofania się kończąc próbę obrony. Może też wprowadzić duże zamieszanie w szeregach – na D2. W takiej sytuacji kawaleria znacznie zmniejsza szanse na wygraną. Musi jednak dokończyć kontrszarżę (chyba że w tabeli ostrzału uzyskano rezultat DX). Przy D1 lub pudle śmiało jedzie dalej i wygrywa. Piechota została zatrzymana i pokonana. Kawaleria osiągnęła swój cel – obroniła się przed atakiem.
Jeśli kawaleria pozwoliłaby wrogiej piechocie minąć strefę kontrszarży, stałaby się łatwym łupem. Bez reakcji obronnej kawaleria walczy bez bonusów. Ucieczka murowana. Do tego wstępny ostrzał karabinowy, który może jeszcze bardziej pogorszyć i tak ciężką sytuację. W tym momencie lepiej wykonać odwrót. Jeśli nie było kontrszarży, można wykonać odwrót.
Jeśli w starciu bierze udział dobrze wyszkolona kawaleria z efektywnością 8 i więcej, atak na dwa pola frontowe jest możliwy przez wykonanie kontrszarży niepełnej. Dodajmy, że aby wykonać kontrszarżę niepełną kawaleria nie może mieć D1 ani D2. Oczywiście najpierw ostrzał karabinowy.
Podejście piechoty może mieć inny przebieg. Wykonajmy ruch piechotą i pozwólmy kawalerii na reakcję obronną.
Po ruchu kawalerii piechota staje przed wyborem. Strzelać lub zmienić szyk na czworobok. Jeśli piechota zostanie w szyku liniowym ostrzał karabinowy będzie silny, za to walka wręcz słaba. Zmieniając szyk na czworobok będzie odwrotnie. Słabe strzelanie za to walka wręcz przeciw kawalerii bardzo dobra.
Decydujemy się na zmianę szyku i formujemy czworobok (aby to się powiodło, oddział musi przejść pozytywnie test efektywności). Przed walką wręcz ostrzał karabinowy. Z odrobiną szczęścia możemy trafić nawet ucieczkę. Później walka wręcz. Czworobok do walki przeciw kawalerii ma specjalną procedurę, w której kawaleria ma małe szanse na zwycięstwo. Jeśli będzie kontrszarżowała elitarna kawaleria, odbije się z niewielką stratą w sile i małym bałaganem w szyku. Średnie i słabe jednostki kawalerii przegrywają znacznie gorzej. Ryzykują ucieczką i większą stratą w ludziach.
Niestety formowanie czworoboku ma swoje ograniczenia. Można go utworzyć tylko, jeśli wykonamy ruch o jedno pole. Możliwe miejsca sformowania czworoboków zostały zaznaczone symbolem szyku.
Ta sama sytuacja tylko oddział piechoty stoi trochę dalej. Teraz wejście w strefę kontrszarży znajduje się o dwa pola od pozycji wyjściowej. Oddział piechoty mija strefę, w której może formować czworobok i wkroczy w strefę kontrszarży kawalerii bez możliwości przyjmowania szyku do walki z kawalerią.
Sytuacja po wykonaniu wszystkich ruchów. Jak widać, kolumna została zatrzymana kontrszarżą poza strefą formowania czworoboków. W tej walce nie ma ostrzałów karabinowych. Kolumna nie prowadzi ostrzału karabinowego. Od razu przechodzimy do walki wręcz. Kolumna nie jest jednak bez szans. Duże kolumny potrafią pięknie odpierać ataki kawalerii.
W tej sytuacji batalion piechoty rozpoczyna ruch stojąc w strefie kontrszarży. Wie o tym gdzie może formować czworobok i śmiało podchodzi do kawalerii. Wykorzysta swoje ustawienie by zmusić przeciwnika do niewygodnej walki.
Jeśli kawaleria wykona kontrszarżę na pierwsze pole, jakie zajmie piechota, będziemy mieli ryzykowny atak. Piechota ma na nim możliwość formowania czworoboku i kawaleria ryzykuje duże straty i przegraną.
Z kolei na drugim polu będzie za późno na reakcję obronną. Piechota wyszła ze strefy formowania czworoboku, ale kawaleria nie może bronić się kontrszarżą. Dalej będzie ostrzał karabinowy i walka wręcz. Znów kawaleria przegra walkę. W ten sposób piechota podeszła do kawalerii bez zbędnego ryzyka.
Do sprowokowania kontrszarży wystarczy zwrot lub zmiana szyku. Niestety dla kawalerii, piechota znajduje się w miejscu formowania czworoboku. Gdyby piechota była słabo wyszkolona z efektywnością 7 i mniej, formowanie czworoboku mogłoby się nie udać i kontrszarża łatwo by wygrała. Trzeba uważać, czym ruszamy się w strefie kontrszarży.
Załóżmy, że w tej sytuacji mamy dobrze wyszkolony oddział kawalerii, który może wykonać kontrszarżę niepełną. Jednostka piechoty o tym wie i postanowi ominąć strefę kontrszarży i zaatakować kawalerię z boku. Wykorzystując swoje ustawienie wychodzi ze strefy reakcji przez pole, na którym może formować czworobok, i wchodzi w boczną strefę.
