Richard III: The Wars of the Roses (Columbia Games)

Planszowe gry historyczne (wojenne, strategiczne, ekonomiczne, symulacje konfliktów) dotyczące starożytności i średniowiecza.
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

I na dziedziców można prędzej zapolować, także wykorzystując ową szarżę, czego jeszcze nie robiliśmy za bardzo. W ogóle straty nie były chyba aż tak wielkie, a przecież historycznie Wojna Dwóch Róż to była, co tu dużo mówić, wyżynka. Właśnie za sprawą tej wojny i wojny stuletniej później szlachta w Anglii stanowiła ok. 2% społeczeństwa, a w takiej Rzeczypospolitej ok. 8% czy nawet więcej, z łatwymi do zrozumienia skutkami ustrojowymi.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Arteusz
Praetor
Posty: 3144
Rejestracja: niedziela, 7 października 2007, 16:17
Lokalizacja: Kielce
Been thanked: 1 time

Post autor: Arteusz »

Szkoda tylko, że szarżować mogą tylko "Dziedzice/następcy".
Co do strat. Wydaje się, że teraz większośc gier będzie sie opierac na zgrupowaniu najlepszych wojsk w jednym obszarze (najlepiej samych A) i szalenie nimi po planszy. Taki zestaw dla Yorków na początek to rebelianci, bombardy, dziedzic March i Burgundowie.
Nie opłaca się trzymać większej ilość bloczków na jednym terenie, bo to kosztuje straty na wyczerpanie.
Moje gry
Szlachectwa nie nabiera się przez urodzenie, ale przez czyny.
"Moim obowiązkiem, jako patrioty, nie jest umrzeć za swój kraj, ale sprawić, żeby wróg oddał życie za własny".
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

Wilk wspominał, że podobno strategia w grze ma polegać na tym, że należy umiejętnie wykorzystywać bonusy obronne hrabstw.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Arteusz
Praetor
Posty: 3144
Rejestracja: niedziela, 7 października 2007, 16:17
Lokalizacja: Kielce
Been thanked: 1 time

Post autor: Arteusz »

Byc może. Pogram to zobaczymy. Faktem jest że na terenach pojawiło się dużo herbów i ikon, i jeden teren daje dużo bonusów dla różnych oddziałów. Ale zestawu jak powyżej pokazałem ciężko przeskoczyć nawet z bonusem. Bo walą prawie zawsze jako pierwsi.
Moje gry
Szlachectwa nie nabiera się przez urodzenie, ale przez czyny.
"Moim obowiązkiem, jako patrioty, nie jest umrzeć za swój kraj, ale sprawić, żeby wróg oddał życie za własny".
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

Arteusz pisze:
Raleen pisze: Niekoniecznie, można to rozumieć w ten sposób, że chodzi o bloczek aktualnie ("current") najsilniejszy. Po tym jak bloczek poniósł jedną stratę przestaje być "aktualnie najsilniejszy i można kolejną stratę przypisać innemu. Co więcej, użycie słowa "current" sugeruje taką właśnie interpretację, bo przy Twojej interpretacji to słowo staje się zbędne. Po co autor miałby pisać, że "bloczek który ma aktualnie największa siłę ponosi straty"? Napisałby po prostu, że "bloczek, który ma największą siłę ponosi straty".
Ha, ale autor z boku daje wyjaśnienie następującej treści: "Unlike most block games, all hits from one firing block are applied to the higest strength enemy block. Only if that block is eliminated do surplus hits carry over to the next strongest block". I po za tym w instrukcji jest liczba pojedyncza, a nie mnoga odnośnie bloczków które mogą dostać obrażenia (applied immediately to the enemy block with higest current Strength).
Raleen pisze: Szarża była już w Crusader Rexie.
Tak, ale na innych zasadach. Tam decydowałeś tylko czy ma być czy nie. Tutaj możesz wybrać w kogo uderzasz.
Niedługo będę grał po raz kolejny w Richarda III i pytanie jeszcze raz jak widzisz tą zasadę Arteuszu, czy np. jak będzie więcej niż jedna runda to rozumiem, że w każdej kolejnej rundzie od nowa ustalamy najsilniejszy bloczek?

I jeszcze, gdybyś mógł podać gdzie ten fragment jest i czy korzystałeś z oryginalnej wersji instrukcji czy z internetowej?
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

I sam sobie odpowiedziałem - właściwie to wystarczy uważnie przeczytać zasady i powyższe wyjaśnienie:

Unlike most block games, all hits from one firing block are applied to the higest strength enemy block.

