Third World War
: piątek, 23 września 2016, 11:35
Kolejny zabytek z lat 80, który udało mi się zdobyć dzięki znajomym z USA. Gra dotyczy wojny między Układem Warszawskim a NATO rozgrywanej w skali dywizyjno-brygadowej. W tej serii ukazały się cztery tytuły - pierwszy, poświęcony walkom w Europie centralnej (Niemcy, Włochy, Austria), drugi, poświęcony Bałkanom (Jugosławia, Rumunia, Bułgaria, Grecja, Turcja), trzeci, dotyczący krajów skandynawskich i czwarty, skupiony na bliskim wschodzie.
Na razie wziąłem się za pierwsze dwa. Najciekawiej wypada chyba bałkański, bo tam teren jest duży, trudny, a jednostek aż tak wiele nie ma. "Bitwa o Niemcy" jest natomiast wielka - masa jednostek na stosunkowo niewielkim obszarze sprawia, że gra nabiera naprawdę epickiego charakteru, ale też potrafi się miejscami dłużyć.
Podobają mi się zasady dotyczące lotnictwa, niezbyt skomplikowane, ale rozbudowane, pozwalające wykorzystywać posiadane maszyny w różny sposób (przewaga powietrzna, ataki na jednostki, wspieranie walk, ataki na lotniska, osłona własnych maszyn), a co więcej, wszystko to działa całkiem płynnie. Nie sprawdzałem jeszcze zasad dotyczących broni atomowej (też są). Gra uwzględnia ponadto różne reakcje państw "niezaangażowanych).
Od strony granicznej szału nie robi - plansze są dość proste, żetony z symbolami NATO. Mechanika i zasady nie należą do skomplikowanych, walka opiera się na traceniu przez jednostki poziomów sprawności bojowej (początkowa liczba określona na żetonach). Jeden etap obejmuje tydzień czasu, ale podejście do etapu jest w tej grze nietypowe, każdy gracz rusza się w nim bowiem kilka razy.
Plansze nie są same w sobie gargantuiczne (poza tą do bliskiego wschodu), ale można je ze sobą połączyć, przez co powstaje prawdziwy moloch, umożliwiający, w warunkach domowych rozegranie wojny od wschodniej Francji po zachodnią Polską, od północnej Skandynawii po zatokę perską.
Na razie wziąłem się za pierwsze dwa. Najciekawiej wypada chyba bałkański, bo tam teren jest duży, trudny, a jednostek aż tak wiele nie ma. "Bitwa o Niemcy" jest natomiast wielka - masa jednostek na stosunkowo niewielkim obszarze sprawia, że gra nabiera naprawdę epickiego charakteru, ale też potrafi się miejscami dłużyć.
Podobają mi się zasady dotyczące lotnictwa, niezbyt skomplikowane, ale rozbudowane, pozwalające wykorzystywać posiadane maszyny w różny sposób (przewaga powietrzna, ataki na jednostki, wspieranie walk, ataki na lotniska, osłona własnych maszyn), a co więcej, wszystko to działa całkiem płynnie. Nie sprawdzałem jeszcze zasad dotyczących broni atomowej (też są). Gra uwzględnia ponadto różne reakcje państw "niezaangażowanych).
Od strony granicznej szału nie robi - plansze są dość proste, żetony z symbolami NATO. Mechanika i zasady nie należą do skomplikowanych, walka opiera się na traceniu przez jednostki poziomów sprawności bojowej (początkowa liczba określona na żetonach). Jeden etap obejmuje tydzień czasu, ale podejście do etapu jest w tej grze nietypowe, każdy gracz rusza się w nim bowiem kilka razy.
Plansze nie są same w sobie gargantuiczne (poza tą do bliskiego wschodu), ale można je ze sobą połączyć, przez co powstaje prawdziwy moloch, umożliwiający, w warunkach domowych rozegranie wojny od wschodniej Francji po zachodnią Polską, od północnej Skandynawii po zatokę perską.