Na taką próbę zajścia z boku kawaleria ma obronę. Kontrszarżę boczną (strefa na pomarańczowo). Kawaleria wykonuje zwrot o 60 stopni, rusza się do przodu o jedno pole i atakuje zbliżający się oddział piechoty.
Widok po manewrze obronnym. Oddział piechoty został złapany po ruchu o dwa pola. Wyszedł ze strefy, w której może formować czworobok, i zostanie zaatakowany od boku. Łatwa wygrana kawalerii.
Następny przykład zawiera dwa oddziały piechoty uformowane w linie. Jeden z nich podejmie próbę ataku.
Po ruchu piechoty o jedno pole następuje odpowiedź kawalerii. Niebieski oddział jest spokojny o swój los. Wie, że może sformować czworobok i wtedy z łatwością odeprze atak kawalerii. Można powiedzieć, że kawaleria zielonych zbyt pochopnie podjęła próbę ataku. Zwrócę uwagę, że jeden oddział piechoty stoi. Drugi staje obok niego.
Piechota, zgodnie z planem, zmienia szyk na czworobok. Następują ostrzały karabinowe. Jako pierwsza strzela linia. Później, przed walką, strzelał będzie czworobok. Jeśli oddział kawalerii przetrwa ostrzały, przechodzimy do walki wręcz.
W tym przykładzie ruch wykonają wszystkie oddziały piechoty. Zaczyna się od podejścia kolumny. Jest oddalona od strefy kontrszarży na tyle daleko, że po wejściu w strefę reakcji kawalerii nie będzie mogła utworzyć czworoboku. Oczywiście kawaleria odpowiada deklarując kontrszarżę.
Pierwszy ruch został wykonany. Kolumna po minięciu strefy formowania czworoboków pozostaje w swoim szyku. Kawaleria w kontrszarży. W tym momencie dwa pozostałe oddziały w szyku liniowym ruszają z pomocą. Liczą na to, że po zbliżeniu się do wrogiej kawalerii przeprowadzą ostrzał karabinowy, którym przerwą kontrszarżę, lub popsują szyk na tyle mocno, że kolumna odeprze atak.
Linie wykonały ruch, przygotowały się do strzału i STOP. Nie mogą strzelać. Oczywiście mogą podejść. Strzelać jednak nie będą mogły. Do walki wręcz też nie można się przyłączyć. W tym przypadku linie nie mogą w żaden sposób pomóc zaatakowanej kontrszarżą jednostce. Jedynym efektem takiego podejścia będzie danie kawalerii możliwości wyboru innego celu ataku, zamiast dotychczasowego.
Kontrszarżująca kawaleria może zmienić cel ataku. W tym wypadku na linię, która podchodząc od przodu weszła w strefę kontroli kawalerii. Wtedy też, atakowana linia tuż przed walką uzyska prawo wykonania do kawalerii ostrzału karabinowego. Wniosek: nie warto podchodzić do kontrszarżującej kawalerii od frontu bez wyraźnego powodu. Nic się w ten sposób nie zyskuje, a daje się jej tylko możliwość zmiany celu ataku.
Następna sytuacja. Do scenki, która była wcześniej, dodana została zielona kolumna, która ma w swojej strefie kontroli stojącą linię. Druga piechota niebieskich rusza do ataku.
Podobnie jak wcześniej, po ruchu piechoty o jedno pole do przodu następuje kontrszarża. Poruszająca się linia jest w swojej strefie tworzenia czworoboków i może podjąć próbę zmiany szyku.
Po przemieszczeniu kawalerii mamy zmianę szyku i ostrzał z czworoboku. Stojąca obok linia może strzelać, ponieważ w chwili wykonywania kontrszarży wroga kawaleria weszła na jej pole frontowe. To, że linia znajduje się w strefie kontroli wrogiej kolumny, nie ma wpływu na możliwość strzelania.
Negatywny efekt pojawi się, jeśli linia będzie w strefie kontroli kontrszarżującej kawalerii, która będzie ją atakować. Wówczas ostrzał karabinowy linii do kolejnej kontrszarżującej jednostki kawalerii zostanie zablokowany.
Czworobok, mimo wrogiej strefy kontroli od kolumny, może strzelać do kontrszarżującej kawalerii. Może ostrzeliwać wszystkie jednostki wrogiej kawalerii naokoło niego.
Nawet kontrszarża wykonana na czworobok nie jest w stanie zablokować ostrzału czworoboku. Będzie ostrzeliwał wszystko naokoło niego. Jest to specjalna zdolność czworoboku.
Strefa kontrszarży ma też inne zalety. Jest blokadą dla tyralier, ale tylko w terenie czystym. Zasady zabraniają tworzenia szyku tyralierskiego w strefie kontrszarży w terenie czystym.
Zabrania się też tyralierom wchodzenia w strefę kontrszarży w terenie czystym. Strefa kontroli kawalerii (dwa pola frontowe) również są niedostępne dla tyralier w terenie czystym.