Podkreśliłem kluczowe sformułowanie. Czyli straty zadane przez każdy bloczek rozliczane są indywidualnie i każdy bloczek zadaje straty jednemu aktualnie najwyższemu bloczkowi przeciwnika (a jeśli go wyeliminuje to oczywiście następnemu). Dla każdego bloczka ustala się który przeciwnik jest aktualnie największy i będzie ponosił straty (przy takiej samej sile najsilniejszych bloczków, decyduje ich właściciel).

W takim ujęciu bardzo mi się to rozwiązanie podoba. Zapewnia pewną losowość przy ponoszeniu strat i utrudnia unikanie ich za wszelką cenę przez niektóre bloczki. Z drugiej strony zachowana została ogólna zasada, że straty powinni ponosić najpierw najsilniejsi.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Arteusz
Praetor
Posty: 3144
Rejestracja: niedziela, 7 października 2007, 16:17
Lokalizacja: Kielce
Been thanked: 1 time

Post autor: Arteusz »

Przecież pisałem ;)
Ostatnio zmieniony czwartek, 1 stycznia 1970, 01:00 przez Arteusz, łącznie zmieniany 1 raz.
Moje gry
Szlachectwa nie nabiera się przez urodzenie, ale przez czyny.
"Moim obowiązkiem, jako patrioty, nie jest umrzeć za swój kraj, ale sprawić, żeby wróg oddał życie za własny".
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

Udało nam się wczoraj z wafflem zagrać dwie partie i zasada w powyższym rozumieniu sprawdza się bardzo dobrze. Rozgrywki stały na wysokim poziomie i wyrobiłem sobie ostatecznie pogląd na kilka spraw. Relacje ze zdjęciami wkrótce. Ważne są w grze niuanse, np. nie pamiętam jak dokładnie graliśmy, ale nie można lądować z morza na polach, na których stoi jakikolwiek bloczek przeciwnika, co na północy może czasami sporo zmieniać. Na południu nie ma wpływu, o tyle że i tak Yorkowie wylądują.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
waffel
Zauriad-praporszczik
Posty: 201
Rejestracja: czwartek, 9 sierpnia 2007, 16:36
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: waffel »

Na pewno graliśmy dobrze, tzn. lądowaliśmy tylko w vacant albo friendly. Nie licząc oczywiście mojego piractwa - nie wykorzystałem go szczególnie dobrze ale czasem to całkiem przydatna karta, może zaskoczyć.

Co do zasady przydzielania trafień to nigdy nie rozumiałem jej inaczej. Pewnie pomogło, że była to moja pierwsza Columbia więc nie miałem wyrobionych przyzwyczajeń. I też uważam że jest bardzo fajna. Czasem trzeba pokombinować z kolejnością rzutów, np. może lepiej najpierw rzucić mniejszą ilością kości żeby jakąś hołotę sprowadzić poniżej poziomu jakiegoś dziedzica a dopiero potem rzucić najmocniejszym bloczkiem wiedząc że trafienia pójdą w kogoś ważnego. I na odwrót, czasem mając wybór warto pojedyncze trafienie dać w bardzo fajny bloczek żeby sprowadzić go poniżej innych i tym samym uchronić go przed możliwym trafieniem za trzy jeśli mocny bloczek przeciwnika jeszcze nie rzucał.
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

AAR - partie Waffel vs Raleen, rozegrane w sklepie Wargamera 07.10.2010

Tym razem dużo się nie będę rozpisywał, a i materiał zdjęciowy jest dość wyrywkowy, ale rozgrywki, jak już wspominałem, były naprawdę ciekawe:

