Lehto pisze: ↑środa, 17 marca 2021, 08:58To prawda, emocje są i to większe niż się spodziewałem
Mam Hunted od niedawna. Możemy kiedy na Strategosie zagrać we dwójkę całą wojnę? Jak dożyjemy do 1943 oczywiście. Ta gra jest w pewnym sensie dwuosobowa i można się bawić we wspólny patrol w ramach stada, lub po prostu rywalizację kto ma więcej farta.
Po przeczytaniu instrukcji Hunted około piętnastu razy połączyłem jakoś te kropki i pograłem. W instrukcji nie ma pokazanych tabel, ani zbyt wielu przykładów, więc pierwsze gry są takie trochę na oko. To jest gra w tabelkę oczywiście, ponieważ to przeciw tabelkom się gra i tabelkami się z nimi walczy. Są momenty, kiedy przez parę minut gra się sama, ale zawsze jest następstwem jakiejś tam decyzji.
Gra bezustannie nakłania gracza, żeby jeszcze coś tam zrobił, żeby obniżyć próg sukcesu. Możesz płynąć snorchelem, albo na powierzchni. Spod wody nie da się jednak znaleźć samotnych statków, ale za to spotkania z samolotami są mniej kosztowne. Trafił się konwój? Fajnie. Jest dzień? Można poczekać do nocy, ale wtedy testujesz, czy nie gubisz konwoju. Można atakować zarówno z powierzchni, jak i spod wody. Można atakować z bliska, można z daleka. Można torpedami zwykłymi, można elektrycznymi. Czy po trafieniu konwoju chcesz się zejść poniżej gwarancji producenta? Czy chcesz dodatkowo wytestować manewry unikowe? Wszystko to daje jakiś bonus, ale też bonus dla eskorty, kiedy ta ma swoje ataki.
Mistrzowska mechanika gry: konwojowanych statków nie trzeba od razu zatopić. Trzeba je tylko skutecznie trafić, bo dzięki temu po ucieczce przed eskortą taki konwój można wyśledzić i dobić uszkodzone jednostki. Nie dość, że jest to historycznie uzasadnione, to stwarza dodatkowe możliwości i zachęca do ryzyka. Zamiast pakowania czterech torped w duży cel, można próbować uszkodzić dwa, a nawet trzy i liczyć na jakieś tam symboliczne trafienie.
Można więc trafić na sytuację, kiedy na patrolu znajdzie się mały lotniskowiec z ładnym tonażem i tylko czterema życiami. Można podpłynąć w nocy na blisko, odpalić wszystkie przednie oraz tylne torpedy i liczyć na zatopienie, ale też stwarzając sytuację, w której nie da się nigdy uciec eskorcie, bo takie modyfikatory już im dajemy, że schodzą z testami 2k6 poniżej dwóch. Ale jak zatopimy lotniskowiec, to dostajemy odznaczenie (nieważne, że pośmiertnie) i kolejny próg zwycięstwa za tonaż . No chyba, że nam zaleją pokład, zmuszą do wypłynięcia i nie uda się test na zwraczenie jednostki, bo to oznacza automatyczną porażkę.
Wszystko to sprawia, że o każdy rzut się walczy, zawsze szuka dodatkowych modyfikatorów. Cały atak planuje się do przodu, przeliczając szanse na trafienie i bonusy dla eskorty. I się patrzy: czy warto, czy nie warto. Bo jak nie, to cały atak się odpuszcza i czeka na kolejną okazję, która może wcale się nie nadarzyć. Tabelka na losowe spotkania na morzach ma wiele pustych wierszy.
To jest dobra gra. Mimo, że niewygrywalna. I można ją sobie dodatkowo utrudnić pływając typem siódmym z żałośnie małym zapasem torped, czy zaczynając z niedoświadczoną załogą.
żadnych atrakcji, tylko jeden mały (no nie całkiem) frachtowiec Winkleigh 5300 brt bez eskorty. W ramach "ćwiczeń" został szybko zatopiony z działa pokładowego (szkoda było torped). potem czekał bezpieczny powrót do bazy.