Zabrania się wydzielania tyralier w strefie kontrszarży w terenie czystym. Te ograniczenia sprawiają, że tyralierą nie podejdziemy do kawalerii od przodu w terenie czystym. Można podejść od tyłu lub z boku. Tylko, że na boczne podejście kawaleria zawsze może odpowiedzieć kontrszarżą boczną. W związku z tym, wejście tyralierą na pola, na które może być wykonana kontrszarża boczna, także jest zabronione. Również zmiana szyku na tyralierę albo wydzielanie tyralier na takim polu.
Strefa kontrszarży ma swoje ograniczenia terenowe. W przeprowadzeniu kontrszarży najbardziej przeszkadza las, który blokuje kontrszarżę całkowicie. Zagajnik blokuje ją częściowo. Strefa kontrszarży po nałożeniu drzew będzie przedstawiała się inaczej.
Zwrócę uwagę, że kawaleria jest w szyku liniowym. Tyle zostanie ze strefy kontrszarży. Resztę ograniczyły przeszkody terenowe. Tylko pola w terenie czystym są dostępne.
W tej sytuacji zagajnik należy do strefy kontrszarży. Kawaleria jest w szyku kolumnowym i zgodnie z tabelą „Charakterystyka terenu” może w tym szyku wejść do zagajnika. Może więc wykonać kontrszarżę na ten rodzaj terenu. Teren za zagajnikiem został wyłączony ze strefy kontrszarży ze względu na to, że kawaleria nie może szarżować (i kontrszarżować) przez zagajnik, czyli atakować z pola zagajnika. Wejście na pole zagajnika przerywa szarżę.
Kawaleria stojąca w zagajniku nie może kontrszarżować. Na rysunku strefa nie została zaznaczona, właśnie z powodu tego ograniczenia. W przykładzie wyżej kawaleria mogła atakować zagajnik. Jeśli jednak do niego wejdzie czar pryska i kawaleria traci zdolność wykonania kontrszarży. W takiej sytuacji przyjmujemy, że w ogóle nie może wykonać kontrszarży. Oddział piechoty może wykonać ruch bez obaw.
Wyjściowo dwie jednostki. Broniąca się kawaleria i atakująca piechota. Podobnie jak wcześniej atak możliwy jest tylko z sąsiedniego pola. Jest jednak znacząca różnica w sposobie obrony kawalerii i piechoty. Tą różnicą jest strefa kontrszarży.
Niebieski oddział chcąc zaatakować kawalerię będzie musiał przejść przez strefę kontrszarży (zaznaczona na zielono). Oczywiście można atakować od tyłu lub od boku, gdzie strefy obronnej nie ma. Wówczas sprawa jest prosta. Podchodzimy atakujemy i wygrywamy. Złapanie kawalerii w ten sposób jest sztuką lub dużym błędem obrońcy. Skupmy się jednak na tym, co ciekawe, czyli na ataku od frontu. W chwili obecnej oddział piechoty znajduje się poza zasięgiem kawalerii. Jest bezpieczny, może robić, co chce. Dodam, że scenka odbywa się terenie czystym.
Sytuacja zmieni się, jeśli piechota wkroczy na zielony teren. Wówczas grzecznie stojąca kawaleria stanie się atakującym postrachem. Wykona ruch o 1 pole naprzód, uzyska żeton szarży i zaatakuje podchodzącego wroga.
W tym przykładzie oddział kawalerii pozwolił piechocie ruszyć się o dwa pola. Dopiero wtedy postanowił samemu zaatakować. Kawaleria po ruchu została przykryta symbolem szarży, dzięki któremu będzie mogła wykorzystać swoje własności bojowe. W tym miejscu ważna uwaga. Jeśli kawaleria ruszy z kontrszarżą, nie będzie można przerwać starcia. Nie ma odwrotów ani żadnych innych sposobów uniknięcia walki.
Dalszą czynnością będzie ostrzał karabinowy linii i na koniec walka wręcz. Ostrzał karabinowy bywa groźny i może zmusić kawalerię do wycofania się kończąc próbę obrony. Może też wprowadzić duże zamieszanie w szeregach – na D2. W takiej sytuacji kawaleria znacznie zmniejsza szanse na wygraną. Musi jednak dokończyć kontrszarżę (chyba że w tabeli ostrzału uzyskano rezultat DX). Przy D1 lub pudle śmiało jedzie dalej i wygrywa. Piechota została zatrzymana i pokonana. Kawaleria osiągnęła swój cel – obroniła się przed atakiem.
Jeśli kawaleria pozwoliłaby wrogiej piechocie minąć strefę kontrszarży, stałaby się łatwym łupem. Bez reakcji obronnej kawaleria walczy bez bonusów. Ucieczka murowana. Do tego wstępny ostrzał karabinowy, który może jeszcze bardziej pogorszyć i tak ciężką sytuację. W tym momencie lepiej wykonać odwrót. Jeśli nie było kontrszarży, można wykonać odwrót.
Jeśli w starciu bierze udział dobrze wyszkolona kawaleria z efektywnością 8 i więcej, atak na dwa pola frontowe jest możliwy przez wykonanie kontrszarży niepełnej. Dodajmy, że aby wykonać kontrszarżę niepełną kawaleria nie może mieć D1 ani D2. Oczywiście najpierw ostrzał karabinowy.