http://picasaweb.google.com/11783977993 ... ichardIII1#

W pierwszej rozgrywce waffel grał Yorkami, ja zaś Lancasterami. Przyjął on taką strategię, że starał się zadać mi jak największe straty bloczkami najemników i innymi, które nie zostają później na planszy po fazie politycznej (czyli wszystkimi z wyjątkiem bloczków lordów, kościołów i członków dynastii), tak by samemu nie ponieść strat. Przy czym nie zważał tutaj na straty, bo te bloczki i tak w następnej kampanii wracają w pełnej sile. W pierwszych posunięciach usiłował dopaść hrabiego Devon (to ten z dzikiem) oraz członków dynastii z południowej Anglii by permanentnie wyeliminować ich z gry. Ostatecznie udało mu się załatwić Devona i jednego z dziedziców Lancasterów. Po pierwszej kampanii nie wprowadził jednak do gry poza Warwickiem żadnych stronników, więc Yorkowie musieli pójść na wygnanie. W drugiej kampanii znów nastąpiło lądowanie przeciwnika na południu, natomiast, co ważne, usiłował on usadowić się także w hrabstwie Norfolk. Ostatecznie udało mi się zgromadzić spore siły i podczas gdy Yorkowie angażowali się gdzie indziej, dopaść dwóch lordów białych (dwie białe róże) i wyeliminować je z gry permanentnie (jak to zawsze bywa z wiernymi stronnikami). Później mocno osłabiło to Yorków przy rozliczaniu wpływów w królestwie i po drugiej turze musieli pójść na wygnanie. Waffel natomiast w pewnym momencie zdołał wyeliminować trzech moich dziedziców, zostało dwóch. Widząc, że jego szanse na zwycięstwo poprzez zdobycie większych wpływów w królestwie topnieją, rozpoczął polowanie na dziedziców - wyeliminowanie wszystkich dziedziców jest alternatywnym sposobem na osiągnięcie zwycięstwa. W trzeciej kampanii pojawiły się także działania ofensywne z obu stron, Lancasterowie bardziej jednak opóźniali, posiadając znaczną przewagę w poparciu wśród lordów, tak że utrzymanie północy kraju wystarczało im do zwycięstwa. I tak też ostatecznie się stało.

W drugiej partii zamieniliśmy się stronami. Waffel wziął Lancasterów, ja zaś Yorków. Przyjąłem nieco odmienną strategię. Starałem się początkowo wprowadzić w pierwszej kampanii jak najwięcej bloczków lordów na planszę, tak żeby pozostali na niej po zakończeniu pierwszej kampanii. Polowałem też na hrabiego Devon i lordów wiernych Lancasterom, z południowej Anglii, poza zabiciem Devona nie osiągnąłem jednak większych efektów i po pierwszej kampanii, mimo wprowadzenia do gry wielu swoich stronników, Yorkowie musieli pójść na wygnanie. W drugiej kampanii trwały zacięte walki, zwłaszcza w okolicach centrum. Dość niespodziewanie dla waffla udało mi się też oczyścić Walię. Dla dalszego przebiegu gry bardzo duże znaczenie miał nie do końca przemyślany desant w północnej Anglii. Przeprawiłem tam spore siły, jednak nie na tyle spore, by były w stanie przeciwstawić się Lancasterom. Waffel zgromadził wszystko co miał i zniszczył mi cztery bloczki, w tym dwie białe róże. To przesądziło o włos o przewadze Lancasterów po zakończeniu drugiej kampanii. W trzeciej kampanii ściągnąłem jeszcze dalszych członków dynastii i wyeliminowanych poprzednio lordów (tych nie do końca wiernych) i zająłem przejściowo okupowany przez Lancasterów Londyn, do którego powrócili w fazie politycznej, po zakończeniu drugiej kampanii. Ostatecznie trzecia kampania, mimo zakusów z obu stron i zgromadzenia potężnych sił w centralnej Anglii, okazała się dość bierną fazą zmagań. Nikt nie był chętny do podjęcia ataku, jako że nie było zbyt wielkich szans na decydujące zwycięstwo. Ostatecznie minimalnie zwyciężyli Yorkowie, zdecydowała o tym kontrola Londynu, który odbili w ciągu trzeciej kampanii Lancasterom. Przy ostatecznym rozliczaniu punktów widać było jak brzemienna w skutki okazać się mogła klęska na północy i strata dwóch wiernych stronników (bardzo podobnie zresztą jak klęska Yorków pod Norwich w pierwszej rozgrywce). Jeden błąd i przewagę wpływów w królestwie osiągali Lancasterowie i tylko kontrola stolicy uratowała Yorkom sytuację, zapewniając zwycięstwo.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
waffel
Zauriad-praporszczik
Posty: 201
Rejestracja: czwartek, 9 sierpnia 2007, 16:36
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: waffel »

No w drugiej grze w ostatniej turze przecież jeszcze zabiłeś mi Buckinghama ostatnim rzutem - przecież jakbyś na dwóch kościach nie rzucił dwóch trafień tobym uciekł i wygrałbym remis :) Albo jak ja bym się ruszał po Tobie to nie zdążyłbyś zareagować na tę rekrutację. Na usprawiedliwienie w trzeciej kampanii drugiej gry miałem 14 punktów w ręku, jeszcze jeden punkt na rekrutację plebsu do osłony Buckinghama mógłby mnie uratować. Ale z drugiej strony jakbyś zobaczył, że rekrutuję dwa bloczki to może zaatakowałbyś większymi siłami? Nie pamiętam czy miałeś wystarczającą ilość aktywacji do większego ataku. Bardzo dramatyczna rozgrywka. Ja niby mam z 5 partii na koncie, to dla mnie sporo jak na jedną grę ale wszystkie były z początkującymi więc bardzo przyjemnie było dostać łomot.
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

To prawda, już mi się szczegóły rozgrywek trochę rozmywają, tak że dzięki za uzupełnienie. Fakt, że właśnie drobne niedopatrzenia często mogą przesądzić. Ale to dobrze świadczy o grze, że w ten sposób można przechylić szalę na swoją stronę. Obaj popełniliśmy błędy, wcześniej z tymi lądowaniami niewystarczająco zabezpieczonymi także. Ale z drugiej strony też nie da się wszystkiego przewidzieć. Też mogłeś zagrać po tamtym lądowaniu inaczej, niby ja mogłem pomaszerować silną grupą do wsparcia tej pierwszej itd. Nieco inny układ kart i też wszystko może wyglądać jeszcze inaczej.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

Dziś Xardas przeszedł szybkie przeszkolenie i grał ze mną. Dograł do połowy trzeciej kampanii i śmiało sobie poczynał, dopóki nie okrążyłem mu trzech lordów, i potem był klops, ale gra dobrze się sprawdza dla początkujących (cóż za odkrycie ;) ). I Lancasterami grało mi się całkiem przyjemnie, jak na nich. Xardasowi natomiast udało się wypróbować z początku ciekawy wariant ataku Yorkami na północne ziemie, gdzie dość szybko usadowił dwóch Nevillów w swoich włościach, tylko potem nie do końca wiedział co zrobić.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
Awatar użytkownika
Derenga
Sergent
Posty: 145
Rejestracja: sobota, 27 listopada 2010, 20:15
Lokalizacja: Gdańsk

Post autor: Derenga »

Witam
Od wczoraj jestem świeżo upieczonym posiadaczem Richarda III i po przestudiowaniu instrukcji mam pytanie: dotyczy ono eliminacji obecnego króla, a właściwie tego kiedy najstarszy dziedzic zostaje nowym królem; w instrukcji stoi, że dzieje się to podczas następnej ("next") fazie zaopatrzenia; pytanie czy jaką "następną" uznajemy tę która następuje na końcu tury w której zginął król, czy też na końcu następnej tury? To samo pytanie dotyczy śmierci jednego z dziedziców i wprowadzenia do gry jednego z "minor".
Ostatnio zmieniony czwartek, 1 stycznia 1970, 01:00 przez Derenga, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Raleen
Colonel Général
Posty: 43348
Rejestracja: czwartek, 22 grudnia 2005, 14:40
Lokalizacja: Warszawa
Has thanked: 3922 times
Been thanked: 2491 times
Kontakt:

Post autor: Raleen »

My graliśmy, że była to najbliższa faza zaopatrzenia, bo "next" można też tłumaczyć jako "najbliższa", tu niestety język nie jest sprzymierzeńcem, ale wydaje mi się, że w zasadach najczęściej w taki sposób to słowo jest rozumiane, choć w potocznym języku dominuje oczywiście znaczenie "następna". Przy okazji witaj na forum i gratulacje z okazji nabycia. Ja już przyznam się nagrałem i recenzję gry z pewnością popełnię, tylko parę innych spraw mnie zajmuje aktualnie.
Panie, weźcie kości w rękę i wyobraźcie sobie, że gracie z królem Kastylii, i rzucając je na stół zdajecie wszystko na los bitwy. Jeśli dopisze wam szczęście, zrobicie najlepszy rzut, jaki kiedykolwiek uczynił król na ziemi; a jeśli rzut wam się nie powiedzie, inaczej nie odejdziecie z gry, jak z honorem.

Gil de Osem do króla Portugalii Jana I Dobrego przed bitwą pod Aljubarrotą (14.VIII.1385)
ODPOWIEDZ

Wróć do „Starożytność i średniowiecze”