Podejście piechoty może mieć inny przebieg. Wykonajmy ruch piechotą i pozwólmy kawalerii na reakcję obronną.
Po ruchu kawalerii piechota staje przed wyborem. Strzelać lub zmienić szyk na czworobok. Jeśli piechota zostanie w szyku liniowym ostrzał karabinowy będzie silny, za to walka wręcz słaba. Zmieniając szyk na czworobok będzie odwrotnie. Słabe strzelanie za to walka wręcz przeciw kawalerii bardzo dobra.
Decydujemy się na zmianę szyku i formujemy czworobok (aby to się powiodło, oddział musi przejść pozytywnie test efektywności). Przed walką wręcz ostrzał karabinowy. Z odrobiną szczęścia możemy trafić nawet ucieczkę. Później walka wręcz. Czworobok do walki przeciw kawalerii ma specjalną procedurę, w której kawaleria ma małe szanse na zwycięstwo. Jeśli będzie kontrszarżowała elitarna kawaleria, odbije się z niewielką stratą w sile i małym bałaganem w szyku. Średnie i słabe jednostki kawalerii przegrywają znacznie gorzej. Ryzykują ucieczką i większą stratą w ludziach.
Niestety formowanie czworoboku ma swoje ograniczenia. Można go utworzyć tylko, jeśli wykonamy ruch o jedno pole. Możliwe miejsca sformowania czworoboków zostały zaznaczone symbolem szyku.
Ta sama sytuacja tylko oddział piechoty stoi trochę dalej. Teraz wejście w strefę kontrszarży znajduje się o dwa pola od pozycji wyjściowej. Oddział piechoty mija strefę, w której może formować czworobok i wkroczy w strefę kontrszarży kawalerii bez możliwości przyjmowania szyku do walki z kawalerią.
Sytuacja po wykonaniu wszystkich ruchów. Jak widać, kolumna została zatrzymana kontrszarżą poza strefą formowania czworoboków. W tej walce nie ma ostrzałów karabinowych. Kolumna nie prowadzi ostrzału karabinowego. Od razu przechodzimy do walki wręcz. Kolumna nie jest jednak bez szans. Duże kolumny potrafią pięknie odpierać ataki kawalerii.
W tej sytuacji batalion piechoty rozpoczyna ruch stojąc w strefie kontrszarży. Wie o tym gdzie może formować czworobok i śmiało podchodzi do kawalerii. Wykorzysta swoje ustawienie by zmusić przeciwnika do niewygodnej walki.
Jeśli kawaleria wykona kontrszarżę na pierwsze pole, jakie zajmie piechota, będziemy mieli ryzykowny atak. Piechota ma na nim możliwość formowania czworoboku i kawaleria ryzykuje duże straty i przegraną.
Z kolei na drugim polu będzie za późno na reakcję obronną. Piechota wyszła ze strefy formowania czworoboku, ale kawaleria nie może bronić się kontrszarżą. Dalej będzie ostrzał karabinowy i walka wręcz. Znów kawaleria przegra walkę. W ten sposób piechota podeszła do kawalerii bez zbędnego ryzyka.
Do sprowokowania kontrszarży wystarczy zwrot lub zmiana szyku. Niestety dla kawalerii, piechota znajduje się w miejscu formowania czworoboku. Gdyby piechota była słabo wyszkolona z efektywnością 7 i mniej, formowanie czworoboku mogłoby się nie udać i kontrszarża łatwo by wygrała. Trzeba uważać, czym ruszamy się w strefie kontrszarży.
Załóżmy, że w tej sytuacji mamy dobrze wyszkolony oddział kawalerii, który może wykonać kontrszarżę niepełną. Jednostka piechoty o tym wie i postanowi ominąć strefę kontrszarży i zaatakować kawalerię z boku. Wykorzystując swoje ustawienie wychodzi ze strefy reakcji przez pole, na którym może formować czworobok, i wchodzi w boczną strefę.
Na taką próbę zajścia z boku kawaleria ma obronę. Kontrszarżę boczną (strefa na pomarańczowo). Kawaleria wykonuje zwrot o 60 stopni, rusza się do przodu o jedno pole i atakuje zbliżający się oddział piechoty.
Widok po manewrze obronnym. Oddział piechoty został złapany po ruchu o dwa pola. Wyszedł ze strefy, w której może formować czworobok, i zostanie zaatakowany od boku. Łatwa wygrana kawalerii.
Następny przykład zawiera dwa oddziały piechoty uformowane w linie. Jeden z nich podejmie próbę ataku.
Po ruchu piechoty o jedno pole następuje odpowiedź kawalerii. Niebieski oddział jest spokojny o swój los. Wie, że może sformować czworobok i wtedy z łatwością odeprze atak kawalerii. Można powiedzieć, że kawaleria zielonych zbyt pochopnie podjęła próbę ataku. Zwrócę uwagę, że jeden oddział piechoty stoi. Drugi staje obok niego.
Piechota, zgodnie z planem, zmienia szyk na czworobok. Następują ostrzały karabinowe. Jako pierwsza strzela linia. Później, przed walką, strzelał będzie czworobok. Jeśli oddział kawalerii przetrwa ostrzały, przechodzimy do walki wręcz.
W tym przykładzie ruch wykonają wszystkie oddziały piechoty. Zaczyna się od podejścia kolumny. Jest oddalona od strefy kontrszarży na tyle daleko, że po wejściu w strefę reakcji kawalerii nie będzie mogła utworzyć czworoboku. Oczywiście kawaleria odpowiada deklarując kontrszarżę.
Pierwszy ruch został wykonany. Kolumna po minięciu strefy formowania czworoboków pozostaje w swoim szyku. Kawaleria w kontrszarży. W tym momencie dwa pozostałe oddziały w szyku liniowym ruszają z pomocą. Liczą na to, że po zbliżeniu się do wrogiej kawalerii przeprowadzą ostrzał karabinowy, którym przerwą kontrszarżę, lub popsują szyk na tyle mocno, że kolumna odeprze atak.
Linie wykonały ruch, przygotowały się do strzału i STOP. Nie mogą strzelać. Oczywiście mogą podejść. Strzelać jednak nie będą mogły. Do walki wręcz też nie można się przyłączyć. W tym przypadku linie nie mogą w żaden sposób pomóc zaatakowanej kontrszarżą jednostce. Jedynym efektem takiego podejścia będzie danie kawalerii możliwości wyboru innego celu ataku, zamiast dotychczasowego.
Kontrszarżująca kawaleria może zmienić cel ataku. W tym wypadku na linię, która podchodząc od przodu weszła w strefę kontroli kawalerii. Wtedy też, atakowana linia tuż przed walką uzyska prawo wykonania do kawalerii ostrzału karabinowego. Wniosek: nie warto podchodzić do kontrszarżującej kawalerii od frontu bez wyraźnego powodu. Nic się w ten sposób nie zyskuje, a daje się jej tylko możliwość zmiany celu ataku.
Następna sytuacja. Do scenki, która była wcześniej, dodana została zielona kolumna, która ma w swojej strefie kontroli stojącą linię. Druga piechota niebieskich rusza do ataku.
Podobnie jak wcześniej, po ruchu piechoty o jedno pole do przodu następuje kontrszarża. Poruszająca się linia jest w swojej strefie tworzenia czworoboków i może podjąć próbę zmiany szyku.
Po przemieszczeniu kawalerii mamy zmianę szyku i ostrzał z czworoboku. Stojąca obok linia może strzelać, ponieważ w chwili wykonywania kontrszarży wroga kawaleria weszła na jej pole frontowe. To, że linia znajduje się w strefie kontroli wrogiej kolumny, nie ma wpływu na możliwość strzelania.
Negatywny efekt pojawi się, jeśli linia będzie w strefie kontroli kontrszarżującej kawalerii, która będzie ją atakować. Wówczas ostrzał karabinowy linii do kolejnej kontrszarżującej jednostki kawalerii zostanie zablokowany.
Czworobok, mimo wrogiej strefy kontroli od kolumny, może strzelać do kontrszarżującej kawalerii. Może ostrzeliwać wszystkie jednostki wrogiej kawalerii naokoło niego.
Nawet kontrszarża wykonana na czworobok nie jest w stanie zablokować ostrzału czworoboku. Będzie ostrzeliwał wszystko naokoło niego. Jest to specjalna zdolność czworoboku.
Strefa kontrszarży ma też inne zalety. Jest blokadą dla tyralier, ale tylko w terenie czystym. Zasady zabraniają tworzenia szyku tyralierskiego w strefie kontrszarży w terenie czystym.
Zabrania się też tyralierom wchodzenia w strefę kontrszarży w terenie czystym. Strefa kontroli kawalerii (dwa pola frontowe) również są niedostępne dla tyralier w terenie czystym.
Zabrania się wydzielania tyralier w strefie kontrszarży w terenie czystym. Te ograniczenia sprawiają, że tyralierą nie podejdziemy do kawalerii od przodu w terenie czystym. Można podejść od tyłu lub z boku. Tylko, że na boczne podejście kawaleria zawsze może odpowiedzieć kontrszarżą boczną. W związku z tym, wejście tyralierą na pola, na które może być wykonana kontrszarża boczna, także jest zabronione. Również zmiana szyku na tyralierę albo wydzielanie tyralier na takim polu.
Strefa kontrszarży ma swoje ograniczenia terenowe. W przeprowadzeniu kontrszarży najbardziej przeszkadza las, który blokuje kontrszarżę całkowicie. Zagajnik blokuje ją częściowo. Strefa kontrszarży po nałożeniu drzew będzie przedstawiała się inaczej.
Zwrócę uwagę, że kawaleria jest w szyku liniowym. Tyle zostanie ze strefy kontrszarży. Resztę ograniczyły przeszkody terenowe. Tylko pola w terenie czystym są dostępne.
W tej sytuacji zagajnik należy do strefy kontrszarży. Kawaleria jest w szyku kolumnowym i zgodnie z tabelą „Charakterystyka terenu” może w tym szyku wejść do zagajnika. Może więc wykonać kontrszarżę na ten rodzaj terenu. Teren za zagajnikiem został wyłączony ze strefy kontrszarży ze względu na to, że kawaleria nie może szarżować (i kontrszarżować) przez zagajnik, czyli atakować z pola zagajnika. Wejście na pole zagajnika przerywa szarżę.
Kawaleria stojąca w zagajniku nie może kontrszarżować. Na rysunku strefa nie została zaznaczona, właśnie z powodu tego ograniczenia. W przykładzie wyżej kawaleria mogła atakować zagajnik. Jeśli jednak do niego wejdzie czar pryska i kawaleria traci zdolność wykonania kontrszarży. W takiej sytuacji przyjmujemy, że w ogóle nie może wykonać kontrszarży. Oddział piechoty może wykonać ruch bez obaw.
- Kristo.kk
- Adjoint
- Posty: 705
- Rejestracja: poniedziałek, 14 lipca 2008, 18:50
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 84 times
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Po ruchu piechoty ostrzał i walka wręcz. Oczywiście kawaleria zawsze może wykonać odwrót. Pozwala jej to uniknąć walki. Najważniejsze w tym przykładzie jest pokazanie, że kawaleria będąca w zagajniku stoi bez ruchu i czeka na cios.
Zagajnik jest częściowym ograniczeniem kontrszarży jeszcze z innego powodu. Wyjaśnienie na dwóch przykładach. Pierwszy obrazek pokazuje kolumnę piechoty, która wykona próbę podejścia do kawalerii przez zagajnik.
Oddział piechoty wykonał ruch o dwa pola. Minął strefę formowania czworoboków i nie będzie mógł zmienić szyku. Za ruch przez zagajnik bez dodatkowego kosztu w punkcie ruchu dostał D1. Dodam, że w zagajniku można formować czworobok. Odbywa się to jednak z małą karą. Kawaleria czekała na ten moment. Deklaruje kontrszarżę wiedząc, że nie nadzieje się na czworobok.
Po wykonaniu wszystkich ruchów walka. Zagajnik pomaga piechocie w obronie. Średnia i duża kolumna ma spore szanse utrzymać pozycję.
Tym razem kolumna zaczyna ruch w zagajniku. Jeśli kawaleria pozwoli kolumnie wyjść z przedniej strefy kontrszarży, będzie mogła wykonać kontrszarżę boczną. Pomarańczowym kolorem zaznaczyłem strefę kontrszarży bocznej. Do jej wykonania jest potrzebne jedno pole na rozbieg. Na lewym polu frontowym znajduje się zagajnik. Jest on przeszkodą dla kawalerii. Jak mówiłem wcześniej, nie można przez zagajnik wykonać kontrszarży. Na różowo pole przeszkadzające.
Strefa kontrszarży bocznej w tej sytuacji wygląda tak. Jedno pole za zagajnikiem jest poza zasięgiem kawalerii i nie zostało pomalowane na pomarańczowo. Jeśli teraz zostanie wykonana kontr szarża, kawaleria zaatakuje kolumnę od boku.
Ta sama sytuacja tylko ruch wykona tyraliera. Spróbuje podejść tą samą drogą, co kolumna. Zgodnie z tym, co było pokazane wcześniej, strefa kontrszarży i pola frontowe na zielono.
Podczas ruchu wydzielonej tyraliery kawaleria postanawia zadeklarować kontrszarżę. UWAGA. Kawaleria nie może atakować tyralier w lesie i zagajniku. Całkowity zakaz. To jest właśnie przykład na częściowe ograniczenie kontrszarży w zagajniku. Kolumnę można kontrszarżować, a tyralierę nie. Zadrzewiony teren jest nie tylko ograniczeniem przestrzennym kontrszarży, ale i ochroną tyraliery. Oczywiście tyraliera wciąż nie może wejść na zielony teren w strefie kontrszarży i w strefę kontroli kawalerii w terenie czystym. Może za to bezpiecznie poruszać się po zagajniku i kontynuować podejście, wychodząc na pole boczne kawalerii stanowiące zagajnik.
W trakcie ruchu tyraliery kawaleria chciałaby wykonać zwrot i następnie kontrszarżę boczną. Strefa kontrszarży bocznej zaznaczona na pomarańczowo. Niestety jest to niemożliwe. Póki tyraliera jest w zagajniku, kawaleria nie będzie mogła jej atakować.
Cały ruch tyraliery odbywał się po zagajniku. Wszystkie pola były nieosiągalne dla kawalerii. Tyraliera bezpiecznie dotarła do celu omijając niedostępny dla niej teren. Kawalerię w zadrzewionym terenie udało się znacznie łatwiej podejść niż gdyby podejście wykonywała kolumna. Jedyne co kawaleria może zrobić to wykonać zwrot o 60 stopni w stronę tyraliery, gdy ta wchodzi na jej pole boczne. W ten sposób ustawi się do niej frontem.
W tym przykładzie kolumna wykorzysta las by podejść do kawalerii.
Kawaleria nie może kontrszarżować na pole lasu Wszystkie jednostki w lesie są bezpieczne. Szarża i kontrszarża są całkowicie zabronione. Kolumna łapie jednak za ten ruch D1, ponieważ porusza się szybkim marszem przez las. Gdyby wydała 4 punkty ruchu za wejście na pole lasu, nie złapałaby D1. Wtedy nie zdoła jednak podejść do kawalerii tak by ją zaatakować.
Ostatni ruch kolumny jest poza strefą kontrszarży. Kawaleria nie jest w stanie zareagować. Kolumna wykorzystała trudny teren by bezpiecznie podejść do kawalerii.
Teraz mała scenka rodzajowa. Dwie tyraliery zajęły pozycje strzeleckie. Są bezpieczne między drzewami. Linia z tyłu postara się sprowokować swoim ruchem reakcję kawalerii.
Piechota wykonała ruch o jedno pole do przodu. Kawaleria w pośpiechu deklaruje kontrszarżę. Nie zwraca uwagi na tyraliery i pozycję linii, która stoi w strefie formowania czworoboku.
Kawaleria z żetonem szarży zbliżyła się do linii. Teraz nastąpi ostrzał karabinowy. Dwie tyraliery będą strzelały do kawalerii z bonusami: za ostrzał od boku +1, za dobre wyszkolenie strzelców +1, za słabe wyszkolenie kawalerii +1. Plus trzy do rzutu (trzy wiersze tabeli w dół). Oznacza to, że średni wynik zaliczy trafienie. Poprawi salwa z linii z dwoma bonusami. +1 za wyszkolenie piechoty, +1 za słabe wyszkolenie kawalerii. Średnie trafienie oznacza ucieczkę lub D2. Na koniec walka wręcz. Po trzech ostrzałach kawaleria będzie w bardzo ciężkiej sytuacji. Raczej przegra i ucieknie.
Kolejna scenka. Do przykładu dodana została niebieska kawaleria. Jej obecność będzie przeszkadzała w kontrszarży. Dodam, że mamy fazę piechoty i kawaleria się nie rusza. Sytuację rozpoczniemy od ruchu piechoty.
Zanim piechota wykona ruch zwróćmy uwagę na pozycję niebieskiej kawalerii. Strefa kontroli tej jednostki została zaznaczona na niebiesko. Tej strefy kawaleria nie może ignorować.
Po wejściu piechoty na pierwsze pole następuje reakcja obronna kawalerii. Droga kontrszarży będzie przebiegała przez strefę kontroli wrogiej kawalerii.
Po wejściu we wrogą strefę kontroli kawaleria musi się zatrzymać. Kontrszarża została przerwana zanim dotarła do celu. Choć taki ruch teoretycznie jest możliwy uznaje się, że nie można tak kontrszarżować. Kontrszarża powinna dojechać do celu. Należy wybrać inną ścieżkę. Jeśli nie ma innej ścieżki, nie można w ogóle wykonać kontrszarży.
Wykonując ruch w ten sposób docieramy do celu omijając niebieską strefę kontroli. Kontrszarża wykonana prawidłowo.
Po wykonaniu wszystkich ruchów będziemy mieli taki układ. W tym miejscu przypomnę, że niebieska kawaleria nie może reagować na kontrszarżę. Nie kontrszarżujemy kontrszarży. Dodam też, że nie strzelamy z artylerii do jednostek kontrszarżujących.
Ta sama sytuacja tylko niebieska kawaleria jest inaczej ukierunkowana. Wykonanie kontrszarży wejdzie w strefę kontroli niebieskiej kawalerii i jednocześnie dotrze do piechoty.
Kontrszarża wykonana prawidłowo. Dalej ostrzał piechoty i walka wręcz.
Tym razem zielona kawaleria stoi w strefie kontroli niebieskiej kawalerii. Jeśli przeciwnik wejdzie w strefę kontrszarży, kawaleria może wykonać atak obronny wychodząc z wrogiej strefy kontroli. Zwrócę uwagę na różowe pole. Jest to jedyna droga, którą można kontrszarżować.
Widok po ruchach. Kawaleria walczy z kolumną, więc bez ostrzałów. Tylko walka wręcz.
Wyjaśniam, dlaczego tylko przez różowe pole. Nie można ruszyć się z pola frontowego na pole boczne. Taki bezpośredni ruch jest zabroniony. Piechota nie może wykonać takiego ruchu stojąc naprzeciw piechoty i kawalerii.
Kawaleria może się tak ruszyć, ale tylko w stosunku do piechoty i o ile jest jednostką szarżującą. W tym przypadku wynika to jednak przede wszystkim z zasady o ignorowaniu przez jednostki szarżujące stref kontroli wrogiej piechoty i artylerii (ale nie kawalerii).
Kawaleria w stosunku do wrogiej kawalerii nie może. Ograniczenia tej zasady sprawiają, że kontrszarża była możliwa tylko przez różowe pole.
Podobna sytuacja tylko zielona kawaleria stoi w strefie kontroli szarżującej jednostki wroga. Za plecami odbywa się inne starcie. W takim układzie nie można wymknąć się z wrogiej strefy kontroli. Jednostka kawalerii złapana w ten sposób w ogóle nie może wykonać kontrszarży.
Zielona kawaleria znalazła się w pułapce. Niebieska kawaleria wykona atak bez obaw, że coś ją zatrzyma.
Widok końcowy. Niebieska kawaleria z żetonem szarży. Wykorzysta swoje bonusy i z łatwością pokona zieloną kawalerię złapaną w pułapkę. To była przypadkowa pułapka. Teraz zrobimy to celowo.
Mamy dwie jednostki kawalerii. Jedna stoi w szarej bocznej strefie. Jest za blisko by zielony mógł się obronić kontrszarżą boczną. Należy to wykorzystać i zaatakować, łapiąc zielonego bez możliwości odpowiedzi z jego strony.
Zielony stoi. Pomyślał, że nie wykona zwrotu w stronę atakującego. Zaczeka na drugą kawalerię.
Plany zielonego przepadły. Znalazł się w strefie kontroli szarżującego przeciwnika i nie będzie mógł się bronić. Nie może wykonać kontrszarży na drugą jednostkę wrogiej kawalerii. Został złapany w pułapkę.
Brak kontrszarży to dobra wiadomość. Można przyłączyć się do ataku. Tego starcia nawet elitarna kawaleria nie przetrwa. Duża strata w sile i ucieczka. Taki będzie koniec. Podsumowując: wyjść z wrogiej strefy kontroli można, ale nie ze strefy kontroli wrogiej jednostki szarżującej.
Wróćmy do głównego wątku. W tej sytuacji zielona kawaleria będzie próbowała wykonać kontrszarżę w niedozwolony sposób. Chce przejść ze strefy przedniej bezpośrednio w strefę boczną.
Oczywiście nie może tego zrobić. Może za to wykonać odwrót. Jeśli chce.
Bez odwrotu mamy podejście piechoty, ostrzał i walkę wręcz.
Ostatnią szansą kawalerii może być kontrszarża niepełna. Jest tylko jeden warunek. Musi to być dobrze wyszkolona kawaleria z efektywnością 8 i więcej. Oczywiście ostrzał karabinowy na początek i dopiero potem walka wręcz.
- cadrach
- Capitaine
- Posty: 875
- Rejestracja: niedziela, 6 listopada 2011, 10:30
- Lokalizacja: Puszcza Piska
- Has thanked: 82 times
- Been thanked: 139 times
- Kontakt:
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Dobra robota, Kristo. Nawet jak zna się zasady dobrze to zobaczyć na takich łopatologicznych przykładach.
no school, no work, no problem
- Kristo.kk
- Adjoint
- Posty: 705
- Rejestracja: poniedziałek, 14 lipca 2008, 18:50
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 84 times
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Dzięki Cadrach.
Za jakiś czas pewnie sam sobie przypomnę jak to wszystko funkcjonuje.
Za jakiś czas pewnie sam sobie przypomnę jak to wszystko funkcjonuje.
-
- Appointé
- Posty: 31
- Rejestracja: poniedziałek, 31 sierpnia 2015, 10:43
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Świetne opisy, tytaniczna praca - może kiedyś znajdę pół dnia wolnego i w końcu odkurzę grę by ją zrozumieć
Widać, że gra jest bardzo skomplikowana (jak to mój znajomy który zna twórce gry mówił - Ryśka trochę poniosło ),ale chyba nie ma realniejszego odzwierciedlenia taktyki bitew tamtego okresu, pozdrawiam.
Widać, że gra jest bardzo skomplikowana (jak to mój znajomy który zna twórce gry mówił - Ryśka trochę poniosło ),ale chyba nie ma realniejszego odzwierciedlenia taktyki bitew tamtego okresu, pozdrawiam.
- Raleen
- Colonel Général
- Posty: 43348
- Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 3922 times
- Been thanked: 2491 times
- Kontakt:
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Tak mniej więcej 1/3 tych omawianych sytuacji ma bardzo rzadko zastosowanie, więc gdyby omawiać to co naprawdę jest potrzebne moim zdaniem można by skrócić opis. Ale Kristo chciał, żeby było to w miarę dokładne i wyczerpujące, żeby pokazać różne detale.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.
Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
- Mariusz
- Adjoint
- Posty: 733
- Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:53
- Lokalizacja: Warszawa/Bruksela
- Has thanked: 65 times
- Been thanked: 28 times
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Słowa uznania dla Kristo, że chciało mu się zrobić coś takiego. Wymagało to pewnie wiele roboty.
Alea iacta est.
- Kristo.kk
- Adjoint
- Posty: 705
- Rejestracja: poniedziałek, 14 lipca 2008, 18:50
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 84 times
Re: Podejście do kawalerii (przykłady)
Dzięki Mariusz.
Na szczęście lubię grać w Ostrołękę. Dzięki temu praca nad obrazkami jest swego rodzaju rozrywką i pomaga w miły sposób oderwać się od codzienności.
Na szczęście lubię grać w Ostrołękę. Dzięki temu praca nad obrazkami jest swego rodzaju rozrywką i pomaga w miły sposób oderwać się od codzienności.